هند در بندر چابهار و بندر حیفا سرمایه گذاری کرده است. مشکل چیه؟ / چگونه دهلی در رقابت شدید با چین روابط خود را با ایران و اسرائیل به طور همزمان گسترش داد؟

هند در بندر چابهار و بندر حیفا سرمایه گذاری کرده است.  مشکل چیه؟  / چگونه دهلی در رقابت شدید با چین روابط خود را با ایران و اسرائیل به طور همزمان گسترش داد؟

روز جدید : روابط نزدیک هند و ایران لزوماً به ضرر اسرائیل تمام نشده است، همانطور که رابطه اسرائیل با هند به موقعیت هند در ایران لطمه ای وارد نکرده است. ایران به فروش نفت به هند ادامه خواهد داد و هرگز تجارت را به قطع روابط دهلی نو با دولت یهود وابسته نکرده است، همانطور که هرگز چنین خواسته ای از ترکیه یا هیچ کشور دیگری که با آن روابط تجاری دارد، نداشته است.

زوئی بارل در روزنامه اسرائیلی هاآرتص نوشت: همزمان که یایر لاپید، نخست وزیر اسرائیل، شیخ محمد بن زاید، رئیس جمهور امارات، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده و نارندرا مودی، نخست وزیر هند در ماه جاری یک کنفرانس تلفنی به عنوان بخشی از برنامه اقتصادی I2U2 برگزار کردند. اعلام شد که گوتام آدانی، ثروتمندترین مرد آسیا، بندر حیفا را به همراه شرکت اسرائیلی Godat Chemical Terminals خریداری کرد.

آدانی در توییتی توضیح داد که 4.1 میلیارد شیکل (1.2 میلیارد دلار) که برای بندر پرداخت کرده است – حرکتی با اهمیت استراتژیک و تاریخی برای هر دو ملت! یک میلیارد شیکل بیشتر از پیشنهاد دو رقیب دیگر است. . سود برای اسرائیل واضح است، اما برای هند این یک پیشرفت مهم است که نشان دهنده پیروزی بر چین (که پیشنهادش تحت فشار شدید ایالات متحده رد شد) و جای پایی در مدیترانه است.

هند در سال 1992 روابط دیپلماتیک با اسرائیل برقرار کرد، اما روابط راهبردی بین دو دولت مدتی است که آرام بوده است. امروزه هند بزرگترین واردکننده تسلیحات اسرائیلی در جهان است که سالانه بالغ بر یک میلیارد دلار است. این کشور همچنین در تولید تسلیحات با اسرائیل شریک است، تمرینات نظامی مشترک انجام می دهد و مربیان نظامی اسرائیلی را به کار می گیرد.

بر اساس گزارش موسسه تحقیقات صلح بین المللی استکهلم، هزینه های نظامی هند در سال 2021 به بیش از 76 میلیارد دلار خواهد رسید و این کشور را پس از ایالات متحده و چین در رتبه سوم جهان قرار می دهد. سهم اسرائیل از خرید تسلیحات هندی از 4.7 درصد در سال های 2015-2010 به 13 درصد در سال های 2015-2020 افزایش یافته است.سهم صادرات تسلیحات هند به اسرائیل از 27 درصد در سال های قبل از انتخاب مودی به عنوان نخست وزیر در سال 2014 به 42 درصد افزایش یافته است.

پنج سال پیش، سیستم‌های IMI (صنایع دفاعی اسرائیل سابق) سرمایه‌گذاری مشترکی با یک شرکت ساخت‌وساز هندی برای تولید سلاح‌های سبک در هند، از جمله تفنگ تهاجمی Turret، تفنگ‌های تک تیرانداز Galil و مسلسل‌های Uzi تشکیل دادند. این شرکت سرمایه گذاری شامل آدانی نیز می شود که برنده مناقصه بندر حیفا شد. سال گذشته، ارتش هند هواپیماهای بدون سرنشین Sky-Striker اسرائیل را سفارش داد که توسط شرکت اسرائیلی Elbit Systems و Alpha Design Technologies، یکی دیگر از شرکت های آدانی، در هند تولید می شوند.

پیوندهای تاریخی چندین قرن

همزمان هند روابط دیپلماتیک و اقتصادی با ایران را تقویت کرد. در ماه ژوئن، حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران به دهلی نو سفر کرد و با همتای هندی خود، سوبرامانیام جایشانکار و همچنین نخست وزیر مودی دیدار کرد. مودی پس از این دیدار در توئیتی نوشت: «از دیدار با حسین امیرعبدالخیان، وزیر امور خارجه برای گفتگوی مثمر ثمر در مورد توسعه بیشتر روابط دیرینه تمدنی هند و ایران خوشحالم. روابط ما دو طرف سودمند است و امنیت و رفاه منطقه را افزایش داده است.

چند روز بعد معاونان وزرای خارجه دو کشور برای بررسی مسائل دوجانبه از جمله توسعه بیشتر بندر چابهار دیدار کردند. هند متعهد شده است 500 میلیون دلار در این بندر سرمایه گذاری کند که قرار است ایستگاهی استراتژیک بین هند، ایران و آسیای مرکزی باشد. برای ادامه توسعه، هند معافیت نادری از سوی ایالات متحده از تحریم های اعمال شده علیه ایران دریافت کرد.

یکی از دلایل این امر رقابت چابهار با بندر دریایی گوادر پاکستان است که در 90 کیلومتری آن قرار دارد. چین میلیاردها دلار سرمایه گذاری کرده است تا گوادر بتواند به عنوان قطبی در ابتکار کمربند و جاده چین عمل کند. واشنگتن ترجیح می دهد چابهار به بندر اصلی منطقه تبدیل شود، حتی اگر در ایران باشد.

در سال 2019، ایران تامین کننده اصلی نفت هند بود، در حالی که هند میلیاردها دلار در توسعه بخش انرژی ایران سرمایه گذاری کرد. پس از اینکه تهران در واکنش به خروج آمریکا از برجام شروع به نقض مفاد توافق هسته‌ای سال 2015 کرد، هند خرید نفت از ایران را متوقف کرد و واردات از منابع جایگزین و گران‌تر را آغاز کرد.

با این حال، زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی ایران را به دلیل تعلیق نظارت بر تاسیسات هسته ای خود محکوم کرد، هند از رای مثبت خودداری کرد. هند اخیرا تصمیم گرفت در قراردادهای تجاری عمده با ایران، به روپیه هند پرداخت کند و بدین ترتیب با عدم استفاده از دلار، تحریم های آمریکا را دور زد. هند قبلاً همین کار را با روسیه انجام داده است و نفت را با تخفیف عمیق فروخته و به روبل یا حتی درهم به امارات پرداخت کرده است.

روسیه از ایران درس می گیرد

روابط استراتژیک هند و ایران در این ماه آزمون مهم دیگری را پشت سر گذاشت: اولین قطار حامل 39 کانتینر در اواخر ژوئن ایستگاه متروی چخوف مسکو را به مقصد بندرعباس ایران ترک کرد و در آنجا محموله خود را تخلیه کرد تا از طریق دریا به هند ارسال شود. این کریدور حمل و نقل شمال-جنوب با هدف جایگزینی مسیر سنتی بین روسیه، ایران و هند است که از دریاهای بالتیک و مدیترانه و کانال سوئز می گذرد. انتظار می رود کریدور جدید زمان سفر را تا 40 درصد و هزینه ها را 30 درصد کاهش دهد.

مصر در حال حاضر نگران تاثیر کریدور جدید بر درآمد سوئز است. با این حال، ایران یک ذینفع بزرگ خواهد بود. کریدور جدید به کشور این امکان را می‌دهد که تحریم‌های اعمال‌شده بر آن را دور بزند، هزینه‌های حمل و نقل از روسیه به هند و همچنین سایر کشورهای همسایه مانند قزاقستان و ترکمنستان را جمع‌آوری کند و هزینه خریدهای Pay خود را برای همان خدمات دریافت کند. در صورت امضای توافق هسته ای، ایران به مسیر ترانزیت کالاهای وارداتی از غرب به روسیه تبدیل می شود.

روابط نزدیک هند و ایران لزوماً برای اسرائیل مضر نیست، همانطور که روابط اسرائیل با هند به موقعیت هند در ایران لطمه ای وارد نکرده است. ایران به فروش نفت به هند ادامه خواهد داد و هرگز تجارت را به قطع روابط دهلی نو با دولت یهود وابسته نکرده است، همانطور که هرگز چنین خواسته ای از ترکیه یا هیچ کشور دیگری که با آن روابط تجاری دارد، نداشته است.

اسرائیل نیز همین سیاست را در پیش گرفت. فروش تسلیحات اسراییل به هند مشروط به قطع روابط دهلی نو با ایران نیست، همانطور که مشروط به خرید بندر حیفا توسط آدانی نیست، حتی اگر بنادر آدانی در هند کالاهایی را که از ایران می آیند نگهداری می کنند.

شبکه پیوندها و منافعی که هند، اسرائیل و ایران را به هم پیوند می دهد بار دیگر ثابت می کند که استراتژی دوگانه تمایز قائل شدن بین حامیان و مخالفان ایران و تلاش برای ایجاد ائتلاف ضد ایرانی روی کاغذ خوب به نظر می رسد. اما بر صخره های سیاست رئالیستی می افتد. ایران اکنون به روسیه می آموزد که چگونه با بهره برداری از منافع مشترک خود و ایجاد مکانیسم هایی برای دور زدن استفاده از دلار و مقاومت در برابر فشارهای بین المللی، تحریم های بین المللی را دور بزند.

بازیگر اصلی همه اینها هند است که به یک راه نجات برای روسیه تبدیل شده است. هند تحریم های اعمال شده علیه روسیه را امضا نکرده است و خرید نفت خود از روسیه را نسبت به قبل از شروع جنگ در اوکراین تقریباً چهار برابر کرده است. با این حال، این کشور همچنان شریک استراتژیک ایالات متحده است.

دیدگاهتان را بنویسید