روز جدید : معصومه رشیدیان، انصاف نیوز: دکتر مسعود پزشکیان در گفت و گو با خبرنگار انصاف نیوز ضمن خطاب به نامه علی لاریجانی به هیئت امنا و نشریه منتسب، تائید کرد که درخواست های کتبی و شفاهی وی برای اعلام دلایل رد صلاحیت از هیئت امنا بی پاسخ مانده است. چیزی برای کسی و آن شخص هیچ وسیله ای برای دفاع از خود ندارد، به نظر من، موضوع «اگر» و «اما» زیاد است. «چه می شود همین را می گویند و تهمت می زنند و جواب نمی دهند!
وی همچنین تاکید می کند که «نمی شود کسی که تو را دوست ندارد با او کاری کرد و گفت: اینها خائن هستند».
نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی نامه شورای نگهبان را یکی از دلایل رد صلاحیت عنوان کرد که در آن «مشارکت بخشی از اغتشاشات در شرایط نامناسب دولت فعلی» عنوان شده است. کاری کن که هیچکس نظری نداشته باشد و مسئولیتی بر عهده نگیرد و بالاخره بگوییم کی بود کی بود؟ ما نبودیم! «پس کی بود؟! من کشور را خراب کردم یا من، یا آنها، یا شورای نگهبان یا هرکس دیگری که در این مملکت مسئول است.» مسئولیت این مملکت با ماست و همه ما شریکیم. و اگر مشکلی وجود دارد، هرکس در هر موقعیتی باید به همان اندازه که تنهاست، مسئول باشد.
اخیرا متن نامه های رد و بدل شده بین علی لاریجانی و هیات امنا در مورد ردصلاحیت لاریجانی و دلایل آن؛ دلایل رد صلاحیت خود را چه به صورت مکتوب و چه در سخنرانی پرسیدید اما به نظر می رسد هیات امنا پاسخی نداده است.
کسانی که پاسخ نمی دهند; پاسخ هایی که به دکتر لاریجانی داده اند الان شکایت کرده که بیاید و ثابت کند. یعنی چیزهایی را به آقای لاریجانی نسبت دادند که ایشان فرمودند باید ثابت کند. مثلا می گفتند پسرش لایحه را در مجلس گرفته است! باید ثابت کنند و اگر ثابت نکنند باید با فردی که به او تهمت زده برخورد کنند.
کارهایی انجام شده که روند آنها مشکوک بوده و اصلا شفاف نیست. ما به دنبال شفافیت هستیم، اما در آنچه باید دنبال کنیم شفاف عمل نمی کنیم! اگر شاخصی برای رتبه بندی و حضور داشته باشیم، هیچ کس نمی بیند که این شاخص را ندارد. اما اگر جای زخم دارد و بیاید و بعد یکی با او صحبت کند، باید جایی باشد که مسئول باشند. اگر فردی متهم به افترا باشد، تهمت‌زننده باید حق شکایت داشته باشد و جایی برای بررسی علت تهمت زدن به آن شخص باشد. نسبت دادن چیزی به کسی و طرف هیچ راهی برای دفاع از خودش ندارد، به نظر من «اگر» و «اما» زیاد است. چه برسد به اینکه همین را می گویند و تهمت می زنند و جواب نمی دهند.
حالا آقای لاریجانی می گوید: «نمی گویید اینطور است یا باید ثابت کنید یا باید در چارچوب قانون و شرع با فردی که گفته است برخورد کرد؟» این هم درست است. همین طور است و حالا که شما چیزی می گویید و او چیز دیگری می گوید، باید دادگاهی باشد که به آن رسیدگی کند. مردی که 12 سال ریاست مجلس را برعهده داشت، دبیر شورای عالی امنیت ملی، رئیس صدا و سیما، وزیر بود و به ولی فقیه اعتماد داشت. !!
این نامه و پاسخنامه محرمانه بوده و اکنون هیئت امنا از انتشار این نامه های محرمانه گلایه دارد. شما در مورد آن چه فکر میکنید؟
شفافیتی که همه پشت تریبون و در مجلس می گویند باید در عمل باشد نه فقط در گفتار. گفتن و انجام کار دیگر در واقع ریا و بدترین نوع رفتار است. وقتی آقای لاریجانی یا بنده می گوییم هر مشکلی داریم اعلام کنیم، در واقع این من هستم که باید نگران باشیم، چون به اصطلاح اشتباهات من را تذکر می دهند، اشتباهاتی که نباید ترسید. اگر جرم بود، باید محاکمه می شدم. اما این جرمی نبود که باید محاکمه شود و هیچ کس ادعا نکرد. در نهایت باید به طرف مقابل این حق را بدهند که در صورت تهمت از حقوق خود دفاع کند. دادگاهی باشید که به این مسائل رسیدگی می کند.
وقتی به مردم نسبت داده می شود و آن نسبت ها درست نیست، نمی توان آنها را بر اساس حرف و شایعه قضاوت کرد. آقای لاریجانی اکنون ادعا می کند که «این حرف هایی که به من زد، تهمت است». می گویند شکایت هم کرده اند بنابراین باید بررسی شود. این هیچ رازی نیست. این آقای لاریجانی است که اگر نقصی وجود دارد و مطرح می شود باید نگران باشد.
اگر شورای محترم نگهبان نخواهند مردم بدانند که اشکال دارد، اشکالی ندارد; اگر کسی بدنام شده است، به او فرصت دهید تا از افترا یا حرفه ای که به او محول شده دفاع کند، حداقل در دادگاه. نه اینکه چیزی بگویند و بعد تو حق دفاع از خودت نداشته باشی. “خب، دوباره گفتند و همه چیز تمام شد و رفت!” شما نمی توانید “برای هرکسی که آن را دوست ندارد کاری انجام دهید و بگوید که خائن است”. فضای مجازی الان چه می کند؟ ناگهان می بینید که درباره مسئولان و مدیران حرف هایی زده می شود که بسیاری از آنها صحت ندارد، اما چون جایی برای روشن شدن و صحت این ادعاها وجود ندارد، افراد هویت خود را از بین می برند. اما اگر این سوالات روشن شود، هیچ کس جرات اظهارات نادرست را نخواهد داشت. آن را مخفی نگه دارید، که بدتر از آن که شخص بتواند از خود دفاع کند به طرف مقابل آسیب می رساند.
به نظر شما حساسیت هیئت امنا نسبت به محرمانه بودن این نامه ها به دلیل نگرانی از آبروی مردم است؟
هیچ چیزی در ذهن من که محرمانه باشد به ذهنم نمی رسد. اگر کسی جرمی مرتکب شده است، باید محاکمه شود، اما اگر جرمی مرتکب نشده است، حداقل باید کسانی که این اتهامات را مطرح کرده اند، محاکمه شوند. اگر نه، به راحتی می توان همه این نسبت ها را انجام داد و گفت؛ حالا کی باید قضاوت کنه؟
هیچ کس نمی تواند عقب نشینی کند و بگوید من نرفته ام!
در بند نامه هیئت امنا عبارات جالبی وجود داشت. گفته می شود که این “سهم به بخش هایی از ناآرامی ها در دولت فعلی” است. نظر شما در مورد این پاراگراف چیست، چگونه می توان این مشکلات را اندازه گیری کرد؟
نمی دانم این موضوع را چگونه قضاوت می کنند! در صورتی که «قضاوت» می شود که تمام قوانینی که از مجلس بیرون آمده به تصویب و امضای شورای محترم نگهبان رسیده و مهر و موم شده است! اگر این دولت قوانینی نوشت که باعث نارضایتی آن شد، پس چرا باید هیئت امنا آن را امضا کند. اگر دولت مشکل دارد، همه ما مقصریم، هر کدام در جای خود. هیچ کس – به خصوص مقامات، ماها. هر چه مسئولیت بیشتر باشد، مسئولیت سنگین تر است – هیچ کس نمی تواند عقب نشینی کند و بگوید من نبودم!
بالاخره اگر مشکلی هست مقصر ما هستیم. و اگر قوانین نوشته می شد، البته شورای نگهبان صادق نمی توانست آن را تایید کند، نمی توانست برجام را بپذیرد. در نهایت مجلس نظر خود را اعلام کرد و هیئت محترم امناء آن را تصویب کردند. بردجام بد بود؟! خب تایید نکردند! فقط بحثی بود که در آن وحدت و انسجام مشترک در حکومت داری وجود داشت. فقط شورای امنا نبود و مقام معظم رهبری نظر داشتند، شورای عالی امنیت ملی نظر داشتند، مجلس نظر داشتند و همینطور هم شد.
خب من نظرم رو میدم و ممکنه اصلا نظرم خلاف شرع باشه! در آخر نزدیکانی که آنجا هستند می نشینند و می گویند: «اگر چنین شود خلاف شرع است، این نظر قابل قبول نیست». اما چون این نظر را داده ام که قضاوت و قضاوت نکنم. مجلس محل نظر و تضاد آرا است و این تضاد آرا می تواند باعث دلگرمی کشور شود.
هر گاه دنبال چیزی به نفع کشور است، همه باید اطاعت کنیم. یک وقت هایی می گویند فلان اتفاق می افتد و ما هم می گوییم وقتی سیاست مملکت اینطور است ما هم قبول داریم، ولش کن. اما وقتی حرفی زده می شود، کسانی هم که از آن دفاع می کنند باید بلرزند و مسئولیت بپذیرند. امام علی در روز اول حکومتش فرمود: گردنم را بر حرفم مقدم دارم. هیچ کس نمی خواهد مسئولیت آنچه اکنون گفته می شود را بپذیرد. همه نصیحت می کنند.
در آخر بگویید «برجام بله یا نه؟!»؛ “FATF، آره یا نه؟!” اما بعد می روند مشکلات مردم را حل می کنند، سفره مردم را رنگ می کنند. متوجه مشکلاتی باشید که می گویند “این طوری باید باشد”. محال است که هیچکس نظری ندهد و مسئولیتی را بر عهده نگیرد و در نهایت بگوید کی بود؟ کی بود؟ ما نبودیم! پس کی بود؟! من کشور را خراب کردم یا من یا آنها یا شورای نگهبان یا هرکس دیگری که در این مملکت مسئول است. و اگر مشکلی وجود دارد، هرکس در هر پستی به اندازه جایگاه خود مسئول باشد.
هیئت امنا هنوز به درخواست کتبی پزشکان پاسخی نداده است
مسعود پزشکیان که مورد تایید شورای نگهبان انتخابات ریاست جمهوری 1400 قرار گرفت، تیرماه در توییتی نوشت:
من در نطق خود در مجلس از هیات امنا خواستم که دلایل رد صلاحیت من را اعلام کند. هفته گذشته مجدداً درخواست کتبی به هیئت امنا مبنی بر اعلام دلایل رد یا رد صلاحیت خود ارائه کردم.
بر اساس سیاست های کلی انتخاباتی ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری، هیأت امنا می تواند در صورت درخواست نامزدها دلایل خود را اعلام کند. این اقدام علاوه بر رفع عدم پاسخگویی و شفافیت هیئت امنا، برکات دیگری نیز خواهد داشت.
او همچنین در ماه اکتبر نوشت:
همانطور که در مورد آخرین اظهارات سخنگوی هیات امنا به خبرگزاری دانشجو گفتم، نامه ای از هیات امنا دریافت نکرده ام. البته زمانی که من تاج را به دست گرفتم، هیئت امنا از من خواست تا با آقای کدایی در مورد انتخابات ریاست جمهوری ملاقات کنم، اما نتوانستم.
هیأت امنا باید یک بار برای همیشه ضوابط لازم برای تأیید افراد را به صورت شفاف اعلام کند تا در دوره های بعد مردم بفهمند که چه معیارهایی برای احراز صلاحیت نیاز دارند و مردم در مورد تأیید یا عدم تأیید صلاحیت ها مطابق با شاخص ها یا نه.
من مشکلی با رد صلاحیت ندارم. بار سنگین روی دوشم برداشته شد. چه چیزی باعث شد به پای صندوق های رای بروم. نه قدرت بود و نه مقام. من می خواستم مشارکت خود را در انتخابات افزایش دهم. با این اقدام هیات امنا از حضور خود در انتخابات کاسته شد.
آقای پزشکیان پس از رد صلاحیت انتخاباتی خود در توییتی نوشت:
«چه صبح شادی و چه شب شادی. اینجانب ضمن تشکر از اقشار مختلف مردم از تمامی استان های کشور، به هیچ وجه قصد اعتراضی به مصوبه هیات امنا ندارم و رایزنی برای احراز صلاحیت انجام نداده و نخواهم کرد.
هیأت امنا با گذشت بیش از شش ماه از انتخابات گذشته تاکنون به درخواست کتبی مسعود پزشکیان پاسخی نداده است.
مسعود پزشکیان که هم اکنون اولین نماینده مردم تبریز در مجلس است، در دوره قبل نایب رئیس مجلس و در دولت سید محمد خاتمی وزیر بهداشت بود.
علی لاریجانی یکی دیگر از چهره هایی بود که با تایید نشدن کاندیداتوری خود در انتخابات بسیاری از تحلیلگران را متعجب کرد اما از آن زمان تاکنون بارها توضیحاتی نوشته و آن را علنی کرده است تا اینکه دو هفته پیش هیئت امنا نامه ای را برای وی تنظیم کرد. شورا تبدیل به یک رسانه شد