طناب باف یک روز جدید

طناب باف یک روز جدید

محبوب اما

«فرزند من بسیار احساساتی، ساده لوح و بی شخصیت است. این ضعف باعث شد که او نتواند امرار معاش کند و منافقان با این کارها او را جذب و گمراه کنند. افسران امنیتی نیز فکر می کردند که او یک عنصر تأثیرگذار است. اینها گفته های پدر محسن شهری نیست. اظهارات مادر امیرحسین 15 ساله که دیروز حتی به «اعتماد» هم از محاکمه های پرونده پسرش نگفته بود. اینها اعترافات التماس آمیز پدر سامان سیدی یا محمد مهدی کرمی نیست. اینها اظهارات مصطفی میرسلیم در تابستان امسال پس از افشای اتهامات نگهبانی از پسرش است.

باید تعجب کرد که چرا میرسلیم که نماینده مردم در خانه ملت است، احتمال احساساتی شدن و ساده لوحی بودن آنها را در مورد فرزندان این افراد محکوم به اعدام، مانند آنچه در مورد پسر خودش گفته، مطرح نمی کند. و برعکس، سلسله اعدام ها را طولانی می کند؟!

میرسلیم علاوه بر ربط اتهامات امنیتی فرزندش به احساساتی بودن و ساده لوحی بودن او، در جایی دیگر به انتقاد از جلاد معروف صادق خلخالی در اوایل انقلاب پرداخت و گفت: آقای خلخالی در کار خود دقتی نداشت و در مواردی اعدام های بیش از حد انجام می داد. اگر اجرای برخی از این موارد را به تعویق می انداختند و بررسی دقیق تری انجام می دادند، نتایج ارزنده ای برای مردم داشت.

وی در همین گفت وگو ادامه می دهد: من از عملکرد ایشان دفاع نمی کنم و در عین حال به دلیل مسئولیتی که بر عهده من است (یک افسر نیروی انتظامی کل کشور) همانطور که در نامه آقای حلخالی آمده است به ایشان تذکر دادم. خاطرات، که او گوشی من را گرفت.» آنها آن را در یخچال نگه داشتند تا مزاحم آنها نشوم.

حالا معلوم نیست چه اتفاقی افتاده که مصطفی میرسلیم با چرخش 180 درجه ای، نه تنها مدافع سرسخت احکام سنگین و اعدام برای جوانان و نوجوانان بازداشت شده در اعتراضات اخیر شد، بلکه معتقد است مدت زمان اجرای حکم آنها طولانی است. !

اظهارات دیروز او در این راستا باعث تعجب بسیاری شد. این نماینده مجلس در پاسخ به برخی انتقادها از سرعت اجرای آخرین احکام بازداشت، گفت: فاصله دستگیری اغتشاشگران تا اعدام آنها بسیار زیاد است و باید ظرف 5 یا 10 روز پس از دستگیری اعدام شوند.

میرسلیم با بیان اینکه “قویاً از کار دستگاه قضایی در رابطه با رویدادهای اخیر حمایت می کند”، گفت که او فکر نمی کند که اعدام ها زودهنگام باشد، اما به موقع و درست بوده است.

در این اظهارات باید پرسید که چرا او که نماینده مردم در خانه ملت است، این احتمال را نمی دهد که آنها احساساتی و ساده لوح باشند، همانطور که در مورد پسر خود، در مورد این فرزندان مردم که هستند. محکوم به اعدام است و برعکس اعدام را مطرح نمی کند، آیا دیگر این کار را می کند؟! آیا عملکرد ملتی را که در چنگال بی کفایتی حاکمانش گرفتار شده است تعریف می کند؟

آیت الله جوادی آملی که روز گذشته با معاون بین الملل و حقوق بشر قوه قضائیه دیدار کرده بود، با انتشار ویدئویی در صفحه رسمی خود در اینستاگرام نوشت: هرکس با شما اختلاف دارد، اختلاف را حل کنید، مخالفان را نابود نکنید. “

شاید حمایت او از اعدام ها همان حمایتش از خودروی ملی باشد و چند روز بعد «ملی گرایی» او با کفش های ریباک آمریکایی اش در مجلس مورد تمسخر قرار گرفت.

با موضعی که میرسلیم در قبال اعدام ها گرفت، انتظار می رفت که او در مورد پسرش بگوید که «در بسیاری از نقاط دنیا منافقان را جاسوس می نامند و فورا اعدام می شوند» و شاید اگر در دایره قدرت انقلاب نبود و عادی بود. نماینده جامعه می شد مجلسی در مورد فرزندش هم همین را گفت!

میزان درخواست اجرا در مجلس و خارج از مجلس

نکته جالب تر اینکه این نگاه و برخورد تند با معترضان منحصر به میرسلیم نیست و مراجعه به نامه 227 نماینده به قوه قضائیه که گویا خواستار اعدام معترضان شده اند موید این ادعاست.

در میان نمایندگان این مجلس، جلال رشیدی کوچی دیگر نماینده مجلس نیز وجود دارد که چند روز پیش با بیان اینکه ترجیح می‌دهم در مورد مسائل حقوقی اظهارنظر نکند، گفت: در هر جای دنیا هرکسی می‌تواند سلاح سرد بیرون بیاورد و به پلیس حمله کند. تمام.» «76 روزی که در این پرونده صرف شده است، نمی‌گذرد، اما در کمتر از 50 ثانیه حکم را در کف خیابان می‌گذرانند».

این نماینده مجلس همچنین با بیان اینکه صدور چنین احکامی برای دستگیرشدگان حوادث اخیر خشم بیشتری را به دنبال نخواهد داشت، گفت: در جلسات مختلف، مساجد و ملاقات های حضوری با مردم حوزه انتخابیه خود صحبت کرده است و اتفاقاً به گفته وی، جامعه نسبت به این موضوعات (اعدام ها) نگرش مثبتی دارد و آنها را بازدارنده می داند.

گستردگی این نگاه فراتر از مجلس را در اظهارات احمد کریمی اصفهانی، دبیرکل انجمن های اصناف و بازارهای اسلامی نیز می توان یافت. او نیز مانند میرسلیم از اعضای شورای مرکزی حزب اسلامی موتلفه است. او دو روز پیش به رویداد۲۴ گفت: «با اولین اعدامی که انجام شد موافقم. بالاخره وقتی مردی قمه به دست می گیرد و بی نظمی ایجاد می کند و فضا را به هم می زند، «مفسد الارض» است و طبیعتاً باید اعدام شود.

از تردیدهای مسئولین تا ریسمان افراطیون

این در حالی است که اعدام محسن شکاری برای احمد کریمی اصفهانی و یارانش آنقدر طبیعی و قابل دفاع است که اکنون این محکومیت ها به یک مناقشه جدی با دستگاه قضایی تبدیل شده است. نه تنها فقها، بلکه فقها، علما و مراجع شیعه نیز با این احکام مشکلات زیادی ایجاد کرده اند.

آیت الله محمدعلی ایازی در این خصوص سخنان گسترده ای ایراد کردند که در ابتدای آن فرمودند: به یک ملت گفتند چرا حرف می زنی و مردم ظلم را برای چه نصیحت می کنی؟ گفتند: «از پروردگارت عذرخواهی می کنم»: چون به خدای تعالی گفتیم که به وظیفه خود عمل می کنیم; چه کار کند یا نه.

این مرجع تقلید در گفتگو با جماران به صراحت درباره احکام محاربه می گوید: «محاریبه در فقه به معنای محاربه با مردم است نه مخالف حکومت. در رویه قضایی نشان دهند که به محض دفاع از حقوق خود در برابر ظلم کنندگان، آیا عنوان محاربه صدق می کند یا خیر؟!

در مورد «محاربه» از آیت الله سید علی محمد دستغیب، یکی دیگر از مراجع تقلید، مشورت شد و ایشان در این باره تصریح کردند: «دستور محاربه که کسی را نکشت و فقط اسلحه کشید و مردم را ترساند، تبعید است و اگر به کسی آسیب رساند. ، همان مقدار جراحت انتقام خواهد گرفت.

حتی آیت الله جوادی آملی که روز گذشته با معاون بین الملل و حقوق بشر قوه قضائیه دیدار کرده بود، با وجود اینکه مستقیماً به احکام اشاره نکرد، ویدیویی را در صفحه رسمی خود در اینستاگرام منتشر کرد و نوشت: «کسی که موافق نیست. با شما مخالفم.» حل کنید، نه اینکه مخالفان را نابود کنید.

با همه ایرادات و مشکلاتی که اخیراً نه تنها وکلا بلکه مراجع و علمای دین به احکام صادره برای جوانان بازداشت شده اعتراض کرده اند، میرسلیم و کریمی اصفهانی و امثال آنها این میزان اطمینان و امنیت را در دفاع از این احکام و تظاهرات خود دارند. تعجب آور و مشکوک هستند. پانداری ها آنقدر از اصول دنیا آگاه هستند که می توانند بدون ترس از خط باریک بین حق و باطل، خود را در قضاوت قاضی شریک کنند!

این موقعیت‌ها را نمی‌توان تعریف کرد مگر در همان حد فاصل این طیف. تندروهایی که برجام، بازار خودرو، اقتصاد و سیاست خارجی و به طور کلی همه مولفه های خرد و کلان مدیریت دولتی را در دست گرفتند و حالا راه حل همه بدبختی های ناشی از این افراط گرایی ها و خطاهای طناب زنی را می بینند!

دیدگاهتان را بنویسید