سلام فرمانده چالشی برای سیاستمداران فرهنگی است

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ پنجشنبه هفته گذشته جمع بزرگی از خانواده های تهرانی برای خواندن سرود «سلام فرمانده» در ورزشگاه آزادی تجمع کردند. جامعه ای که بازتاب های متفاوتی در فضای مجازی، واقعی و رسانه ای داشت.

پوشش رسانه ای این تجمع ده ها هزار نفری را می توان به چند دسته مختلف تقسیم کرد و نوشت؛

برخی معتقدند این اجتماع پیوند دهه نود با آرمان های انقلاب، ولایت، دین است که با کمک خانواده رنگ و بوی دیگری به خود گرفته و عمق وفاداری و نخ تسبیح را نشان می دهد. برای متحد کردن نسل های مختلف انقلاب.

اما مخالفان این جامعه برخلاف گروه اول معتقدند اجبار مدیران آموزش و پرورش بسیاری از مدارس به پخش و حفظ سرود دسته جمعی دانش آموزان و حمایت صدا و سیما در پخش «سلام فرمانده» از شبکه های مختلف و در گام درخواست. ارسال فیلم خواندن این آهنگ از سوی خانواده ها برای پخش از تلویزیون باعث شد این آهنگ در بین بچه ها پخش شود. دختر و پسرهایی که قبلاً ترانه های ساسی مانکن و تتلو را داوطلبانه و نه به زور می خواندند و البته عده ای معتقدند اگر آهنگ و آهنگی با شعائر ملی و مذهبی ما همخوانی داشته باشد و از همه مهمتر به ضرر بچه ها باشد می توانند. جایگزین خوبی برای آهنگ های تتلاو باشد.

باز هم عده ای با نگاه تخصصی تری به نقد این آهنگ می پردازند و محتوا و کلام این آهنگ را مناسب زبان و درک کودک نمی دانند و معتقدند تنها آهنگ و موسیقی این آهنگ باعث جذب کودکان شده است.

البته در این ایام که کشور عزادار حادثه دردناک «کلان شهر» آبادان است، عده ای این تجمع را جشن باشکوهی تعبیر کردند که با وجود ناراحتی مردم آبادان برگزار شد و مخالفان این عبارت بلندتر فریاد زدند که این اجتماع و محفل فقط همراهی و همخوانی نسل کوچکی با امام زمان و ولایت است و در این محفل آبادانی برای ابراز همدردی با داغ دیدگان بارها صلوات و فاتحه خوانده می شود.

قبل از فراگیر شدن آهنگ «سلام فرمانده» در فضای مجازی و جامعه، ترانه های دیگری از این دست می توانست مدتی سر و صدا به پا کند و مورد توجه قرار گیرد; نماهنگ دهه هشتاد ماه محرم با حضور علی رام نوری و عبدالرضا هلالی و محمد حسین پویانفر بازیگران: «از کودکی خادم این خانواده محترم بودم…» که البته ویدئوها و انیمیشن های دیگری را با حضور کودکان و نوجوانان تمجید کرده و با موضوعات مذهبی متنوع ساخته و منتشر شده است.

بی‌تردید بسیاری با این فرض موافقند که سرود ظرفیت بالایی برای انتقال مفاهیم ارزشمند، حماسی و ملی دارد، به شرط آنکه عناصر مهمی در آن وجود داشته باشد. ابتدا باید از ترانه های دنیای کودکانه ساخته شود، سرود با «ستایش» کاملاً متفاوت است و دو دنیای دیگر را در بر می گیرد، موسیقی ژانر خاصی می خواهد که با آن مفاهیم حماسی، ملی و مذهبی به کار گرفته شود. زبان کودکان و عناصر دیگر پخش می شود که کارشناسان این حوزه می توانند در مورد آن صحبت کنند.

پتانسیل سرودها، انیمیشن‌ها و بازی‌های رایانه‌ای به حدی است که ذهن سیاست‌گذاران فرهنگی را درگیر می‌کند تا از این فرصت برای همراهی و همدلی با کودکان و نوجوانان جامعه با ارزش‌های ملی و شعائر دینی نهایت استفاده را ببرند. البته کار سازمان ها و موسسات دولتی و حتی دولتی با مشکلات فرهنگی این است که شاهد ظرفیت بالای فرهنگی و هنری برای تلاش و تولید سالیانه محصولات متنوع باشند تا عموم مردم در انتخاب آزاد باشند و یقیناً زمانی که تنها تعداد کمی از محصولات باشد. در ویترین بازار باید فرهنگی باشد، کاستی‌ها و کاستی‌های آن آشکارتر می‌شود و اگر این مخاطب سالانه به ده‌ها آهنگ، بازی و انیمیشن بپردازد، کم کم از کاستی‌های این محصولات کاسته می‌شود و مسیر این مسیر به سوی شکوفایی هموارتر می‌شود.

انتهای پیام/