پرسپولیس مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر در این فصل رقابت های قهرمانی را به استقلال واگذار کرد. در فاصله 4 هفته تا پایان فصل جاری، این تیم همچنان امیدوار بود که از رقیب دیرینه خود به عنوان قهرمانی دست یابد و در نهایت سه هفته مانده به پایان، یک امتیاز، دو دیدار مهم و البته انسجام مثال زدنی استقلال را از دست داد. .
دلایل ناکامی پرسپولیس در این فصل را البته می توان در مورد قهرمانی زیاد گفت، اما شاید بتوان دلیل اصلی ناکامی این تیم را کلید خریدهای ضعیف باشگاه به جای بازیکنان جدا دانست. برخلاف کاری که فرهاد مجیدی در استقلال انجام داد، یحیی هرگز موفق به خریدهای موثری نشد و به این نتیجه رسیدند که این تیم برای رسیدن به رده دوم باید با سپاهان بجنگد. حالا که هنوز رقابت های این فصل به پایان نرسیده، خبر می رسد که پرسپولیس مصمم است تابستان گرمی را در نقل و انتقالات فوتبال ایران سپری کند.
هفته هاست که شایعات زیادی در این باره شنیده می شود و حتی گفته می شود باشگاه برای اولین خریدش به سراغ مرتضی پورعلی گنجی مدافع سابق تیم ملی رفته و با او قرارداد امضا کرده است. شایعات زیادی در مورد نام های مرتبط با پرسپولیس شنیده می شود اما وجه اشتراک آنها این است که نامی برای خود دارند و کم و بیش ستاره های فوتبال ایران به حساب می آیند. علیرضا بیرانوند، موسی کلیبالی، امید نورافکن، دانیال اسماعیلی فر، سروش رفیعی، سجاد شهبازاده، احمد نورالهی، گادوین منشا، سعید صادقی، کاوه رضایی و …. افرادی هستند که این روزها نامشان در گوشه و کنار باشگاه پرسپولیس شنیده می شود.
آنچه یحیی گل محمدی به دنبال آن است; کهکشانی پرسپولیس یا تیمی که می خواهد دوباره قهرمان لیگ شود؟
آنچه در لیست و نام های مشابه اطراف باشگاه نگران کننده است این است که یحیی و تیم مدیریتی پرسپولیس ظاهرا در تلاش برای ساخت تیم کهکشانی برای فصل آینده هستند. تیمی که پر از ستاره است و هر کدام می توانند چهره ارزشمندی باشند. این شاید اولین تهدید پرسپولیس در فصل آینده باشد. نه اینکه این بازیکنان مهره بدی هستند، بلکه بحث مدیریت ستاره ها در رختکن و البته فلسفه مربی برای بازی دادن به آنهاست. تجربه نشان داده است که ساخت تیم کهکشانی در فرهنگ فوتبال ایران راهی برای برد نیست و تفاوت بر متن غالب است.
یحیی در نهایت ممکن است در یک تصمیم احساسی برای آوردن ستاره های سرشناس به تیمش هیجان زده شود و قهرمانی را از دست بدهد اما این برخلاف اصل پرسپولیس است. تیمی که برای برنامه‌های بلندمدت باید پایه و ساختار قوی داشته باشد، در خطر تبدیل شدن به یک تیم مشتری است.