چاقوی مارکوپولو و چاقوی آهنی هیئت داوران را متقاعد می کند

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از آرماند; این پایگاه خبری اواخر دی ماه گفت وگویی با معاون صنایع دستی استان با عنوان «پنج شهر استان کرمان کاندیدای شهرهای ملی صنایع دستی» درباره معرفی پنج شهر استان به عنوان شهرهای ملی صنعت منتشر کرد.

بر اساس این گزارش، کرمان به عنوان شهر ملی صنایع دستی، کاله گنج به عنوان شهر ملی حصیربافی، راور به عنوان شهر ملی فرش دستباف، شهربابک به عنوان شهر ملی سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی و راین نامزد شده اند. به عنوان شهر ملی چاقوسازی

دو روز پیش پویا محمودیان معاون صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به کرمان سفر کرد. راور، راین، شهربابک و کالا گنج از نظر صنایع دستی و میراث فرهنگی و حمایت فرمانداران و امام جماعت این شهرها به ثبت ملی رسیدند.

پویا محمودیان با اعلام رای داوران در این جلسه گفت: صیانت و صیانت از صنایع دستی و هنرهای سنتی این مرز و بوم و حفظ این هنرها به عنوان یادگار فرزندان این آب و خاک، ملی و بین المللی. ثبت.

وی افزود: امروز پنجمین شورای راهبردی انتخاب شهرها و روستاهای ملی صنایع دستی استان کرمان بر اساس نظر هیات ارزیاب و هیات داوران شورای راهبردی بابک به عنوان شهر ملی فیروزه گنجه برگزار شد. قلعه به عنوان شهر ملی حصیربافی، راور به عنوان شهر ملی فرش.» کرمان به عنوان شهر ملی پته و شهر راین با فاصله زمانی شش ماهه به عنوان شهر ملی چاقو به ثبت ملی رسیدند. مشکلات ذکر شده

شهربابک; شهر ملی فیروزه

شهربابک در 240 کیلومتری غرب استان کرمان قرار دارد و نام این شهر با دو ظرفیت بسیار غنی جاذبه گردشگری و فیروزه گره خورده است. شهربابک یکی از شهرهای صنعتی است که علاوه بر معدن مس دارای معادنی مانند دی اکسید سیلیکون و سایر سنگ های ساختمانی است.

نکته شگفت انگیز برداشت این گنجینه منحصر به فرد در استان کرمان و به ویژه شهرستان شهربابک این است که معدن مستقل فیروزه در این شهرستان وجود ندارد و رگه های فیروزه غنی در هنگام برداشت عسل دیده می شود که این سنگ ها پس از برداشت مورد استفاده قرار می گیرند. از سنگ شکن و در اختیار صنعتگران قرار می گیرد.

فیروزه کرمان بر اساس تحقیقات شفاف تر از فیروزه نیشابور و ضخامت آن ضخیم تر و گوشتی تر است و رنگ های آن آبی، آبی مایل به سبز و سبز است.

قلعه گنج; شهر ملی حصیربافی

قلعه گنج در 400 کیلومتری جنوب استان کرمان قرار دارد که در گذشته به کلات گنج نیز معروف بوده است. در این منطقه که بیشتر مردم کپر هستند، می بینیم که با دست خالی پارچه حصیر می بافند و بافته می کنند. در این منطقه کارگاه و کارخانه تولید محصولات حصیربافی وجود ندارد و هر کپر دارای یک کارگاه است. امروزه این شهر به عنوان شهر ملی حصیربافی ثبت شده است.

حصیر بافی در ایران از قدیم الایام در نواحی مختلف از جمله استان های جنوبی خراسان، شرق و جنوب استان کرمان رایج بوده و قدمت این صنعت حتی از صنعت نساجی نیز بیشتر بوده و بر اساس نمونه های موجود در عراق است. این اثر باید متعلق به 5000 سال قبل از میلاد باشد.

بر اساس کاوش های باستان شناسی، نمونه های مختلف حصیر بافی در مناطق شهداد کرمان هزاره سوم پیش از میلاد در تپه یحیی ارزویه 3800 تا 4500 پیش از میلاد و تل ابلیس بردسیر اواخر هزاره پنجم پیش از میلاد و شهر سوخته زابل. هزاره سوم قبل از میلاد و دیگران. مشخص شد که بیشتر آنها برای پوشش سقف و کف و برخی از قسمت‌های محوطه استفاده می‌شدند.

راور; شهر ملی فرش

شهرستان راور در 137 کیلومتری شمال استان کرمان قرار دارد و از گذشته تا به امروز از این شهر به عنوان قطب قالی بافی استان یاد می شود و به گفته سیدمحمدعلی گلاب زاده مورخ کرمانی راور؛ از این شهر به عنوان قطب قالی بافی استان یاد می شود. این خاستگاه نفیس ترین فرش های تاریخ کرمان است.

تمام شهر کرمان مدیون طرح ها و نقش های زیبای فرش راور است. فرش راور نیز در سال 1992 در حراجی نیویورک به قیمت 33 میلیون دلار فروخته شد و گرانترین فرش جهان شد. مردم راور از دیرباز به قالی بافی مشغول بوده اند و قالی بافی ریشه در فرهنگ مردم این منطقه دارد. از طرح های معروف درخت راور سرام و شاه عباسی می توان نام برد.

سید محمدعلی گلاب زاده در گفتگو با راه آرمان; وی با اشاره به اینکه در جلد دوم کتاب تاریخ اقتصاد و تجارت کرمان به جایگاه فرش سال نهم قبل از میلاد اشاره کردم، گفت: ایشان شخصیت بزرگی از زمان قاجار بودند.

این مورخ کرمانی گفت: مرحوم افضل الملک در این منطقه می گفت که در تالار بزرگ حاجی جعفر فرش های 12 سانت بسیار خوب و طیف وسیعی از فرش های عالی دیدم و تعجب کردم که مردم کاسبه راور از کجا آورده اند. چنین فرش هایی و معلوم شد که حاجی جعفر یک کارخانه فرش دارد که در خانه اش چنین فرش هایی پهن می کند.

گلاب زاده گفت: مرحوم افضل الملک ادامه داد; حاجی جعفر مرا به قالی‌بافی‌اش برد و فرش‌های بسیار خوبی را که بچه‌ها می‌بافند آویزان کردند و این فرش‌ها بالاترین نتیجه را داشت و آدم از طرح و نحوه بافت آن‌ها شگفت‌زده می‌شد. این نظر شخصی است که فرش زیاد داشت و از افرادی بود که در خانه خود کلکسیونی از فرش داشت که بسیار ارزشمند و مهم بود.

کرمان; شهر ملی پیت

کرمان مرکز بزرگترین استان کشور است. پته دوزی یکی از صنایع دستی معروف این استان است. هنری که سابقه ای کهن در کرمان دارد و امروزه یکی از صنایع دستی فعال و پر رونق به شمار می رود و فعالیت در این رشته صنایع دستی برای بانوان کرمانی بوده و هست.

گلاب زاده در گفتگو با راه آرمان; وی با تاکید بر اینکه پیت از صنایع دستی معروف کرمانی است، گفت: با وجود اینکه تاریخچه خیاطی پیت را نمی دانیم، اما چون این اثر هنری نوعی سوزن دوزی است و این صنعت پیشینه ای کهن دارد، مارکوپولو یکی از آنهاست. «در قرن سیزدهم در کرمان گزارش شده است؛ بنابراین حداقل می‌توان همین داستان را از پیت کرمان ذکر کرد.

این مورخ کرمانی بیان کرد: قدیمی ترین پاشنه از قرن دوازدهم هجری قمری به جای مانده که به صورت سوزن دوزی بوده و زمینه آن به کمک گل های ظریف و نخ های ابریشمی رنگین بر روی نخ ابریشمی پهن دوخته شده است. پنجمی دیگر در سال 1278 و بیش از صد و پنجاه سال پیش دوخته شده و در موزه هنرهای تزیینی نگهداری می شود.

وی گفت: از این میان معروف ترین پای هم اکنون در موزه شاه نعمت الله ولی در آستانه نگهداری می شود. دو سال دوختند.

گلاب زاده ادامه داد: برخی داستان ها نیز نشان از تلاش چهل دختر و زن کرمانی در طول سه سال دارد.

راین; شهر ملی چاقوها

راین در 106 کیلومتری مرکز استان واقع شده است. چاقوسازی یکی از صنایع دستی و هنرهای محلی این شهر است و تاریخ حاکی از آن است که چاقوسازی ممکن است به اوایل ساخت آرگو راین بازگردد. یکی از ویژگی های مهم تولید چاقو در راین کیفیت محصول، روش تولید و استفاده از مواد اولیه سنتی و بومی است.

داستان از این قرار است که در زمان ناصرالدین شاه قاجار یکی از صنعتگران راین چاقوی مخصوصی ساخت که به قدری موفق بود که لوله تپانچه و حتی قفل های محکم را به راحتی می برید. عده ای او را تشویق می کنند و می گویند اگر این چاقو را نزد لرد خان بیاوری آبروی تو را خواهد برد. صنعتگر بدون آنکه همه را بشناسد، با هزاران امید، چاقو را در جعبه ای مخملی می گذارد و با مشقت فراوان به مهمانخانه حاکم می رسد و پس از تعظیم و ادای احترام، هنر خود را به شاهزاده نشان می دهد. حاکم می گوید که از این چاقو چه ساخته و چگونه از چاقوهای دیگر پیشی گرفته است.

استاد می گوید قربانی این چاقو فوق العاده برنده است و حتی لوله تفنگ را هم به راحتی می برد. برای تست، یک جسم آهنی با آن ببرم. خط کش به قفل آهنی بزرگی که روی در اتاق آویزان است نگاه می کند و می گوید: «می توانی این قفل را برداری؟» استاد اطاعت می کند و به راحتی قفل را برمی دارد. حاکم با دیدن این وضعیت می گوید: خوب با این چاقو کار دزدها را آسان می کنی و بعد مرد عصبانی را صدا می کند و دستور می دهد که دست ارباب را بگیرد. چاقوساز التماس می کند و التماس می کند که او را ببخشند. خلاصه، شاهزاده با وساطت مردم او را عفو کرد، به شرطی که متعهد شود که هرگز چنین چاقویی نسازد.

انتهای پیام/