منظور سرمربی کروات در زمان پرسپولیس این بود که تعداد زیادی بازیکن روی نیمکت دراز بکشند که به اندازه بازیکنان اصلی کارآمد بودند.
آن روزها پنجره نقل و انتقالات پرسپولیس بسته شده بود و با جدایی چند بازیکن مثل مهدی طارمی، جای سرمربی این تیم بیش از هر زمان دیگری خالی بود و گویی فینال لیگ قهرمانان آسیا را برای این کار به کاشیما روگاتا واگذار می کرد. دلیل.
به نظر می رسد شرایط فعلی پرسپولیس هم همین طور باشد. محمود هوردبین یا محتبی محرمی پیشکسوتان پرسپولیس هم اذعان دارند که دست یحیی گل محمدی روی نیمکت خالی است و شخصیت های اصلی بازی راحت هستند. بنابراین بازیکنان اصلی مطمئن هستند که تحت هر شرایطی بازی خواهند کرد و ذخیره ها هم وقتی به زمین می روند به اندازه نام پرسپولیس بازی نمی کنند.
به قول سر الکس فرگوسن، “نشستن روی یک نیمکت درست مانند پسری است که جلوی یک مغازه شکلات فروشی ایستاده و با ناراحتی به شکلات های داخل نگاه می کند.” پسر حق دارد به شکلات ها نگاه کند، اما حق ندارد آنها را لمس کند مگر اینکه والدینش به او چراغ سبز نشان دهند. او باید یک دنیا انگیزه داشته باشد و منتظر چراغ سبز سرمربی برای ورود به زمین باشد. چنین بازیکنانی باید احساسات خود را کنترل کنند و به جای عجله یا بازی با استرس، به سادگی از دستورات مربی پیروی کنند. البته مهم ترین مسئله کیفیت بازیکن ذخیره است که باید در سطح نفر اصلی باشد و بتواند در مواقع ضروری بازی پرباری داشته باشد.»
با همین دیدگاه، سرمربی افسانه ای و سابق منچستریونایتد، اوله گونار سولشایر، سرمربی فعلی منچستریونایتد را به عنوان ذخیره طلا یا شاید بهترین بازیکن ذخیره تمام دوران لیگ برتر انگلیس معرفی کرد.
به نظر می رسد پرسپولیس فعلی چنین بازیکنانی ندارد. این تیم شاید بازیکنان کلیدی خوبی داشته باشد اما نه نیمکت نشینی دارد و نه ذخیره طلا و به همین دلیل دچار مشکل شده است.
دیدار مقابل الهلال عربستان و آلومینیوم اراک به خوبی این ضعف را روی نیمکت پرسپولیس نشان داد و باید دید پرسپولیس می تواند در بازار زمستانی و نقل و انتقالات نیم فصل بازیکن خوبی بخرد تا این خلاء را پر کند یا نه. نه