در این مقاله آمده است: از ابتدای ناآرامی های مربوط به درگذشت مهسا امینی، پدیده عجیبی در خارج از مرزهای کشورمان شکل گرفته است که بدون شک می توان آن را «بی سابقه» دانست.
1- در این مدت واکنش های بین المللی زیادی از سوی افراد و نهادهای خارجی علیه جمهوری اسلامی ایران و وجهه جهانی ایران بیان شد که به گفته کارشناسان در 43 سال گذشته چنین چیزی دیده نشده است. از واکنش‌های چهره‌های هنری، ورزشی و دانشگاهی جهان گرفته تا برخی مجالس غربی و اروپایی، برگزاری جلسات متعدد مخالفان در اروپا و کانادا، واکنش‌های تعدادی از نهادهای بین‌المللی و حتی مواضع موسسات علمی- دانشگاهی معتبر جهانی. همه اینها نشان می دهد که ما با یک کمپین باورنکردنی روبرو هستیم که هر رویکرد ساده انگارانه ای می تواند پیامدهای مهمی برای نظام و تمامیت ارضی ایران داشته باشد.
2- بررسی تاریخ 43 سال اخیر نشان می دهد که در هیچ مقطعی از عمر جمهوری اسلامی ایران، حتی در مورد اشغال سفارت آمریکا، چنین حجمی وجود نداشته است. هجومی و روانی – فشار سیاسی بر کشور ما و دامنه واکنش ها علیه نظام هرگز در این حد نبوده، همه جانبه، متنوع، چند لایه، مستمر و پر سر و صدا نبوده است.
3- علاوه بر تحریم های سریع اخیر و محکومیت های بی سابقه (که روز به روز در حال افزایش است)، شاید بتوان آخرین حلقه این کمپین جهانی را لغو عضویت کشورمان در کمیسیون وضعیت زنان سازمان ملل دانست که اگرچه اقدامی نمادین تلقی می شود، وزن روانی – سیاسی آن قابل انکار نیست و خود می تواند دغدغه جدی دلسوزان کشور باشد.
4- علیرغم هشدارهایی که کارشناسان مختلف از ابتدای روند اجماع جهانی علیه کشورمان مطرح کرده اند، خوشبختانه اخیراً معاون امنیت داخلی وزارت کشور به این پدیده اذعان کرده است، هرچند به گفته وی «خیلی مهم نیست»! سید مجید میراحمدی، معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور، ۲۸ آذرماه در بیانیه ای گفت: اغتشاش گران هزاران میلیارد خسارت به اموال مردم وارد کرده اند و مشکلات و بحران های مختلفی توسط این اغتشاشگران و اغتشاشگران در کشور ما ایجاد شده است. کشور را به شرایطی رسانده اند که اجماع جهانی علیه کشورمان ایجاد شود و قطعنامه های حقوق بشری علیه ایران اسلامی صادر شود، هر چند که مواضع بیگانگان علیه ملت ما موضوع چندان مهمی نیست.
5- به نظر می رسد معاون وزیر کشور که سمت «دبیر شورای امنیت» را نیز برعهده دارد، یا از خطرات این اجماع آگاه نیست و یا به دلیل ملاحظات امنیتی و سیاسی آن را کم اهمیت جلوه می دهد. در صورت لزوم هشدار صریح در مورد این اجماع خطرناک و پیامدهای خطرناک تر آن به مقامات کشور به ویژه کارکنان دیپلماسی نظام داده شد.
6- اگر شرایطی را که می‌تواند در سرفصل کلی اجماع جهانی و فضاسازی در کنار برخی رویدادهای فراملی دیگر قرار دهیم، وضعیت نگران‌کننده‌تر از آنچه به نظر می‌رسد خواهد شد. از جمله رویدادهایی مانند گسترش تحریم ها، مواضع اخیر مقامات چینی ضد ایرانی، بازگشت نتانیاهو به صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی، ادعای پهپادهای ایرانی در جنگ اوکراین و از همه مهمتر دولت. رکورد هسته ای کشورمان
7- در چند هفته اخیر برخی از کارشناسان مستقل دست اندرکار انقلاب نیز هشدار داده اند که شرایط کشور به سمتی پیش نرود که کشورهایی مانند عراق یا لیبی در گذشته داشتند و مشکلات حقوق بشری در رابطه با آن وجود دارد. با اجماع سنگین بین المللی، افکار عمومی جهان آماده مداخله است.نظامیان کردستان غربی فاجعه ای در این کشورها به وجود آوردند که آثار مخرب آن هنوز قابل مشاهده است.
8- گرچه این حجم از فشارها و جنگ روانی جهانی علیه کشورمان یک پایش در بی تدبیری داخلی و انعکاس جهانی آن و یک پایش در ابررسانه های ضد ایرانی است، اما انفعال یا انفعال یا ضعف تیم دیپلماسی دولت در ایجاد این وضعیت هرگز نباید. از دور نگریسته شود به نظر می رسد جدای از اصلاح روش های کنونی حکومت داری که مبنای اجماع جهانی است، لازم است دولت محترم در اسرع وقت، تیم دیپلماسی کشور و وزارت امور خارجه را مورد بازنگری قرار دهد. مشورت با نهادهای بالاتر (به عنوان شورای عالی امنیت ملی) در اسرع وقت برای رهایی کشور از انزوای فعلی. این مهم، مساعدت و مشورت فوری و واقعی با کارشناسان دانشگاهی و بدنه کارشناسی نهادهای دیپلماسی کشور است که اگرچه اکنون مسئول مستقیم نیستند، اما در طول 4 دهه گذشته تجربیات ارزشمندی را آموخته‌اند. تجربه ای که از تاریخ قطعنامه 598 تا این JJAP اخیر با هزینه های گزاف به دست آمده و انباشته شده است.
9- قبل از اینکه دیر شود باید به روند اجماع جهانی علیه کشور فکر کرد و تا دیر نشده راه حل اساسی برای مقابله با آن اندیشید.