روتر جدید : برخی فکر می کنند این یک هیئت جوان سکولار با کراوات و شش تیغه یا یک زن بی حجاب یا چیزی شبیه به آن است. سکولار (به معنای سنتی) وقتی به هیئت می رسد احترام و ارزش پیدا کرده است.
برخی دیگر معتقدند که رهبری سکولار پیروان یک روحانی خاص است که مورد حمایت انگلیس است. برخی دیگر شورای سکولار را با انجمن حجتیه می شناسند. یا هیئتی که حرف سیاسی نمی زند. غیر از این، آنها نگران کننده نیستند.
اما آیا تا به حال نام “کمیته سکولار” را شنیده اید؟
توصیه های سکولار آزاردهنده تر و کلی تر است. شورای سکولار می تواند در شورای غیر سکولار باشد. راه دور نرویم. از خودمون حرف میزنیم…
هیئت دنیوی فردی است که محبتش به اهل بیت از درب هیئت فراتر نمی رود. تنها اثر اشک و ماتم او خوش خلقی و آرامش وجدان اوست.
یک هیئت سکولار می تواند عکس امام و آقا را در هیئت خود داشته باشد و در پایان جلسه برای انقلاب دعا کند.
به خودمان برگردیم و ببینیم از میوه اشک چه می دانیم. حضرت فرمود امام حسین به اشک ما بی نیاز است. رهبر انقلاب فرمودند اگر اشک و غم باشد معاویه هم مداح و مرثیه امیرالمومنین است.
سید بن طاووس در لهوف نقل می کند که وقتی اهل بیت به کوفه رسیدند مردم شهر اشک ریختند.
پس اشک به تنهایی نشانه ولایت نیست.
نماينده دنيوي کسي است که عشق به امام به جلوي عمل نمي رسد. عمل؟ کدام عمل؟ هر اقدامی؟ نه عملی که پشتوانه امام باشد و مطابق تدبیر ولایت باشد نه قضاوت شخصی و اجتهاد.
برخی مذهبی و مذهبی و حتی عملی هستند. اما اعمال آنها ربطی به خواست و حمایت امامشان ندارد. نمونه تاریخی او عبیدالله بن حر جافی است. گفت من نیستم، اما اسب و شمشیر من برای توست.
برخی تلاش می کنند، پول می دهند، شغل و فعالیت مذهبی دارند، اما به کار امام خود تشویق نمی کنند. گویی امام در کربلاست و ما در مدینه اهل اجتماع علم و خدمت به نیازمندان و سفره هدایا و …. شوخی نیست
پیروزی امام در رویارویی با دشمن است و آرایش امروز دشمن در رسانه است. جنگ امروز آخرین جنگ زینب کبری است. جنگ داستان ها؛ تبیین جهاد
این است؛ شورای جهانی «انقلابی بدون عمل» یا «غیرانقلابی» است.
روح شریعتی از این جمله در حسین واریس آدم خشنود است: «هرگاه از صحنه حق و باطل روزگار غایب شدی، همان جا باش که می خواهی!