روز جدید عباس عبدی گفت: باید به صراحت گفت; کسانی که امروز در خیابان تظاهرات می کنند و خود را با اصطلاح رسمی شورشیان معرفی می کنند، برخلاف نسل قبل، نه تنها آنها، بلکه والدینشان نیز در همین سیستم تربیت شده اند.
عباس عبدی در روزنامه اعتماد با اشاره به سخنان رئیس جمهور در نقد سند 2030 می نویسد: این سخنان نیاز به پشتوانه پژوهشی دارد. اگر برای ما که در ایران هستیم و آموزش همگانی در کشور را یکی از بحث برانگیزترین موضوعات جامعه می دانیم، امکان دارد، نقد مکتوب و مفصل سند 2030 به اضافه مستندات بیانیه فوق را درج کنید.
البته نقد علمی و چارچوب بندی شده که با کلی گویی همراه نیست. همچنین گزارش مفصلی از دستاوردهای آموزشی درک شده بر اساس تحول بنیادین آموزش و پرورش در ایران ارائه کنید.
باید به صراحت بیان شود؛ کسانی که امروز در خیابان تظاهرات می کنند و خود را با اصطلاح رسمی شورشیان معرفی می کنند، برخلاف نسل قبل، نه تنها آنها، بلکه والدینشان نیز در همین سیستم تربیت شده اند. شما که انگشتتان را به سمت خانواده می گیرید توجه داشته باشید که نظام آموزشی ایران خانواده را نابود کرده است. نوشتن برنامه راهبردی و ردیف کردن کلمات و جملات زیبا مشکلی از آموزش را حل نمی کند.
اگر او تصمیم بگیرد، اکنون باید بهترین جامعه را داشته باشیم، زیرا به اندازه کافی کاغذهای زیبا با جملات زیباتر داریم، نتیجه این سیستم آموزشی همان چیزی است که می بینیم. می توان گفت جوهره نظام آموزشی کشور دیندارکردن جوانان است.
از سوی دیگر به طور قطع می توان گفت که نظام آموزشی کمترین موفقیت را در این زمینه به دست آورده است، همچنین ادعایی در بالا وجود دارد که نه تنها در دین دار کردن جوانان شکست خورده است. چرا؟ بخشی از آن به حوزه عمومی جامعه و سیاست برمی گردد که محل بحث فعلی نیست، بلکه یکی از دلایل اصلی بیگانگی جوانان از دین، نظام آموزشی و سیاست است.
رویکرد دیندار کردن مردم مبتنی بر تربیت ساده لوحانه است. ریاضی، فیزیک، فلسفه و علوم اجتماعی باید تدریس شود، اما آموزش راه اصلی مذهبی شدن نیست. این به معنای نفی تربیت دینی نیست، بلکه در درجه دوم آن قرار دارد. ای کاش آقای رئیسی دستور می داد که نتیجه گزارش رسمی فرهنگستان علوم در اختیار ایشان قرار گیرد تا از نتایج اسفبار آزمون های بین المللی دانشجویان ایرانی مطلع شوند. 32 درصد از آنها زیر شاخص فقر آموزشی هستند که این رقم در سطح بین المللی تنها 8 درصد است.
از این نظر 50 کشور از 58 کشور بهتر از ما هستند. جایگاه ایران در شاخص دانش جهانی پایین و رو به کاهش است. سهم آموزش از تولید ناخالص داخلی و بودجه دولتی بسیار کمتر از میانگین جهانی است.
آیا این موارد قابل اندازه گیری هستند؟ اگر کیفیت اهمیت پیدا کند و به مشکلات رفتاری معلم و دانش‌آموز توجه شود، وضعیت ناامیدکننده‌تر می‌شود. امیدواریم اظهارات مسئولان مستند به شواهد و آمار و منطقی و مستدل باشد.