رژیم پهلوی، دیکتاتوری سیاه و ظلم عجیب بر مردم

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از هرمز; یکی از ویژگی های این رژیم فاسد، دیکتاتوری سیاه و ظلم عجیب مردم با وحشیانه ترین روش هایی بود که می توانست در سایر نقاط جهان وجود داشته باشد. در اینجا ما خودمان دیدیم که آنها چه می کنند و چگونه با افراد رفتار می کنند. این شکنجه ها، این فشارهای عجیب جسمی و روحی، آن زندان های وحشتناکی که امروز از نشانه هایی است که مردم خواهند دید و تعجب خواهند کرد. مملکت ما، این رژیم خبیث، یکی از خصوصیاتش را داشت: ریاضت، ظلم کامل به هرکسی که اعتراض کمی به آنها داشت و مطلع بود.

ویژگی دوم وابستگی تحقیرآمیز آنها به نیروهای خارجی بود. رضاخان به دستور انگلیسی ها آمد، به دستور انگلیسی ها هم رفت; به محض اینکه انگلیسی ها اعلام کردند که باید برود، پس از هفده یا هجده سال مجبور به ترک شد. یعنی حمایت دیگری وجود نداشت; او را آورده بودند، حالا می دانستند که باید برود. به دستور انگلیسی ها آمد، به دستور انگلیسی ها رفت. بعد که محمدرضا توسط انگلیسی ها به قدرت رسید تا اواخر دهه 1920، از اوایل دهه 1930، آمریکایی ها وارد میدان شدند، همه چیز را تحت کنترل گرفتند. سیاست ها سیاست های آمریکا بود. آنچه که منافع آمریکا خواهان آن است، چه در رفتار داخلی، منطقه ای یا بین المللی. دقیقاً همان چیزی که فکر می کردند لازم است. این یعنی ذلت بزرگ برای ملت ایران.

سومین ویژگی این رژیم منحوس فساد بود. انواع فساد را در نظر بگیرید، از فساد جنسی، که تقریباً به همه درباریان و تبعیدیان و امثال اینها که داستان آنها اکنون شرم آور است، ضربه زده است. خیلی‌ها آن روز را می‌دانستند، هرچند جرات حرف زدن نداشتند. گاهی اوقات توسط خارجی ها نوشته می شد، آنها چیزهایی مانند فساد جنسی، فساد مالی، نه تنها در سطح متوسط، بلکه در صورت امکان می گفتند. خیر، در بالاترین سطوح کشور. بزرگترین فساد مالی، بزرگترین رشوه، بدترین دستکاری، بدترین فشار بر منابع مالی ملت توسط شخص محمدرضا و اطرافیانش ایجاد شده است. آنها به بهای فقیر ساختن مردم و بدبختی آنها برای خود ثروت درست کردند. فساد، فساد جنسی، فساد مالی، اعتیاد، ترویج اعتیاد و ترویج مواد مخدر صنعتی توسط عناصر اصلی حکومت آن روز در ایران ایجاد و رخ داده است.

بی توجهی به مردم؛ یکی از ویژگی های مهم رژیم دیکتاتوری بی تفاوتی نسبت به مردم بود. مردم به هر قیمتی به حساب نمی آمدند. ما در دوران زندگی، در جوانی در رژیم گذشته، نه در انتخابات شرکت کردیم و نه از مردم عادی در کوچه و بازار شنیدیم. هیچ انتخاباتی نبود جهل به پیشرفت علمی، ارتقای خودمختاری ملی و عظمت غربی. حالا کار علمی که پیشرفت نکرد، حرکت علمی به معنای واقعی کلمه که اصلا وجود نداشت، باعث شد مردم در رسانه ها طعم واردات را بچشند که متأسفانه تا امروز باقی مانده است. عادت های طولانی مدتی که افراد ایجاد می کنند به راحتی از بین نمی روند. به جای اینکه کشور را به احیای تولید ملی و منابع واقعی سوق دهند، مردم را به واردات پول نفت عادت داده اند. آنها ذائقه مردم را تغییر دادند. کشاورزی کشور را نابود کردند، صنعت واقعی و ملی کشور را از بین بردند، کشور را کاملا وابسته به خارج و به دشمنان این ملت کردند.

زبیده دهگانی، فعال حوزه علمیه هرمزگان

انتهای پیام/