سوال بی پاسخ افکار عمومی: آقای رییسی; تحریم ها چه زمانی برداشته می شود؟

“پس احتمالاً می توانید حدس بزنید که وقتی سر خورشید صدای زیبای عجیبی شنید که می گفت: “بره من را بکش!” چقدر گیج شدم. آنتوان دو سنت اگزوپری – خواب را از سر بسیاری از ما بیرون انداخت. ، درست همانطور که او خوابید. بر سر نویسنده این اثر و ترغیب او به خلق «شاهکار»!

> پیام ناشناس، بدون سلام، بدون کلمات اضافی!

تحریم ها کی برداشته می شود؟! پیام ارسال شده از شماره های ناشناس، ناشناس; می خواهم بگویم که این شماره را در لیست مخاطبانم ندارم (!) این سوال آنقدر واضح است که فرستنده را فراموش می کنم یا ترجیح می دهم به دنبال فرستنده پیام نباشم. اولین تصویری که پس از باز کردن این پیام به ذهن خطور می کند جملات آغازین یک شاهکار نوشته شده است. «شازده کوچولو» اثر آنتوان دو سنت اگزوپری. انگار یک پیام صوتی بود نه مکتوب و انگار به من می گفت این سوال مهم را جوری بپرس که در نهایت به این جواب منتهی شود که بعد از این همه سال سختی و تردید، بالاخره: «کی می شود؟ تحریم ها برداشته شود؟»؟!

> اشتباه جمله «می» را بگو، هنرش را بگو!

دولت یازدهم و سپس دولت دوازدهم با دستور کار مشخصی وارد پاستور شدند. تعیین تکلیف مذاکرات هسته ای. اگرچه دولت با 19 وزارتخانه سروکار داشت، اما به نظر می رسید که بیش از یک وزارتخانه و یک وزیر با یک وزیر و یک وزارتخانه بیشتر نبود. او این کار را به طور کامل انجام داد، اما با روی کار آمدن دونالد ترامپ، ناگهان لیست برجام و دولت های یازدهم و دوازدهم دوباره به هم رسیدند!

حسن روحانی اما در جبهه داخلی به همان اندازه که در بیرون نگران بود، نگران بود. تقابل با «دولت سایه» که سعید جلیلی صراحتاً از آن یاد می کند، در کنار خیل عظیمی از منتقدان برجامی که یا با هویتی شناخته شده با او مخالفت می کنند و می توان آن را وابسته به کدام حزب یا حزب سیاسی دانست و یا در زیر نقاب برجامی. اما حسن روحانی و تیمش دست از تلاش برنداشتند و در طول هشت سال حضور در پاستور همان برنامه مشخص را دنبال کردند.

گفته می شود دولت اول و دوم حسن روحانی مرتکب اشتباهی شدند که «همه تخم های خود را در سبد مذاکرات هسته ای گذاشتند» و گفتند «اعتماد دولت اول و دوم حسن روحانی به کدخدا کاملاً اشتباه بوده است. بگویید ورود به هسته ای. اختلاف با غرب و رسیدن به توافقی به نام برجام ضرر محض است و غیره. اما به قول معروف: دو دولت حسن روحانی هیچ وقت در تعیین جهت و تبیین دیدگاه ها اشتباه، غفلت و یا حتی فریب نداده اند و این شاید یکی از بهترین شاخص ها، یعنی یک دولت باشد. که با یک برنامه مشخص به قدرت رسیدند و در عین حال این طرح به گفته برخی و به گفته دولت در حدی که آمریکا شکست خورد. این تقابل در نهایت منجر به 1400 رای ریاست جمهوری شد و برنده در همان طیفی بود که روحانی آن را شکست خورده می دانست.

> واگذاری دولت انجام شده و مردم همچنان منتظرند!

سیدابراهیم رئیسی اگرچه کشیش سازمانی منتقد دولت روحانی شد، اما در همان تبلیغات انتخاباتی و مناظره های تلویزیونی آشکارا استقلال خود را اعلام کرد، مذاکره کرد و به دنبال دستیابی به توافقی «جامع»، «پایدار» و «رضایت بخش» بین نظام بود. و رژیم “اقتصاد خود را به مذاکرات هسته ای ربط نمی دهیم!”

انتقال قدرت در زمان مقرر انجام شد، رئیس کابینه وی به مجلس رفت و با 18 وزیر کشیش شد. کسی که از مجلس نمره قبولی نگرفت توسط رئیس اداره می شد، اما مردم کاری به نام، زندگی نامه و رزومه وزرای کابینه اصلی نداشتند. رهایی از سختی های زندگی برایشان مهم بود.
مردم نه برای ساخت 4 میلیون خانه یعنی یک میلیون خانه در سال کار می کنند و نه برای بازی های حمایتی-سیاسی مجلس. افراد دیگری از گذشته که درگیر بازی های سیاسی و دعوای حیدری نعمتی می شوند، مثلاً این پیامک مخاطب ناشناس است که بدون هیچ توضیحی پرسیده است: تحریم ها کی برداشته می شود؟

آنها چشم خود را به سمت وزارت خارجه و تیم مذاکره کننده معطوف کردند

اگرچه مجلس متعهد به «حفاظت» بود و وزارتخانه‌ها به برنامه‌های اعلام شده مشغول بودند، اما افکار عمومی تنها مورد توجه وزارت خارجه و تیم مذاکره‌کننده بود و با استناد به: «و نظام دنبال خواهد کرد».

مبارزه در صحنه منتقدان برجام ادامه یافت; آنها خیلی زود دست به کار شدند و به رئیس جمهور توصیه کردند که از مذاکرات کناره گیری کند و برجام را که از او به عنوان «جسد متعفن» یاد می کرد، کنار بگذارد، اما رژیم نمی توانست مطابق خوشایند و ناپسند منتقدان عمل کند.

امیرعبدالیان که به «عجله ندارم» (!) معروف است، نه در ایجاد تغییرات در بدنه وزارت امور خارجه، نه در «ورود به مذاکره» و نه در «تشریح و اعلام برنامه ها» بدون کوچکترین. تنش

او «به زودی» را به ادبیات دیپلماسی ایران اضافه کرد و وقتی فشارها زیاد شد، به سادگی توضیح داد که «به زودی ما با غربی ها فرق می کنیم» و همین کافی بود تا فشار بیشتری به مردم وارد شود!

تیم مذاکره کننده فاش شد، اما “به زودی” به گفته “آلیانوف” معلوم نشد که چه معنایی دارد؟! اخیراً تبدیل به آبان و آبان شده است و آبان یعنی از 13 آبان تا 13 آذر با اعمال تحریم های جدید شاید آبان امسال از 2021 به 2022 منتقل شود و بعد معلوم نباشد کشوری وجود دارد یا خیر. رفتن برای مذاکره یا نه؟!

> «تحریم ها کی برداشته می شود؟! »

امروزه این انتقال محافل است. استانی ها، گردش ها و شعارهای مکرر، اما سوال بی پاسخ مردم و افکار عمومی همان است که در پیامکی ناشناس پرسیده می شود: تحریم ها کی برداشته می شود؟!
آقای رئیسی و وزرای کابینه و تیم مذاکره کننده و سیاستمداران نظام به خوبی می دانند که “تحریم ها چه زمانی برداشته می شود؟” یعنی هیچکس منکر زحمات نیست و منکر زحمات نیست، اما نه وضعیت بورس خوب است و نه وضعیت بازار. نقدینگی کاهش نیافته، تورم کاهش نیافته و اکنون این سوال جدی‌تر شده است: تحریم‌ها چه زمانی برداشته می‌شود؟

حالا روزنامه های حامی روحانی از سفرهای کشوری، بازدیدهای سرزده و مکرر، پرس و جوهای تصادفی می نویسند، این وعده های پول درآوردن و پول باید یا باید چاپ شود، که می تواند منجر به تورمی شود که دست یک فرد ناشناس است و روح را تحت فشار قرار دهد. انسان باید یا باید خلق شود که فقط یک راه دارد. تعیین تکلیف مذاکره، رونق اقتصادی و راه اندازی تجارت خارجی.

این یک سری سوال است: “تحریم ها چه زمانی برداشته می شود؟” یعنی آقای رئیسی خسته نباشید ممنون که تا الان به هشت استان سر زدید، ممنون که دوبار رفتید خوزستان و سیستان و استانهای دیگر را تشریف آوردید، اصلا به درد پمپ بنزین ها نمی خورد. ظهر در گرما ممنون از حضور شما در وزارت نفت و وعده های مکرر.

انصافاً نادیده گرفتن تلاش های مجدانه و مجدانه دولت برای حل بحران و نادیده گرفتن حضور گاه و بیگاه رئیس دولت و اعضای کابینه غیرمنصفانه است، اما از سوی دیگر انتظار ساده انگاری از مردم هموطن است. سفرها و گشت و گذارهایی که امیدواریم انتظار طولانی را برای پایان دوران سخت و سردی که با مهربانی بیکران تحمل کردند را تحمل کنند! به همین دلیل باید این سوال را از خود بپرسیم که تحریم ها چه زمانی برداشته می شود؟ جواب را پیدا کرد، حتی اگر جواب «هرگز» بود!