فرشاد گلزاری
جمهوری آذربایجان و ترکیه در ابتدای سال جاری رزمایش مشترکی را تحت عنوان «آموزش هوایی-تاکتیکی» در خاک آذربایجان برگزار کردند که برای بسیاری از محافل نظامی-سیاسی از اهمیت ویژه ای برخوردار بود.
بخشی از این حلقه‌ها متشکل از اتاق‌های فکر، اتاق‌های فکر و حتی نهادهای تهیه و تنظیم استراتژی‌های استراتژیک در کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای هستند و بخشی دیگر نیز به ایران بازمی‌گردند. زمانی که این رزمایش در اوایل سال 2022 برگزار شد، بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان در تهران اعلام کردند که این اقدام ترکیه و جمهوری آذربایجان به نحوی در راستای تحریک ایران بوده و در کنار این اظهارنظرها، شاهد پیشنهاد برخی از مفسران برای اقدامات متقابل بودیم. تحصیل کرده
صرف نظر از بحث هایی که در آن روزها در ایران مطرح می شد، باید توجه داشت که این رزمایش از منظر دولت های خارجی اهمیت خاص خود را داشت. از آنجایی که اسناد موجود به وضوح نشان می دهد که در ماجرای جنگ قره باغ کوهستانی که در سال 2020 رخ داد و اکنون دو سال از آن می گذرد، نه تنها آذربایجان و ارمنستان در مقابل یکدیگر صف آرایی کرده اند، بلکه در هر دو طرف این ماجرا، رد پای غرب و شرق و حتی دولت های منطقه را شاهد بودیم.
از سمتی که ارمنستان ایستاده بود، اروپایی ها به دلیل نقطه اشتراک مذهبی که با ارامنه دارند، وارد میدان شدند و حتی نانسی پلوسی، رئیس سابق مجلس نمایندگان آمریکا، برای اولین بار به ایروان سفر کرد تا جسد خود را به روس ها تقدیم کند. در مرحله دوم این پیام، بگذارید همه بدانند که قفقاز نه تنها برای مسکو مهم است، بلکه غرب نیز به این منطقه نگاه جدی دارد.
تهران سعی کرد در میانه این درگیری بایستد و دو طرف را به سمت صلح سوق دهد، اما بین آنها بازیگرانی وجود داشته و دارند که هدفشان بی ثبات کردن منطقه قفقاز جنوبی است.
بدون شک اسرائیل از آن دست بازیگرانی است که امروزه نفوذ خود را در آذربایجان و ترکیه به حدی افزایش داده است که آنکارا و باکو نه تنها آشکارا درباره همکاری خود با تل آویو فریاد می زنند، بلکه اکنون اسرائیلی ها در باکو منافع خاصی دارند. در میدان ته انرژی، سیاست، نظامی و تسلیحاتی دارند و در پایین ترین سطح آنکارا با ترک ها روابط اقتصادی و امنیتی برقرار کرده اند.
نزدیکی باکو و آنکارا با اسرائیل
آنچه در پشت مرزهای مشترک ایران و جمهوری آذربایجان می گذرد را می توان به صورت کلی تحلیل کرد، اما به نظر می رسد پیچیدگی های زیادی در آن وجود دارد.
به عنوان مثال، علاوه بر رزمایش ترکیه و آذربایجان در ابتدای سال جاری، در روزهای دوشنبه و سه شنبه (دیروز) رسانه های ترکیه و آذربایجان اخباری مبنی بر برگزاری رزمایش چند جانبه (در خصوص ماموریت) در آذربایجان منتشر کردند.
در همین راستا، وزارت دفاع جمهوری آذربایجان اعلام کرد که بر اساس توافقنامه همکاری نظامی دو کشور، نیروهای ترکیه و آذربایجان حول یک محور تجمع کردند تا رزمایشی را در نزدیکی شهر باکو و مناطق آستارا جبرئیل انجام دهند. و ایمیشلی.
به گفته این وزارتخانه، نیروی زمینی و هوایی، یگان های ویژه، یگان های اطلاعاتی و یگان های موشکی و توپخانه ای شرکت کننده در این رزمایش ماموریت های مختلفی را انجام خواهند داد. خبرگزاری آذری پرس (APA) مستقر در باکو نیز در گزارش خود آورده است که در این رزمایش از روش‌ها و عملیات‌های نظامی مدرن از جمله سازماندهی هماهنگ یگان‌های مختلف، نصب پل‌های شناور برای عبور از رودخانه‌ها و استقرار نیرو در مناطق مورد ادعای دشمن استفاده خواهد شد. انجام شود.
اینکه در این رزمایش مشترک چندین مدل عملیاتی (اعم از آبی خاکی و هوابرد) تمرین شد، به خوبی نشان می دهد که ارتش ترکیه و آذربایجان در حال ارسال پیام به تهران هستند، زیرا این مدل از تمرینات ترکیبی نوعی شبیه سازی علوم اقلیمی است. حریف را آشکار می کند.
صرف نظر از این موضوع، باید توجه داشت که جمهوری آذربایجان عموماً برنده جنگ 44 روزه قره باغ کوهستانی تلقی می شود و به این ترتیب ترکیه و اسرائیل آشکارا و آشکارا به آن کشور برای مقابله با ارمنستان کمک کردند.
در همین راستا بد نیست بدانید که در ابتدای مهرماه سال جاری خبری منتشر شد که نشان می داد بنی گانتز وزیر دفاع رژیم صهیونیستی در باکو با الهام علی اف رئیس جمهوری آذربایجان دیدار کرده است. و همچنین وزرای مرزبانی و دفاع این کشور و این خبر به همراه عکس بازدیدهای وی هنگام فرود هواپیمای گانتز در تل آویو منتشر شد.
به همین دلیل باید دانست که آنچه در آذربایجان می گذرد سناریوی مستقلی نیست که باکو نوشته و درصدد اجرای آن باشد. علاوه بر ترکیه، اسرائیل و سایر کشورهای منطقه نیز به دنبال منافع خود هستند.