سقوط چهار دیوار امنیتی خانه بخش خانه بسته به فضای مجازی

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از آرماند; نه تنها متخصصان، بلکه حتی عموم مردم نیز متوجه هستند که ظهور فناوری و اینترنت رنگ زندگی و روابط را به میزان قابل توجهی تغییر داده است.

کافی است گاهی به مراکز مشاوره مراجعه کنیم، جملاتی مانند گلایه و نارضایتی از وضعیت موجود را بارها از زبان دیگران شنیده ایم.

گلایه هایی مانند «فرزندم مدام در اتاقش است و گوشی را در دست دارد» یا «همسرم وقتی از سر کار به خانه می آید و فرزندم به من توجهی نمی کند و گوشی را نگه می دارد» یا حتی مردان خانه به آنها شکایت می کنند. همسرم می گوید: «همسرم بیشتر وقتش را در فضای مجازی می گذراند و کمتر به خانه، بچه ها و حتی من به عنوان شوهرش اهمیت می دهد».

گاهی برخی افراد آنقدر به موبایل خود معتاد می شوند که ماجرای شیرین و فرهاد در برابر این دلبستگی و علاقه زانو می زند و تا آنجا پیش می رود که هر چه در فضای مجازی می بینند را باور می کنند و به عنوان الگو از آن استفاده می کنند، حتی اگر این الگوها این تأثیرات منجر به نابودی فرهنگ غنی ایرانی- اسلامی می شود.

بر این ترس ها سقوط چهار دیوار امن خانه می افزاید.

بروز برخی چالش ها در فضای مجازی و سرایت آن به سایر منازل، امنیت و آرامش را از اعضای خانواده سلب کرده است.

چالش هایی که به یکباره اعضای خانواده را با اقداماتی به دور از احترام و انسانیت همراه با دروغ هایی از این دست مواجه می کند و تنها چهار دیواری امن خانه را هدف قرار می دهد تا واکنش اعضای خانواده را نشان دهد و در نهایت باعث خنده مخاطب شود.

از سوی دیگر، برخی خانواده ها آنقدر سرگرم تلفن همراه هستند که حتی چارچوب روابط اجتماعی و ارتباط با دیگران را که در گذشته معانی متفاوتی داشت، فراموش کرده اند.

مهمانی هایی که قبلا دوستی، صمیمیت، ارتباط و شب زنده داری بود به حضور افراد در گروه های مجازی خلاصه می شود و از استیکر برای ابراز احساسات استفاده می شود. با این حال، این برچسب بیانگر واقعیت احساسات در فضای واقعی نیست.

ما آدم‌هایی معتاد شده‌ایم که نمی‌خواهیم غلت بزنیم و حرکت کنیم و هر لحظه نگران هستیم که در فضای مجازی اتفاقی بیفتد و من متوجه آن نباشم یا تبدیل به بخشی از صحبت یا رنگ و لباسی شود که شما ایستاده‌اید. دور از او

واقعیت این است که شلوغی فضای مجازی ما را سردتر می کند و مایل نیستیم به عنوان یک معتاد که به مواد مخدر معتاد است زندگی کنیم و هیچ چیز برای او مهمتر از اعتیاد به مواد مخدر نیست.

یادداشت هایی از اعظم پسند

انتهای پیام/