هیچ اعتباری به من ندادند چون فرزند احمدرضا بودم/ تمام تلاشمان را می کنیم تا صدای مردم ایران باشیم.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا؛ امیر عابدزاده دروازه بان تیم ملی فوتبال کشورمان پس از پیروزی شب گذشته تیم ملی مقابل ولز گفت: مردم خیلی از ما حمایت کردند. آنها به خاطر نتایج بد ما گریه کردند و وقتی نتایج خوبی گرفتیم بسیار خوشحال شدند. اکنون با تمام اتفاقات ما بازیکنان انگیزه زیادی داریم و شجاعت را از مردم خود آموخته ایم. این انگیزه و درک بسیار بیشتر از آنچه شجاعت می تواند برای شما انجام دهد به شما کمک می کند. ما هر کاری از دستمان بر می آید انجام می دهیم تا مردم خود را شاد و سربلند کنیم و صدای آنها باشیم.

او درباره شروع کارش گفت: اوضاع در ایران خوب پیش نمی رفت چون فشارهای خارجی زیادی وجود داشت. مردم می گفتند پسر عابدزاده است، برای همین آنجا بود. هیچ اعتباری به من ندادند. من مشکلی با آن نداشتم زیرا از کودکی با من بود، بنابراین برای من عادی بود و روی من تأثیری نداشت، اما احساس می کنم روی مربیان و باشگاه هایی که روی آنها شرط بندی می کردم تأثیر گذاشت. بعد از سه فصل متوجه شدم که برای من کار نمی کند.

عابدزاده در ادامه بیان کرد: از چهار پنج سالگی (پدرم) مرا به تمرین می برد و همیشه پشت تور می نشستم و او را تماشا می کردم. من با پسران دیگر بازیکنان پشت دروازه بازی می کردم و بازی او را تماشا می کردم و به همین دلیل به این پست علاقه مند هستم. او واقعا مربی خوبی بود. او تکنیک های اصلی دروازه بانی را به من آموخت. فقط به او نگاه می کنم – سبک زندگی و روال روزانه اش – او فردی بسیار فداکار است و حتی اکنون، در 55 سالگی، چهار یا پنج ساعت در روز به باشگاه می رود.

وی درباره احمدرضا عابدزاده تاکید کرد: این چیزی فراتر از تکنیک است. این شجاعت در هدف و اعتماد به نفس است. من هنوز این را به او نگفته ام، اما واقعاً می خواهم او اکنون، در این لحظه، پدر من شود. وقتی به هدفی می‌رسم یا اشتباه می‌کنم، او می‌خواهد بیاید و به من توصیه کند، اما من فقط می‌خواهم از پدر بودنم لذت ببرم. من آنقدر مربیان خوب را ملاقات کرده ام که فکر می کنم می توانم آنچه را که نیاز دارم یاد بگیرم. من نمی خواهم همه چیز را به هم بریزم یا حتی یک دقیقه از این زمان با هم بودن را از دست بدهم.

دروازه بان تیم ملی ایران درباره بازی در خارج از ایران گفت: واقعا خوشحالم که تجربه حضور در خارج از کشورم و سازگاری با فرهنگ های مختلف را داشتم. یکی از چیزهایی که در حرفه‌ام آموخته‌ام این است که فقط از این فرآیند لذت ببرم، زیرا وقتی کاری را انجام می‌دهم احساس شگفت‌انگیزی می‌کردم، اما وقتی به گذشته نگاه می‌کنم و آنچه را که از سر گذرانده‌ام می‌بینم، از انجام آن بیشتر لذت می‌برم. من باید در لحظه زندگی کنم و تمام تلاشم را برای هر لحظه انجام دهم.

وی به بازی در تهران و ورزشگاه آزادی اشاره کرد: همیشه آن ورزشگاه را دوست داشتم. به آن آزادی می گویند که به معنای آزادی است. پدرم وقتی بازی می کرد همیشه مرا به استادیوم می برد. زمانی که او برای باشگاهش بازی می کرد، من همیشه در زمان گرم کردن آنجا بودم، بنابراین بازی کردن در آنجا برای کشورم شگفت انگیز بود. همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد. من از سفری که تا الان رفته ام بسیار سپاسگزارم. این بار برای Worlds من بالغ تر و با تجربه تر هستم و می دانم که می توانم بیشتر از قبل به تیم کمک کنم.

عابدزاده در پایان گفت و گو با نشریه انگلیسی اتلتیک گفت: همیشه خودم را در حال بازی در جام جهانی تصور می کردم و تا زمانی که این اتفاق نیفتد به آن ایمان خواهم داشت. برای من در دوران حرفه ای ام، چیزهایی که اتفاق افتاده باعث می شود به گذشته نگاه کنم و فکر کنم: «اگر می توانم این کار را انجام دهم، پس می توانم آن را انجام دهم. من همیشه به خودم می گویم که باید این کار را انجام دهم.»

بیشتر بخوانید؛