روز جدید : در حال حاضر اقتصاد ما مانند بیماری است که برای زنده ماندن نیاز فوری به دارو دارد تا در مراحل بعدی وضعیت خود را بهبود بخشد و تقویت کند. به نظر من، آن علاج اقتصاد کنونی، احیای برجام است. تنها با احیای این قرارداد، مسئولان می توانند از مزایای اقتصادی آن برای بهبود وضعیت استفاده کنند. زیرا حتی اگر آقایان موافقت کنند که وارد حوزه اصلاحات پولی یا بودجه ای شوند، این دو مقوله نیز زمان بر است و مدتی طول می کشد تا آثار آن را ببینیم.
یک کارشناس اقتصادی گفت: اگر دولت بخواهد سیاست معقولی اتخاذ کند باید میزان مالیات دریافتی شهروندان را کاهش دهد. زیرا مردم قدرت کافی برای پرداخت هزینه های اضافی را ندارند.
محمد طبیبیان درباره وضعیت اقتصادی و افزایش تورم در کشور گفت: ابزار معمول کشورها برای کنترل سطح تورم کنترل نقدینگی در اقتصاد است نه چیز دیگر. در کشور ما به دلیل ارتباط تنگاتنگ بین فرآیندهای بودجه ریزی و تامین مالی و ایجاد نقدینگی، به نظر من ابتدا باید انضباط بودجه ای برقرار شود. دولت ها به طور مستمر از طریق بانک مرکزی و سیستم بانکی پول ایجاد می کنند و آن را برای مقاصد مختلف خرج می کنند، این تنها محدود به بودجه نیست و زمینه و سوخت تورم را فراهم می کند.
گفت: اما مشکل فقط تورم نیست. با کاهش تولید ملی و فرسایش سرمایه جامعه، کاهش سرمایه گذاری جدید، مهاجرت نیروی کار و افزایش فقر مواجه بودیم. کاهش تورم به معنای رفع این مشکلات نیست و برای حل این مشکلات اقدامات متفاوت و جدی لازم است.
طبیبیان افزود: اما متأسفانه تیم رهبری همانند تیم دولت قبل اقدامات دیگری را برای جلوگیری از راهکارهای موثر کاهش هزینه انجام می دهند که بارزترین آن افزایش درآمد از جیب مردم با افزایش بار مالیاتی است. اجتناب از کاهش اساسی هزینه ها و جلوگیری از بازسازی نظم مالی، از جمله دستور بودجه و هزینه در بخش دولتی. به نظر می رسد حاکمان چندان به این موضوع اهمیت نمی دهند که پول های دریافتی از جیب مردم در بودجه ای ناکارآمد و کم درآمد هزینه شود.
این کارشناس اقتصادی گفت: تاکنون دیده ایم که یکی از اعضای دولت مانند بازیگری بود که با هدفی خودجوش تاثیر منفی ایجاد کرد که تا مدت ها ماندگار خواهد بود. به نظر می رسد یکی دو نفر دیگر در ترکیب او هستند که سعی می کنند برای تیم خودشان گل بزنند. در شرایطی که درآمد و معیشت مردم کاهش می‌یابد، در هر چارچوب تصمیم‌گیری منطقی، باید از بار مالیاتی کاسته شود نه اینکه مردم را به شکل‌های مختلف تکان دهد و نرخ‌ها را افزایش دهد.
وی ادامه داد: بدون شک شرایط اقتصادی را نمی توان به شکلی که آقایان به دست گرفته اند، بهبود بخشید. بلکه برعکس باید توجه داشت که از اقداماتی که موجب تشدید رکود اقتصاد می شود خودداری شود. از جمله اینکه اگر دولت بخواهد سیاست معقولی اتخاذ کند باید میزان مالیات دریافتی شهروندان را کاهش دهد. زیرا مردم قدرت کافی برای پرداخت هزینه های اضافی را ندارند.
وی گفت: برای بهبود معیشت مردم اصل بر افزایش تولید ملی است. وقتی تولید ملی و درآمد مردم روز به روز در حال کاهش است، افزایش بار مالیاتی سیاست بسیار اشتباهی است، اما شاهدیم اقداماتی برای افزایش نرخ مالیات و میزان آن انجام می شود. مثال دیگر مالیاتی به نام مالیات بر ارزش افزوده است. که مالیات بر ارزش افزوده نیست، بلکه مالیاتی است که بر جریان مالی بخش خصوصی اعمال می شود. این روش اگرچه تقصیر این دولت نیست و قانون آن مربوط به دولت های گذشته است، اما همچنان در حال اجراست و عامل موثری در تخلیه اقتصاد به نفع دولت است و در این وضعیت نامناسب اقتصادی، نیش آن خواهد بود. قابل توجه تر ما نباید فراموش کنیم که این کنش ها واکنش های اجتماعی را در بر می گیرند. پس به طور خلاصه اگر بخواهند اصلاحات پولی انجام دهند اصلاح بودجه ارجحیت دارد و اگر قصد اصلاح بودجه را دارند باید با ساماندهی و کاهش بودجه برخی نهادهای حاکمیتی فرصت ایجاد کنند تا فشار بر عموم مردم وارد شود. مردم بیشتر است – کمی …
وی همچنین درباره لزوم رونق اقتصادی در کشور گفت: ضرورت ایجاد رونق اقتصادی در شرایط فعلی بهبود روابط خارجی کشور و بهبود روابطمان با کشورهای غربی است. در اینجا بحث منافع ملی اولویت دارد و اظهارنظرهای سیاسی بدون در نظر گرفتن این منافع کارساز نخواهد بود.
و اضافه کرد: در قرن نوزدهم نخست وزیر انگلیس حرفی زد که مدام نقل می شود، آن هم کار عاقلانه ای بود. او گفت که اعلیحضرت دولت ملکه نه دوستان دائمی دارد و نه دشمنان دائمی، فقط منافع دائمی دارد. باید توجه داشت که هیچ دولتی در جهان نه دوست دائمی و نه دشمن دائمی کشور دیگری نیست. بنابراین تنها منافع ملی تنظیم کننده منطقی روابط ما با جهان است. ما نیازمند دسترسی به بازار کالا و خدمات و فناوری روز و ارتباط با بانک های دنیا هستیم. حالا هر چقدر که بخواهیم شعار بدهیم و احساسات را به نمایش بگذاریم، نمی توانیم این نیاز اساسی را انکار کنیم و انکار کنیم که این گوشه به گلوگاهی سرنوشت ساز تبدیل شده است. .
وی گفت: برخی می گویند که نمی خواهند با غرب رابطه داشته باشند. اگر بخواهیم با معیارهای عینی به آن نگاه کنیم، باید بدانند که وابستگی به شرق در گذشته گرانتر و کمتر مفید بوده است. چون خودشان وابسته به اقتصاد غرب هستند. بنابراین این نوع رویکردها از ابتدا اشتباه بوده و نتیجه ای برای ما نداشته است.
وی گفت: اگر رویکرد منافع ملی در نظر گرفته شود، می توان روابط سازنده با شرق و غرب را پیگیری کرد. اگر همه تخم مرغ هایمان را در یک سبد بگذاریم، سبد شکننده ای می شود، چه غربی باشد چه شرقی.
طبیبیان تاکید کرد: باید پارادایم کارکردی را انتخاب کنیم تا نظام اقتصادی در چارچوب خود ساماندهی شود و ابهامات برطرف شود.
وی در ادامه با ارائه راهکاری ملموس برای برون رفت از شرایط کنونی تصریح کرد: اقتصاد ما در این لحظه مانند بیماری است که برای ادامه حیات، بهبود و تقویت وضعیت خود در مراحل بعدی نیاز مبرم به دارو دارد. به نظر من، آن علاج اقتصاد کنونی، احیای برجام است. تنها با احیای این قرارداد، مسئولان می توانند از مزایای اقتصادی آن برای بهبود وضعیت استفاده کنند. زیرا حتی اگر آقایان موافقت کنند که وارد حوزه اصلاحات پولی یا بودجه ای شوند، این دو مقوله نیز زمان بر است و مدتی طول می کشد تا آثار آن را ببینیم.
طبیبیان در پایان درباره آنچه دولت رئیس جمهور آن را جراحی اقتصادی نامید، گفت: نمی دانم اوضاع داخلی دولت چگونه است اما هنوز مشخص نشده که تئوری و برنامه دولت در این زمینه چیست. برداشت من از این اقدام دولت این است که آنها بیکار شده اند و مشکلات بازوی دولت را پیچانده است و از آنجایی که فرآیندهای کنترل و نظارت دیگر کار نمی کند نام آن را “جراحی اقتصادی” گذاشته اند. چون نمی خواستند یارانه ها را اینطوری حذف کنند و قرار بود قیمت های دستوری را ادامه دهند. بنابراین، اگر واقعاً به فکر جراحی اقتصادی هستند، باید برنامه خاص آن را در معرض چالش و بحث اجتماعی قرار دهند تا بفهمند چه خبر است.