روابط عمومی، ویترین اخلاق


ساعت: 14:31
تاریخ انتشار: 1380/02/14
کد خبر: 1839522

روابط عمومی نمایشی از اخلاق، شخصیت و اعتبار سازمان است، احساس تعلق و وابستگی به کار و سازمان خود داشته باشند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از هرمز; روابط عمومی، برای عموم و برای مردم، آگاهی و شناخت سازمان یا برند، محصول یا خدمات را ایجاد می کند و به ارتقای شهرت و شخصیت سازمان کمک می کند. داشتن برنامه جامع، استراتژی و عملیات مشخص که شعار اعتماد، اطمینان و ایمان مدیران سازمانی و نیز تجربه و مهارت های تخصصی افراد و تیم ها را داشته باشد، می تواند به روابط عمومی در شرایط بحرانی و حاد کمک کند.

هنر واقعی روابط عمومی کار با مخاطبانی است که به دلیل تنوع دیدگاه ها، عقاید و نظرات در مورد موضوعات مختلف اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و غیره به دنبال درک مشترک از یک موضوع هستند.

مسئول روابط عمومی همیشه باید بپرسد: حال من چطور است؟ هدف از روابط عمومی سازمانی که در آن کار می کنم چیست؟ روابط عمومی چگونه باید مشکلات و مسائل سازمان را شناسایی و رصد کند؟ روش یا رویه ورود به مسائل و حل آنها چیست؟ چگونه از فناوری های جدید استفاده کنیم؟ و … به نحوی خودارزیابی کنند تا میزان آمادگی خود را برای انجام فعالیت های مهم و موثر ارزیابی کنند.

دنیای روابط عمومی به سرعت در حال تغییر است، با انفجار رسانه های اجتماعی بسیار مهم است که هر چیزی را که می گوییم و انجام می دهیم بلافاصله گزارش داده و معنا کنیم. روابط عمومی ابزاری بسیار قدرتمند و موثر برای رهایی از شرایط سخت و بحرانی و بیان داستان شماست.

به همین دلیل است که داشتن تخصص، تجربه، دانش نحوه به کارگیری ارزش های اخبار، آمادگی در برابر بحران، صداقت و قابل اعتماد بودن، دقت، خلاقیت و گوش دادن مهمترین چیزهایی است که باید در مورد روابط عمومی بدانید. و دانش کافی و لازم را داشته باشد تا بتوان در مواقع نیاز و بحران از آنها به نحو احسن استفاده کرد.

روابط عمومی نمایشی از اخلاق، شخصیت و اعتبار سازمان است. کار روابط عمومی با صلابت و قدرت پیش نمی رود، اما انعطاف، تعامل، آینده نگری، دوستی، همدلی و مشارکت، کار روابط عمومی بهتر و سریعتر پیش می رود. مسئولین روابط عمومی احساس تعلق و وابستگی به کار و سازمان خود کنند که هر چه می گویم درست است و باید دقیقا در زمان روابط عمومی شیطان پرستی انجام شود. زمان این نوع حرکات سال ها پیش است.

حرف اول و آخر در روابط عمومی، اخلاق و احساس دلسوزی و همکاری با کارکنان است، نه رفتار خشک و خشن و دور از کرامت انسانی; بنابراین تشویق و ترغیب در این میان می تواند معجزه کند و تباهی و تحقیر هم انحطاط و هم سازمان را به انحطاط و تباهی می کشاند.

برخی از افسران روابط عمومی باید دوره مهارت های ارتباطی انسانی را بگذرانند تا نحوه رفتار و صحبت با همکاران خود را بیاموزند. خلاصه اینکه مدیران و مسئولین سمی برای سازمان ها و دستگاه هایی هستند که یا باید اصلاح شوند یا جابجا شوند.

وظیفه روابط عمومی این است که هنرمند و بازیگر در عرصه سازمانی و اجتماعی باشد تا مردم با تماشای او ناپدید شوند و در نتیجه به اهداف سازمانش پی ببرند.

روابط عمومی مبنای اصلی ایجاد ارتباط مؤثر و کارآمد بین سازمان و مردم است و این وضعیت حساس و خطرناک را هرگز نباید در حال تزلزل و فروپاشی رها کرد، زیرا بدتر شدن روابط عمومی موجب آسیب و سلب افکار عمومی سازمان می شود. بازگرداندن این اعتماد می تواند بسیار دشوار باشد.

موضع مردد روابط عمومی که متأسفانه اکنون در برخی نهادها و سازمان ها شاهد آن هستیم، به معنای بی توجهی به افکار عمومی و غیر محلی نسبت به دیدگاه ها و نظرات آنها در مورد عملکرد و کار نهادها و سازمان هاست.

هرگاه به روابط عمومی پر و بال می دهند شاهد افزایش مشروعیت و مقبولیت سازمان ها و نهادها در بین مردم بوده و هرگاه از فرصت برای فعالیت در روابط عمومی استفاده می کنند، زمینه ایجاد شایعات و تبلیغات منفی علیه نهادها و سازمان ها را فراهم می کنند.

نباید اجازه دهیم روابط عمومی از جایگاه و کارکرد اصلی خود خارج شود زیرا این به معنای کاهش اعتماد، ایمان و اعتماد عمومی است که احیای آن مستلزم صرف وقت و هزینه زیادی است. توسعه روابط عمومی و تامین ساختار، زیرساخت و بودجه مناسب، نیروی انسانی متخصص و مجرب می تواند در وهله اول باعث ارتقای سازمان شود و ثانیاً انگیزه، کارایی و اثربخشی مشارکت کنندگان روابط عمومی را افزایش دهد.

محمد فولادی; کارشناس مسائل فرهنگی استان هرمزگان

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید