پنج سال پیش که استقلال هدایت مرتضی تبریزی را برعهده گرفت، این مهاجم بلند قامت یکی از بلندقدترین بازیکنان لیگ بود که گل به گل می زد. عضویت او در آبی‌های تهران منجر به کم رنگ شدن تمام ویژگی‌های بارز تبریز شد و تنها سایه‌ای از او باقی ماند.
این سیاست های غلط و روش های بد باعث شده تا مهاجمی که پرسپولیس آنقدر خواهان او بود رنگ پریده شود و دیگر وابسته به تیم آینده اش نباشد و امروز تبریزی که مدتی در تیم امیر گله نویی حضور داشته، در تیم گلگوتا همه چیز جز مهاجم توانمندی که سرخپوشان و سبزپوشان اصفهانی داشتند و هر تیم جاه طلبی در لیگ برتر کشور آرزوی تصاحب را در سر دارد.
الان در استقلال امین قاسمی نژاد همان وضعیت چهار پنج سال پیش تبریز را دارد. مهاجمی که استقلال را از زیر بینی یحیی گل محمدی گرفته بود تا پیراهن قرمز و آبی نپوشد، به قدری مورد استفاده قرار گرفت که در مدت حضورش در پدیده، ردی از این مهاجم و گلزن با استعداد دیده نشد. قاسمی نژاد با اینکه 35 سال سن دارد، در پدیده بازی کرده است و چه در دو سالی که گل محمدی سرمربی این تیم بود و چه در دو فصل بعد، راه را به مهاجمان و بازیکنان شاخص تیم نشان داد و خط و نشان ریتم کار تهاجمی تیمش کشیده شد.
با همین ویژگی ها و به قصد بهره گیری از این فضائل بود که گل محمدی سعی کرد او را از مشهد به تهران بیاورد و همان طور که در مشهد گره های کار تهاجمی را برای او باز کرده بود تا مشکلاتش در تهران. با این حال در رنگین کمان آبی-قرمز «پیش فصل» لیگ بیست و یکم مانند گذشته استقلال پیشتاز شد و با وجود اینکه عده ای به مجیدی انتقاد کردند، چرا او آینده تیمش را به سرنوشت یک مهاجم قدیمی گره زد؟ اما به نظر می رسید اگر قاسمی نژاد در دیدارهای پدیده با همین بازدهی به یاری آبی ها شتافت، برنده نهایی این معامله تیم مجیدی خواهد بود نه دیگر مدعیان اصلی لیگ.
با گذشت شش ماه از گمانه زنی هایی که با واقعیت های روز و پدیده و استقلال و سایر تیم های لیگ فاصله زیادی نداشت، قاسمی نژاد بازنده بزرگ این انتقال است و به نظر می رسد دومین مرتضی تبریزی و استقلالی ها در لیگ برتر شود. او چیز زیادی را از دست نداده است. گاسمیناج از یک سو به دلیل کمبود دقایق در استفاده از مکانیسم های تهاجمی تیم و هماهنگی با هم تیمی هایش ناکام ماند و از سوی دیگر چون اعتماد به نفس لازم به او داده نشد، نتوانست با هم تیمی هایش به میدان برود. روحیه و امید به اینکه این یک سلاح اساسی برای هر ورزشکاری در هر رشته ای است و اگر استفاده نشود بهترین فوتبالیست های دنیا هم کاری از پیش نمی برند و جز شکست و شکست چیزی نخواهند داشت و از هر سو آسیب دیده و پسرفت خواهند کرد. این گونه تجربیات و تبدیل بازیگران توانا و بااستعداد به افراد بی اثر و بی رنگ و انجام بدترین بهترین ها و در نهایت دفع آنها و ممانعت همیشگی از بهبودی آنها در استقلال و پرسپولیس روند جدید و بی سابقه ای نیست. مملو از بازیکنان مستعد و توانمندی است که به دلیل سوء استفاده و سوء استفاده از آنها هرگز در این تیم ها درخشیدند و گم شدند و در نهایت مجبور به جدایی از سرخابی ها شدند. برای این دسته از بازیگران دو نوع سرنوشت وجود دارد. یا ضربات روحی وارد شده به آنها به حدی شد که بعد از جدایی از استقلال دیگر به سطوح قبلی برنگشتند و آرام آرام محو شدند که تبریزی ها و همچنین ایمان موسوی و امین منوچهری از این قبیل یا کم و بیش در تیم های بعدی خود هستند. آنها کارهایی کردند اما نه در سطح و سطح بالایی که قبل از انتقالشان به استقلال تهران مشاهده می شد و اسماعیل شریفات که حالا در آلومینیوم اراک حضور دارد و گاهی جرقه می زند، مصداق بارز این جریان است.
باید صبورانه منتظر بود تا تصویر دقیق تری از وضعیت قاسمی نژاد و آنچه به رنگ آبی تمام می شود ترسیم کرد و برای رای نهایی کمی زود است و مسیری که او در پیش گرفته است نویدبخش نیست.