حشمت الله فلاحت پیشه، رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی شورای اسلامی در گفت و گو با خبرنگار سیاسی روزنامه حمدلی در خصوص وضعیت سیاست خارجی ایران و عملکرد دولت گفت و گو کرده است. فلاحت پیشه معتقد است که اکثر مسئولان دولت فعلی بر اساس شعار عمل می کنند.
فلاحت پیشه ابتدا به تشریح وضعیت ایران می‌پردازد و می‌گوید: «ما شاهد بودیم که آمریکا در سیاست فشار حداکثری بر ایران تا حدود زیادی توانسته اروپا را با خود همراه کند. من معتقدم که این تا حد زیادی ناشی از اشتباهات سیاسی ایرانیان است. بزرگترین اشتباه ما که منجر به این وضعیت شد، در واقع بازی با روس ها بود. در موضوع برجام، نظارت مهمی صورت گرفت و برجام قبل و در جریان بحران اوکراین احیا نشد و این فرصت از دست رفت. مسئولان بیشتر روی شعار دادن تمرکز کردند و نتیجه مشخصی نداشت. اتفاقی که به منافع ملی لطمه زد. ما در واقع توسط روس‌ها در مورد برجام بازی شدیم و نتوانستیم برجام را احیا کنیم.»
فلاحت پیش افزود: دومین بازی که به روس ها باختیم در جنگ اوکراین بود. در این جنگ از اشتباهات طرف ایرانی به شکلی اغراق آمیز بهره برداری شد و روس ها ایران را همدست خود در جنگ اوکراین کردند. ما شاهد یکی از بزرگترین و متنوع ترین سلاح ها در جنگ اوکراین هستیم. این یک اتفاق نادر در تاریخ است. علیرغم تنوع زیاد تسلیحات در اوکراین، دیدیم که فقط پهپادها تولید می‌شوند و ادعا می‌کنند که از ایران آمده‌اند. در عین حال روس ها از این پهپادها در کثیف ترین عملیات ها استفاده کردند. به عنوان مثال، از این پهپادها در حمله به زیرساخت های اوکراین و مناطق شهری که تأثیر منفی بر افکار عمومی در سراسر جهان داشت. استفاده شده.”
این نماینده سابق مجلس می افزاید: با وجود سوء استفاده روس ها، متاسفانه ایران نتوانست به افکار عمومی دنیا ثابت کند که این پهپادها برای ایرانی ها نیست و این بازی به نفع روس ها تمام شد. ببینید آمریکایی ها خیلی تلاش کردند تا در ایران ترس ایجاد کنند و اروپایی ها را در این مورد به توافق برسانند. قبل از این ترس فقط سه کشور عربی، صهیونیستی و آمریکایی وجود داشت، اما اکنون اروپایی ها به آن پیوسته اند. در واقع، ایالات متحده توانست این کار را با موضوع جنگ در اوکراین انجام دهد.
فلاحت پیشه همچنین تاکید کرد: هنوز در ایران افرادی هستند که این دام گسترده را نادیده گرفته و در مسیر دشمنان حرکت می کنند. وی توضیح می‌دهد: امروز مصاحبه‌ای از سوی یکی از ایران منتشر می‌شود که در آن می‌گوید اگر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست سیاه اتحادیه اروپا در لیست تروریستی قرار گیرد، پهپادهای ایرانی اروپا را تهدید می‌کنند. این سخنان دقیقاً در راستای همان هدف ترساندن اروپا و نزدیک شدن به استراتژی آمریکاست».
این کارشناس مسائل سیاسی در ادامه به مقایسه وضعیت ایران و روسیه می پردازد و می گوید: این اقدام اخیر پارلمان اروپا در حالی صورت گرفته که آمریکایی ها هنوز هیچ اقدام شدیدی علیه گروه واگنر روسی انجام نداده اند و آمریکا هنوز اقدامی انجام نداده است. گروه واگنر تحت فهرست گروه های جنایتکار بین المللی تحت تعقیب روسیه پابرجاست. گروه واگنر یک گروه روسی است که از زمانی که پوتین تلاش کرد نفوذ خود را در جهان گسترش دهد، نقش اصلی را ایفا کرده است. این گروه مرتکب جنایات غیرانسانی از جمله قتل و تجاوز در مناطق مختلف شد و دولت روسیه سعی کرد آن را به عنوان یک گروه غیردولتی معرفی کند. اکنون این گروه که سابقه سیاهی دارد هنوز در لیست سیاه تروریست ها قرار نگرفته است. اخیراً در آمریکا صحبت شده است که این گروه تحت عنوان گروه های جنایتکار تحت تعقیب بین المللی قرار خواهد گرفت. اما در عین حال برای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تله گذاشته اند تا آن را در کنوانسیون مبارزه با تروریسم قرار دهد و بالاترین سطح هشدار جهانی را برای آن صادر کند، در حالی که گروه واگنر با پرونده سیاه خود همچنان هشدار می دهد. سطح پایین تری دریافت نکرده است حالا از کسانی که کشور را به این لحظه رسانده‌اند می‌پرسم آیا می‌دانند در این شرایط سطح هشدار داده شده به سپاه پاسداران از سطح هشدار گروه‌های مرتبط با روسیه بالاتر است. چه کسی جنگ را از طریق اوکراین آغاز کرد و آن را ادامه داد؟ »
فلاحت پیش افزود: آنها نشان می دهند که ایرانی ها بازی کردند و منافع ملی را به خطر انداختند. ما بارها هشدار دادیم که منافع ایران را از این جنگ در اوکراین حذف کنیم، اما دیدیم که مقامات ایرانی در کرملین ظاهر شدند و به جای اینکه مطابق با منافع ایران عمل کنند، سعی کردند از منافع دیگران محافظت کنند.
رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که چه باید کرد، گفت: معتقدم بین این موضع اعلام شده از سوی پارلمان اروپا و شورای اروپا، احتمالا اروپایی ها چراغ سبز دیپلماتیک نشان خواهند داد. می بینیم که آنها به سیاست چماق و هویج آمریکایی ها پیوستند، یادمان باشد که پارلمان اروپا نماینده افکار عمومی اروپاست و افکار عمومی اروپا از ادعای هواپیماهای بدون سرنشین ایران هراس دارند و نتیجه آن رأیی است که اکنون می بینیم. رای گیری نمادین است، مگر اینکه شورای اروپا آن را تکرار کند. شورای اروپا در واقع نماینده دولت های اروپایی است و اگر این تصمیم در آنجا تصویب شود، به عنوان یک سیاست مشترک تصویب می شود. در جنوب اروپا متوسط است، اما در برخی از کشورهای شمالی با شدت بیشتری انجام می شود.
فلاحت پیش افزود: به نظر من اروپایی ها سعی دارند ایران را بترسانند و ایران را به مذاکره دعوت کنند. پیشنهاد من انجام سه اقدام است که دو اقدام داخلی و یکی خارجی است.
او درباره اقدامات داخلی مورد نظر خود توضیح می دهد: «یک اقدام مهم پایان دادن به اختلافات داخلی و دستیابی به نوعی توافق داخلی و سازوکار حل اختلاف است. گام دوم ایجاد ثبات اقتصادی و پایان دادن به آن بی ثباتی است. به نظر من دلیل اصلی این بی ثباتی اقتصادی دولتی است که آن را برای درآمد خود ایجاد کرده است. دولت در واقع از تورم و مالیات درآمد کسب می کند.
فلاحت پیش با تاکید بر اقدامات لازم در سیاست خارجی ایران گفت: اقدام مهم در خارج از کشور، سوق دادن سیاست خارجی ایران به سمت تنش زدایی است. مشاوران و رسانه هایی که به سیاست خارجی می پردازند، متأسفانه تأثیر منفی حتی بیشتر از وزیر امور خارجه در این زمینه دارند. ما باید بر تنش زدایی تمرکز کنیم. اگر این سه کار انجام شود، ایران می‌تواند مشکلات خود را از موضع تقویت‌شده حل کند.»
این نماینده سابق مجلس در پاسخ به این سوال که آیا دولت فعلی توانایی اجرای این سه اقدام را دارد یا خیر، توضیح داد: به نظر من با دولت سخنرانی و شعار مواجه هستیم. یک سری افرادی که در دولت فعلی و حتی مجلس بیشترین نقش را در عرصه اقتصادی و سیاست خارجی دارند، بیشتر شعار می دهند. این افراد در زمینه های مختلف اجتماعی و اقتصادی ادعاهای بزرگی دارند که نشان از ضعف دارد. آنها گاهی اوقات ادعاهای بزرگی مانند حکومت جهانی دارند. چنین ادعاهایی نیز با خصومت فزاینده ای روبرو شده است. دولت فعلی تخصص و ظرفیت همکاری لازم برای اجرای این راهکارها را ندارد و این مهمترین نقطه ضعفی است که وجود دارد مگر اینکه دولت اصلاحات جدی انجام دهد و افراد واقع بین را به کار گیرد. به نظر من کشور از قدرت کافی برخوردار است. این ادعاهای توخالی نه تنها به منافع ملی کمک نمی کند، بلکه هزینه هایی را برای کشور ایجاد می کند».