علیرضا بیرانوند دروازه بان اول تیم ملی ایران در جام جهانی قطر یکی از افسرده ترین بازیکنان تیم ملی پس از سوت پایان بازی ایران و آمریکا بود.
علیرضا که پس از دیدار با سیدمید حسینی در دقایق ابتدایی دیدار مقابل انگلیس، مسابقات را به ناخوشایندترین شکل ممکن آغاز کرد، دست از تلاش برنداشت و حتی می خواست با نقاب خاصی به مصاف ولز برود.
گلر، پیشکسوت تیم ملی که پس از شروع بازی با ولز در کنار زمین، چهارمین تورنمنت بزرگ خود را با کارلوس کی‌روش تجربه می‌کرد، سرانجام برای بازی با آمریکا آزاد شد و در آستانه تیم ملی قرار گرفت.
تجربه فوق العاده بیرو در شروع شروع مجدد به خوبی فشار تیم آمریکایی را جذب کرد و با مهار دو ضربه سر شاگردان برهالتر، اعتماد به نفس خود را دوباره به دست آورد، اما پولیشیچ در موقعیتی غیرقابل توقف دروازه را برای او باز کرد تا بتواند یک ماموریت کلین شیت در لیگ برتر داشته باشد. بازی حساس در دوران ورزشی او با موفقیت به پایان نرسید.
این تورنمنت که به دردناک ترین شکل ممکن برای بیرو آغاز شد، به تلخی پایان یافت تا دروازه بان شایسته فوتبال ایران دومین جام جهانی را در حالی که رویای صعود محقق نشده به پایان برساند. عاقبتی که علیرضا این بار از دیدنش ناکام ماند و سرش را روی زمین گذاشت و پیراهنش را روی سر و صورتش کشید و با عذابش تنها ماند.