«فردگرایی» عامل مهمی در عدم اجتماعی شدن جوانان است


ساعت: 14:55
تاریخ انتشار: 1401/03/30
کد خبر: 1877318

رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران گفت:

رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران با اشاره به نقش عوامل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در فردگرایی گفت: با کاهش تعداد خانواده های پرجمعیت جامعه به تدریج به فردگرایی روی آورده است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ مصطفی اگلیما، رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران در گفت و گو با تهران نیوز، با تحلیل علل آسیب های اجتماعی بر فردگرایی جوانان، گفت: مشکلات اجتماعی و فردی دو مقوله متفاوت هستند و نمی توان آنها را در یک راستا بررسی کرد. . . “

وی افزود: به عنوان مثال فردی که رفتار غیرعادی دارد با دانش روانی قابل درمان است، اما اگر این حرکات زیاده روی کند به یک معضل اجتماعی تبدیل می شود و در درازمدت برای جامعه مشکل ایجاد می کند.

رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران گفت: معضل اجتماعی عامل علل است و فرد و جامعه در آسیب رساندن به جامعه نقش دارند.

این آسیب شناس اجتماعی یادآور شد: دلایل زیادی وجود دارد که فرد به فردگرایی می رسد، اما قبل از انقلاب فردگرایی در ایران بالا بود و به یک معضل اجتماعی تبدیل شد.

اقلیم در پاسخ به این سوال که چه عواملی انسان را به سمت فردگرایی سوق می دهد؟ وی گفت: اولین عامل این است که جامعه از سنتی به سمت صنعتی رفته و قاعدتا خانواده ها باید به سمت گروه بندی بروند در حالی که اینطور نیست و خانواده های تک خانواده بیشتر دیده می شود.

وی با بیان اینکه عوامل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی افراد را به سمت فردگرایی وادار می کند، افزود: با کاهش تعداد خانواده های پرجمعیت جامعه به تدریج فردگراتر می شود. زیرا مشکلات مالی و اقتصادی جایگزین مشکلات خانوادگی می شود.

این آسیب شناس اجتماعی با بیان اینکه احترام به فرد در واقع احترام به خانواده است، تصریح کرد: در شهرهای کوچک نظارت اجتماعی وجود داشت و به راحتی نمی شد جرم را مرتکب شد، اما با بزرگ شدن شهرها، رصد هم افزایش پیدا کرد.

رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران گفت: فقر، تورم، بیکاری و… آنها همه را وادار کردند به مشکلات خود فکر کنند و برای حل آنها تلاش کنند و این امر به طور قابل توجهی باعث کاهش اجتماعی شد.

اکلیما ادامه داد: فرد با زندگی فردی (به جای زندگی گروهی) حتی روابط عاطفی خوبی با خانواده و اطرافیان خود ندارد و این آسیب بزرگی برای جامعه است.

وی گفت: نبود امنیت شغلی، اجتماعی و اقتصادی باعث سردی افراد نسبت به یکدیگر شده و این امر باعث بی میلی مردم نسبت به همنوعان خود شده است.

این آسیب شناس اجتماعی خاطرنشان کرد: نکته دیگر عدم اعتماد به فرد و جامعه است و این ناامنی خطر بزرگی است که به جامعه آسیب می زند.

رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران همچنین تصریح کرد: عدم اعتماد به خانواده، دوستان، اقوام و همکاران در جامعه خطر فردگرایی را به همراه دارد و برای مقابله با این خطر احتمالی دولت، کارمندان و مردم باید تلاش کنند.

انتهای پیام/*

دیدگاهتان را بنویسید