به گزارش ایلنا، از دی ماه امسال که بحث تدوین لایحه بودجه 1402 مطرح شد، برخی مسئولان و قانونگذاران در دولت و مجلس بر لزوم افزایش سن بازنشستگی گفته اند. این اظهارات در حالی مطرح شد که خود صندوق های تامین اجتماعی به دلیل عملکرد نادرست دولت های مختلف با چالش های زیادی مواجه بودند.
چندی پیش محمدرضا میرتاج الدینی (عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس و نماینده مردم تبریز) در بیانیه ای درباره راهکارهای نجات صندوق های بازنشستگی از بحران گفت: یکی از این موارد افزایش دو ساله سن بازنشستگی است. سن بازنشستگی در کشور ما 60 سال است اما میانگین سن بازنشستگی 51 سال است که حدود 15 سال کمتر از میانگین جهانی است. در برخی کشورها مانند نروژ و سوئد سن بازنشستگی 62 سال، در ژاپن 64 سال و در برزیل و آلمان 65 سال است. در صندوق بازنشستگی 7 نفر مستمری و 1 نفر شاغل هستند و استاندارد لازم برعکس این تعداد است.
برخی از مقامات و اقتصاددانان از افزایش سن بازنشستگی حمایت می کنند، در حالی که همین اعداد از مخالفت کشورهای توسعه یافته با جمعیت سالخورده با افزایش سن بازنشستگی حمایت می کنند. گرچه نظرات کارشناسان در دولت و مجلس سابقه سال های گذشته دارد. اما این اظهارات با واکنش فعالان روابط کار و همچنین بازنشستگان و تشکل های آنها مواجه شد و انتقادات آنها به دنبال این سخنان بود.
حسین حبیبی (دبیر مرکز شوراهای اسلامی کار استان تهران) در پاسخ به کسانی که وضعیت صندوق های بازنشستگی و مستمری بگیران و شاغلین ایران را با کشورهای پیشرفته ای که سن بازنشستگی بالاتری دارند مقایسه می کنند، گفت: اولین نکته از آنچه شما دارید. آیا ایران نیز مانند کشورهایی که از سوی مسئولان و وکلای مجلس ذکر شده، در همه بخشها توسعه یافته و شرایط بازنشستگی در آنها مشابه است؟
وی با اشاره به اینکه افزایش سن بازنشستگی در همین کشورهای توسعه یافته از جمله فرانسه با اعتراض کارشناسان و فعالان مواجه شد و به طور کامل رد شد، تصریح کرد: یکی از موارد مطرح شده منابع خدادادی است که ایران برخلاف این کشورها در اختیار دارد. و تنها امکان مدیریت آن در کشور ضعیف است. این منابع می تواند از صندوق های بازنشستگی نیز حمایت کند. بدون توزیع این منابع، وضعیت به سمتی می‌رود که جمعیت زیر خط فقر افزایش می‌یابد و هرچه جمعیت فقیر بیشتر شود، هزینه‌های بهداشت و درمان کشور افزایش می‌یابد.
حسین حبیبی می گوید: به دلیل نبود امنیت شغلی بسیاری از کارگران سوابق بیمه کامل ندارند یا دقیقاً 30 سال است که نتوانسته اند بیمه را تکمیل کنند. همچنین، به دلیل شرایط شغلی، ممکن است بسیاری پس از خدمت و تحصیل وارد بازار کار شده باشند یا در سن 30 سالگی به سادگی شروع به جستجوی کاری کرده باشند که آنها را از بیمه خارج کند. در چنین شرایطی می توان در سن 60 سالگی اروپایی ها با سابقه 30 ساله بازنشسته شد.
حبیبی با تاکید بر تفاوت ایران و کشورهای غربی در سطح امید به زندگی و میانگین زندگی و تفاوت به ویژه کارگران، گفت: نبود امنیت شغلی و ناتوانی در تامین مسکن برای کارگران یکی از تفاوت های اصلی نیروی کار ایرانی است. و نیروی کار اروپایی سن بازنشستگی حدود 65 سال است. وقتی بسیاری از این عوامل و شاخص ها با هم خوانده نمی شوند، مقایسه ایران و اروپا در سن بازنشستگی که به شاخص های زیادی بستگی دارد، کار آسانی نیست.
دبیر کانون شوراهای اسلامی کار استان تهران با بیان اینکه تا زمانی که عوامل افزایش امید به زندگی محقق نشود نمی توان به افزایش سن بازنشستگی فکر کرد، اظهار داشت: زمانی که شاخص های امید به زندگی مانند کمبود استرس و آرامش روانی وجود داشته باشد. ، سلامتی و رفاه نسبی و اگر تغذیه به حد استانداردی نرسد که میانگین امید به زندگی را به ویژه برای طبقات پایین جامعه افزایش دهد، نمی توان مانند اروپایی ها از افزایش سن بازنشستگی و سرکوب جامعه زحمتکش صحبت کرد.
حبیبی با تاکید بر اینکه مقایسه شرایط روابط کار در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر مقایسه متفاوتی است، تاکید کرد: تشکل های کارگری و مستمری بازنشستگی در کشور عمدتاً به دلیل تفاوت زیاد شرایط ایران با سایر کشورهاست که مهمترین آنهاست. عدم وجود خدمات بهداشتی قوی، مسکن و امنیت شغلی با افزایش سن بازنشستگی و افزایش سنوات بازنشستگی مخالف است.
این فعال کارگری تاکید کرد: به دلیل نبود امنیت شغلی; بسیاری از کارگران سوابق بیمه کامل ندارند یا نتوانسته اند بیمه خود را برای دوره های کامل دقیقاً 30 ساله تکمیل کنند. همچنین به دلیل شرایط کاری؛ بسیاری ممکن است پس از خدمت و تحصیل وارد بازار کار شده باشند یا در سن 30 سالگی به سادگی شروع به جستجوی کاری کرده باشند که آنها را از بیمه خارج کند. در چنین شرایطی می توان در سن 60 سالگی اروپایی ها با سابقه 30 ساله بازنشسته شد.
وی با اشاره به مشکل نبود بیمه کارگران گفت: مشاغل فصلی و موقت و نداشتن قرارداد رسمی باعث می شود که برخی از کارگران با وجود بیمه حتی با 40 سال سابقه بازنشستگی نتوانند بازنشسته شوند و بسیاری مانند سایرین جوان تر خود را تا سر حد مرگ کار می کنند. مردم. از آنجایی که مردم نمی توانند بازنشسته شوند، خود به خود به بحث افزایش سن بازنشستگی پیوستند و تقریباً شرایط افزایش سن بازنشستگی را بر کارگران ایرانی تحمیل کردند. اما دادن شخصیت حقوقی به افزایش سن بازنشستگی با تصویب مجلس و دولت، این افزایش سن بازنشستگی را که قبلا در کشور اتفاق افتاده است، بیشتر تقویت می کند.
حبیبی در پایان تصریح کرد: بنابراین ما این فکر را مبنی بر افزایش سن بازنشستگی خلاف اخلاق و حقوق کارگری می دانیم و آن را به عنوان نماینده تشکل های کارگری نمی پذیریم و فکر می کنیم دولت باید هزینه خود را پرداخت کند. تعهدات به سازمان تامین اجتماعی به جای این روش ها بله بحران صندوق های تامین اجتماعی و سایر صندوق ها را با ایجاد امنیت شغلی و افزایش جمعیت شاغل بیمه گذاران حل کنید.