فریب بازیگران سیاسی را نخوریم


زمان: 08:31
تاریخ انتشار: 1401/03/16
کد خبر: 1843845

صندلی هایی که می توانند برای هر کسی مناسب باشند، اما چگونه؟ آیا کسی که سر راه ما آمده می تواند نماینده ما باشد؟ آیا در این سالها فریب خورده ایم؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش بالا، طبق سنت نامطلوب همه انتخابات های گذشته اعم از مجلس، ریاست جمهوری و شورای شهر، در یک سال و نیم پایانی هر دوره، افرادی که به دنبال حضور در این نهادهای تاثیرگذار در جامعه هستند، به نمایش های مختلفی می اندیشند. باز بودن انتخابات و ایالت ها نشان می دهد که گاه نتایج مثبتی برای این منطقه به همراه دارد و گاه آسیب های زیادی به شهر، روستا یا ایالت وارد می کند.

اما آنچه در این زمینه مهم است، نمایندگی کسانی است که آرزوی کرسی مجلس را دارند، مجلسی که به تعبیر امام راحل «در رأس همه چیز است» اما در راس همه چیز است. دلیل این است که هر فردی با هر تحصیلی نماینده ما در مجلس باشد؟ آیا او را انتخاب کنیم و فارغ از سوابق و افکارش او را به مجلس بفرستیم که بالای همه چیز است؟

اگر به خاطر داشته باشید در گذشته و تا حدودی در این دوره از مجلس افراد زیادی اجازه حضور در مجلس را داشتند اما در واقع خبری از قانونگذاری، اصلاح ناکارآمد قانونگذاری، نظارت و سایر وظایف مجلس شورای اسلامی نبود. نداشتند و ندارند و حتی فعالیت سیاسی و حتی صحبت های سیاسی در مورد آنها نشد و یا نام و آوازه ای نداشتند که بدانند حلاج چند مرده در امور قوه مقننه خواهد بود.

کارنامه اشتباهی که در سالیان متمادی شاهد آن بوده ایم و کشور بارها و بارها با وجود این افراد آسیب های زیادی دیده است. همانطور که گفته شد، این افراد آرزوی نشستن در مجلس را دارند، چه روحانی باشند و چه غیر روحانی، چه در حوزه علمیه و چه دانشگاه درس خوانده باشند، چه در داخل درس خوانده باشند و چه خارج، چه مدیر بوده اند یا نه. موثر است یا نه هیچ کدام از اینها متفاوت نیست، تا زمانی که اراده مجلس را در سر داشته باشید و از هر وسیله ای برای این کار استفاده کنید، کافی است.

دقیق تر بگویم، در کشور افرادی هستند که به پرونده های اجرایی و غیراجرای می پردازند که وقتی می خواهیم به سوابق آنها نگاهی بیندازیم تا ببینیم آیا اثرگذار است یا نه، باید تمام دنیا را با دقت بررسی کنیم. ما می توانیم از آنها اطلاعات دریافت کنیم. آنها را در پوشش شهردار، فرماندار، شورای شهر، دادستان شهر، فرمانده سپاه شهر، امام جمعه شهر یا حتی شهردار منطقه و هر مسئولیت دیگری که به ذهنمان خطور می کند، می بینیم. قطعا بر عهده گرفتن این مسئولیت ها کافی نیست. کار این فرد در این سمت و مسئولیت است که می تواند نمایندگی بی نظیری داشته باشد و به افراد اعتماد کند و گاهی اوقات عملکرد ناخواسته ای در مدیریت پرونده ها ایجاد شود و اعتراضات مردمی را به دنبال داشته باشد، بنابراین در واقع آنچه اهمیت دارد نمایندگی است. هر فرد در سمت مدیریتی خود در آن سازمان یا موسسه، نه تنها مسئولیت پذیری و عدم عملکرد مناسب را بر عهده بگیرد.

به عنوان مثال در آخرین دوره مجلس شورای اسلامی در یکی از شهرستان های مازندران (البته در اکثر شهرها این امر دیده می شد) یکی از نمایندگان در جریان انتخابات از اصولگرا بودن و قاضی واحد دادگستری مازندران خبر داد. تفکر و عملکرد او بارها مورد انتقاد قرار گرفته است و حتی در روزهایی که به عنوان نماینده مردم وارد جلسه علنی مجلس شد، شاهد ناکارآمدی او و حتی اخباری از مشکلات مالی او بودیم، اما حالا او که عملکرد خوبی داشت، در انتخابات مجلس گذشته شرکت کرد و انتظار داشت مردم اعتماد به نفس خود را بازیابند و این بار مردم از انتخابات قبلی خود درس گرفتند و این کار را به رنگ ستاد انجام دادند. انتخابات زنگ خطر این نظام را به صدا درآورد و اعتمادشان به آن از دست رفت.

اما اکنون که تقریباً (و شاید بیش از) یک سال و نیم مانده به انتخابات مجلس شورای اسلامی، شاهد کار قهرمانانه برخی از افراد برای برخی از مسئولانی هستیم که آرزوی نمایندگی مجلس را دارند تا اینکه اثربخشی در این زمینه وجود نداشته باشد. آن سالها به نظر نمی رسید اعتماد مردم را جلب کند و حتی افرادی که به عنوان همراه خود انتخاب می کنند در آگاهی عمومی جامعه تصویر مطلوبی ندارند، بنابراین حداقل به دلیل حضور مردم می توان به آنها اعتماد کرد. این مردم.

به هر حال بهتر است بگوییم بهترین کار برای این افراد این است که به تدریج خود را از صحنه سیاسی و تاثیرگذار جامعه دور کنند به این ترتیب فرد زیر ذره بین قرار می گیرد.

امیدواریم حداقل این بار مردم فریب بازی بازیگران سیاسی را نخورند.

محمداسماعیل امامزاده; کارشناس سیاسی

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید