صدای طولانی رادیو مازندران خاموش شد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش بالا، کریم سلمان پور پیشکسوت صدا و سیمای مازندران صبح امروز دارفانی را وداع گفت.
مرحوم سلمانپور که سال ها به عنوان گزارشگر، تهیه کننده و مجری صدا و سیمای مازندران فعالیت می کرد، صبح امروز بر اثر سکته مغزی درگذشت.
کریم سلمان پور مرداد امسال ۶۳ ساله شد اما تا پنجشنبه گذشته در صداوسیما گزارش می داد و در رسانه ملی فعالیت می کرد.
ماجرای عشق کریم و میکروفون تنها با فرا رسیدن مرگ به پایان رسید که عاشقانه ای نزدیک به چهل سال کار مداوم در رادیو، تلویزیون و تئاتر است.
او یک دوست خوب و اصلی از زمان تنبرگ، ناگرا و آمپکس است. او به این زودی ها نمی رفت، همین دو روز پیش بود که گزارش هایش را در رادیو تنظیم می کرد، جایی که سال ها با صدایی گرم به مردم روستای ما امید می داد.
پیشکسوت صدا و سیمای مازندران متولد شیراز است اما عمر طولانی در مازندران و ساری او را استان ما کرد. در کودکی فقدان پدر را تجربه کرد و به دلیل سالهای سخت کودکی نتوانست خوب صحبت کند تا اینکه راه شگفت انگیز تئاتر را در پیش گرفت.
او در این سال ها به طور مداوم نمایشنامه هایی از نویسندگان معروف ایران و جهان می خواند و آثار فاخری را با هنرمندانی چون حسن پور شیرازی، محمود پاکونیت و حبیب دهگان نسب در شیراز روی صحنه برد. در نوجوانی عاشق کتاب بود و اغلب در راهروهای رادیو با کتابی در دست دیده می شد.
او برای خدمت سربازی به جویبار اعزام شد و در آنجا تمرینات تئاتر خود را از سر گرفت. با پایان یافتن خدمت، در سال 1359 وارد رادیو شد.
او سه سال اول را در صدا و سیمای مرکز شیراز کار کرد و در اوایل جنگ به عنوان گزارشگر ویژه جبهه و جنگ به مناطق عملیاتی اعزام شد و همسرش مازندرانکا را به همراه خود به ساری فرستاد. خانواده.
سلمانپور در سال ۱۳۴۲ وارد صدا و سیمای مرکز مازندران شد و گزارشگر رادیو شد. وی بعدها به عنوان تهیه کننده، مجری و گزارشگر در رادیو و تلویزیون مشغول به کار شد.
کمتر کسی صدای او را به خاطر نمی آورد. او داور جشنواره بود و همزمان گزارش و گزارش رادیویی را تدریس می کرد.
کریم سلمانپور پایتخت نمادین صدا و سیما بود. خودش یک مرکز آموزشی بود. انضباط در کار، بردباری، زیرکی، دقت، مهربانی، دوری از وظیفه، اخلاق، عاشق کار و ده ها حرف دیگر از ویژگی های زنده یاد سلمانپور بود. او با وجود بازنشستگی از کار خسته نشد و به فعالیت در عرصه رسانه ادامه داد.
او در تمام این سال ها از همسر بیمارش مراقبت زیادی کرد، به خصوص در زمان همه گیر شدن تاج، اما به او وقت نداد و او به خانه رفت. روحش شاد.

انتهای پیام/