یک ربع از دولت سیزدهم و دو ماه از آغاز سال تحصیلی می گذرد اما وزارت آموزش و پرورش همچنان وزیر ندارد چرا که دو گزینه پیشنهادی دولت سیزدهم برای آموزش و پرورش مورد تایید نمایندگان مجلس قرار نگرفته است. رئیس جمهور از واکنش مردم بهارستان متوجه شد که وزیر آموزش و پرورش باید فردی بالاتر از یک کارشناس فرهنگی و تربیتی، از یک حوزه علمیه یا یک فرد با سابقه شرکت در پیاده روی اربعین باشد. ستاره صبح برای کسب اطلاعاتی از بدنه علمی و آموزشی کشور در این زمینه با دکتر میررضا مجیدی، رئیس سابق دانشگاه تبریز گفت و گو کرده است که در ادامه می خوانید.
انتخاب وزیر آموزش و پرورش در دولت سیزدهم طولانی شد و به نظر می رسد توافقی بین دولت و مجلس بر سر استانداردهای این وزارتخانه وجود ندارد. به عنوان یکی از اعضای بدنه جامعه علمی و دانشگاهی کشور چه کسی و با چه ویژگی هایی شایسته تصدی پست وزیر در نهاد آموزشی است؟
فردی که به عنوان وزیر آموزش و پرورش انتخاب می شود، البته باید از مجرب ترین و با تجربه ترین افراد وزارت آموزش و پرورش باشد. در این راستا لازم است وزیر از میان افرادی که بالاترین مقام علمی را در این زمینه دارند انتخاب شود. سابقه کار هم خیلی مهم است و فکر می کنم وزیر آموزش و پرورش حداقل باید سابقه مدیرکلی یکی از استان ها یا معاونت آن وزارتخانه را داشته باشد. سوال اینجاست که غیر از این طیف چه کسی مسائل و مشکلات نظام آموزشی را می شناسد؟! مدیریت در آموزش و پرورش کار ساده ای نیست و مسئولیت بزرگی بر عهده وزیر است. لازم است فردی برای این سمت معرفی شود که در این مجموعه قابل قبول باشد و بتواند بر مشکلات فائق آید. در ایران، نظام آموزشی طی دو سه دهه اخیر تغییر کرده است. همچنین در دنیا، آموزش روش‌های جدیدی را تجربه کرده است و امروزه آموزش قوانین و روش‌های نوینی دارد. ما در دهه 60 نیستیم و امروز مسئول نظام آموزشی کشور باید به روزترین فرد در این وزارتخانه باشد.
به نظر شما آموزش و پرورش کشور ما به چه اصلاحاتی نیاز دارد و چه کسانی می توانند این تغییرات را اجرا کنند؟
من رئیس دانشگاه تبریز بودم و دیدم دانش آموزانی که از دبیرستان وارد دانشگاه می شدند چگونه درس می خواندند. این دانش آموزان نتیجه یادگیری آزمون محور هستند. در دنیایی که اینطور درس نمی خواند! ما قبل از انقلاب دانشجو بودیم، یاد گرفتیم. این سوال کنکور به تنهایی چالش بزرگی برای نظام آموزشی است. نکته دوم مغز ریاضی ماست که دنیا به آن تکیه دارد، اما نوع آموزش ما را به چند رشته خاص هدایت می کند و بچه ها برای ورود به این رشته ها به سادگی یاد می گیرند و تست می زنند. بحث مهاجرت مغزهای ما یک شبه نیست، بلکه جریانی است که برای اولین بار از زمانی که این بچه ها در اختیار سیستم آموزشی کشور قرار می گیرند، شعله ور می شود. وزیر آموزش و پرورش و وزیر آموزش و پرورش باید اولین قدم را برای تغییر نظام کنکور در کشور بردارند و این اصلاح را تحت فشار قرار دهند. مرحله بعدی حفظ کردن و یادگیری است. به همین دلیل است که می گویم کار در این وزارتخانه آسان نیست، زیرا تفکر دانش آموزان، تفکر معلمان و متون باید اصلاح شود.
چه کسی در جهان به عنوان وزیر آموزش و پرورش انتخاب می شود؟
انتخاب وزیر در دموکراسی به اندازه انتخاب همه اعضای کابینه یک مسئله حزبی است و این افراد برای چنین روزی در حزب تربیت شده اند. باتجربه ترین افراد در حوزه آموزش در هر حزب وزرای این وزارتخانه هستند که از روز اول برنامه های خود را اعلام می کنند و مشخص می شود که با این وزیر در این مدت از یک نقطه به نقطه دیگر خواهیم رسید و اگر نه وزیر و حزبش توبیخ خواهند شد. دنیا بر دانش و تجربه انسان متمرکز است و بقیه حاشیه است. قوی ترین نیروها در دنیا هم برای دبستان جذب می شوند چون اصول آموزش بچه ها را در دبستان می دانند. معلمان ابتدایی قوی ترین هستند و کامل ترین آموزش ها را می بینند و بالاترین حقوق را دریافت می کنند. بنابراین در کشور ما نظام سنجش باید تغییر کند و زمینه را برای حضور نیروهای مجرب، خلاق و قوی در آموزش و پرورش فراهم کند. امروزه چنین معلمانی را فقط در تعداد انگشت شماری از مدارس می توان یافت. در وزارت آموزش و پرورش ما مشکلات زیادی وجود دارد و اگر با دلسوزی به آینده نگاه کنیم، سیاست آموزشی ما نیاز به اصلاح و تغییر دارد.
اگر از شما بخواهند وزیر آموزش و پرورش را از دولت سیزدهم معرفی کنید، چه کسی را پیشنهاد می کنید؟
من دو گزینه پیشنهادی برای وزارت آموزش و پرورش را نمی شناختم اما از طریق نمایندگان مجلس با این افراد و اصل و نسب آنها آشنا شدم. متاسفانه این افراد ضعیف بودند و رای نیاوردند. نمی توانم یک نفر را نام ببرم، در تخصصم که آموزش عالی است از من پرسیدند و من به افراد پیشنهاد دادم. در مورد وزارت آموزش و پرورش نامی نمی برم، اما تاکید می کنم که وزیر آموزش و پرورش باید از بدنه این وزارتخانه و از سطوح بالای دولتی باشد تا تجربه داشته باشد و وقت، انرژی و بودجه دولت تلف نشود. کشور. برای آزمون و خطا