زمانی که “صلح” قربانی معماری غربی / مهمان نوازی و سرکوب احساسات کودکان شد. بلای زندگی در آپارتمان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش مرصادنیوز، این روزها که از خیابان ها و کوچه های شهر، ساختمان های بلند و نیمه بلند می گذریم، با خیابان های عریض، باریک و نامتعادل مواجه می شویم. در یکی از خیابان ها برجی بلند شده و در خیابان دیگر خانه ای جدید و متنوع با نمای سنگی و سیمانی که هرکس بنا به اندازه خود آن را بازسازی کرده است.

دیدن چنین صحنه هایی این ضرب المثل را تحریک می کند: «اگر خشت اول را معمار کج بگذارد، دیوار کنار ثریا کج می شود». لازم به ذکر است که برخی از پروژه های شهری نیز متورم شده و به وصله نامناسب شهر تبدیل شده اند!

یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در سبک زندگی، نوع معماری، مهندسی خانه و سکونت است. بخش اعظم زندگی انسان در خانه سپری می شود. به خصوص در دوران کودکی که هر مدلی بر سطح ذهن و روح انسان نقش می بندد.

نظام مهندسی در طراحی ساختمان بیش از آنکه به ابعاد زیبایی شناختی، روانی و روانی توجه داشته باشد، به ایمنی، سازنده بودن توجه دارد.

پوریا زندی در گفت و گو با مرصادنیوز درباره تغییر سبک معماری سنتی گفت: متاسفانه در پروژه های امروزی سازندگان بیشتر به صرفه اقتصادی توجه دارند و کمتر به کیفیت طراحی فضا توجه می کنند.

این مهندس ناظر و کارشناس ارشد معماری افزود: سازندگان خانه تنها به کمیت و حداقل ها توجه می کنند، علاوه بر آن محدودیت های طراحی به دلیل ضوابط آیین نامه های نظام های مهندسی که عمدتاً بر اساس طراحی سازه و پارکینگ استوار است. بعد روانی در نظر گرفته شده است.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: با تغییر سبک زندگی پس از قاجار به سمت مدرنیته، خودرو وارد زندگی شهری شد و راهروها گشاد شد و معماری و فضای داخلی خانه ها را تحت تاثیر قرار داد.

زندی با اشاره به اینکه نظام مهندسی در طراحی ساختمان، اکثر محدودیت ها را بر اساس طراحی سازنده و ایمن در نظر می گیرد، گفت: از این رو کمتر به موضوعاتی مانند زیبایی شناسی و روانشناسی توجه می کنند و قوانینی در این زمینه نوشته نشده است. نیاز به اعمال دارد.”

این دانشجوی معماری با اشاره به اینکه با توجه به توانایی ها و مهارت های طراح، با استفاده از مصالح مدرن می توان تلفیقی از معماری مدرن و سنتی در ساخت و سازها داشت، گفت: با متریال مدرن می توان سبک های معماری اسلامی و سنتی را طراحی کرد. نمونه آن برج شهیاد تهران است که ترکیبی از سبک معماری اسلامی و مدرن با مصالح جدید و یا مثلاً طراحی سر در دانشگاه تهران است.

زندی خاطرنشان کرد: مولفه های تاثیرگذار در طراحی خانه های امروزی بیشتر بعد اقتصادی آن را در نظر گرفته و از بی استفاده بودن فضاهای داخلی و تقسیم بندی حداقل فضاها که بر کیفیت فضا تاثیر می گذارد، پرهیز می شود.

با ورود ماشین به زندگی شهری، معماری غربی رشد کرد

وی گفت: با توجه به ورود خودروها به زندگی شهری و در نتیجه تغییر سبک زندگی مردم از سنتی به مدرن و همچنین رشد جمعیت شهری و کمبود مسکن، معماری غربی یا مدرن گسترش یافته است.

این کارشناس ارشد معماری گفت: محدودیت های زیادی در مسیر طراحی بر اساس معیارهای سنتی و اسلامی وجود دارد که از آن جمله می توان به کمبود زمین و عدم امکان گسترش شهرها مانند معماری سنتی بر اساس کیفیت فضا و رعایت اشراف و حریم خصوصی اشاره کرد. کمتر در زندگی آپارتمان امکان پذیر است. ”…

وی گفت: در 22 مبحث نظام مهندسی، طراحی سازه و مسائل ایمنی و پارکینگ در اولویت است و این موضوع معماران و طراحان را محدود می کند و اکثر پروژه ها را شبیه به یکدیگر می کند.

احساسات کودکان در خانه های مسکونی سرکوب می شود

فرشته ایزدی در گفت و گو با مرصادنیوز گفت: امروزه بیشتر روانشناسان بر این نکته تاکید دارند که نوع معماری خانه تاثیر زیادی در روحیه و رفتار افراد دارد.

این کارشناس ارشد علوم اجتماعی افزود: در ساختار سنتی خانه‌ها، فضای وسیع، حیاط بزرگ و سبک زندگی در این خانه‌ها به کودکان فرصت بیشتری برای ارضای حواس فرزندانشان داده و از این طریق می‌توانند بهتر با جامعه و خود ارتباط برقرار کنند. برای ایفای نقش های مشارکتی در جامعه.

وی بیان کرد: در منازل مسکونی، کودکان و کودکان در محیط های بسته نیاز به تطبیق با فضای موجود برای مشاهده همسایه ها، سکوت و تحمل فشار روانی شدید با سرکوب احساسات کودکان دارند.

ایزدی با اشاره به حدیثی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که می فرماید: «مسلمان برادر مسلمان است; می گوید: «هنگامی که او را ملاقات می کند، سلام می کند و سلامش را به نحو بهتری برمی گرداند و از کمک او دریغ نمی کند». زندگی سنتی هیجان انگیز است، رو به کاهش است، منجر به انزوا، تجمل و بیگانگی از همسایگان می شود.

آفت مهمان نوازی یکی از ویژگی های آپارتمان است

وی خاطرنشان کرد: آفت مهمان نوازی از دیگر ویژگی های این نوع زندگی جدید است، در حالی که در اسلام بر صله رحم و احترام به همسایه بسیار تاکید شده است که به جای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بگوییم: خداوند در روز قیامت به دو نفر به عنوان رحمت نمی نگرد. آن که با خویشاوندان قطع رابطه کند و با همسایه بد کند».

وی خاطرنشان کرد: متاسفانه این نوع زندگی آپارتمان نشینی حاصل تجمل گرایی، غرور و خودنمایی است و باعث می شود افراد کمتر به دیدار و آشنایی با یکدیگر تمایل پیدا کنند. برخلاف زندگی قدیم که صفا، سادگی و صمیمیت آنها را به هم نزدیک می کرد.

وی گفت: تمامی موارد فوق در تربیت نسل جدید تاثیر بسزایی داشته و اخلاق و رفتار آنان را از نسل های گذشته که ساختار سنتی در آن حاکم بود متمایز کرده است.

در محله های قدیمی گذشته انسجام بیشتری بین مردم وجود داشت

رویا فرامرزی در گفت و گو با خبرنگار مرصادنیوز اظهار داشت: غارها قدیمی ترین پناهگاه امن برای محافظت از انسان در برابر سرما و گرما و حیوانات بوده اند که بعدها علاوه بر محافظت از مردم در برابر گرما و سرما به دلیل ویژگی های دیگری مانند استحکام، امنیت است. ، زیبایی و غیره نیز مهم شد; بنابراین شکل و روش ساخت آن بر اساس نیازهای جدید برای رفع نیازهای اجتماعی و اقتصادی تغییر یافت.

این کارشناس ارشد جامعه‌شناسی گفت: در تاریخ گذشته ما، معماری و اخلاق در هم تنیده شده است. در گذشته به دلیل کاهش جمعیت و مساحت، بعد فرهنگی نیز در طراحی خانه ها لحاظ می شد. بوده است. ما به عنوان غارنشین تنها به دنبال پناهندگی هستیم. برای خود پناه بگیرید تا مدتی از گزند باد و باران و گرما و سرما در امان بمانید. احساس داشتن خانه و محله دیگر بی معنا نیست.

وی گفت: بسیاری از معماران ما روی پروژه های مسکن کار می کنند نه خانه و آنچه می سازند خالی از روحیه آرامش و آسایش است در حالی که خانه معنا و مفهوم خاص خود را دارد و مهمتر از همه باید روح را آرام کند. بخشی از پرخاشگری، اضطراب و بی قراری مردم ما ناشی از مشکلات اقتصادی و شرایط اجتماعی است و بخشی از آن متاثر از معماری ما و خانه هایی است که در آن زندگی می کنیم.

طراحی شهری در کشور جدی گرفته نمی شود/ معماری، هنر فراموش شده است

فرامرزی با اشاره به تغییر سبک زندگی مردم و تاثیر آن بر معماری خانه ها گفت: فکر می کنم با پدیده بی توجهی به منظر و هویت شهری مواجه شده ایم. طراحی شهری در کشور جدی گرفته نمی شود که آینده روشنی برای شهرها و مهندسان نیست.«معماران باید این موضوع را به عنوان یک نیاز تخصصی دنبال کنند.

وی گفت: معماری یک هنر فراموش شده است، هرچند برخی شهرها به معماری توجه دارند و آن را زنده نگه می دارند. اما معماری در اکثر شهرهای کشور فراموش شده است.

این کارشناس ارشد جامعه شناسی گفت: در گذشته معماری هنر محسوب می شد اما امروز متاسفانه هنر خارج از معماری است. ما می توانیم منظر شهری و همچنین معماری خوبی در شهرها ایجاد کنیم و اگر هنر را به معماری برنگردانیم این اتفاق نمی افتد.

به گزارش مرصاد، بی توجهی به روحیه ایرانی و اسلامی مردم در کشور و تقلید کورکورانه از فرهنگ غربی باعث شده است که به فیزیک خانه، معماری و دکوراسیون آن توجه کنیم، چرا که غربی ها در حالی که ما خانه هستیم خانه می سازند. ما او را روح می دانیم و به خانه و خانواده منزلت والایی می دهیم.

خلاصه این که معماری شهری این روزها خوب نیست، بنابراین مجلس باید تدبیری برای بازگرداندن هویت معماری و شهرسازی ایرانی-اسلامی بیندیشد.

انتهای پیام/