چرا از مشکلات و فقر مردم صحبت نمی کنید؟

قضاوت منصفانه؛ اعدام صادقانه

بسیاری بر این باورند که نوع تعامل دولت و مردم باید در همه امور شفاف و عادلانه باشد تا رابطه متقابل و دوسویه ایجاد شود و اعتماد عمومی به فرآیندها و عملکردها کم یا از بین نرود. مسلماً به گفته کارشناسان، وضعیت کنونی جامعه جدای از تأثیرگذاری برخی متغیرهای اقتصادی و موضوع تحریم، به دلیل برخی اقدامات کمتر موفق و عدم شفافیت در کار به این نقطه رسیده است. با مردم. از سوی دیگر برخی بر این باورند که تمایز بین عملکرد دولت ها باعث شده است تا در جامعه نسبت به کنش ها و رویکردها ابهام شود. رویکرد جالب رسانه ها و بویژه صداوسیما به مسائل، اتفاقات و اقدامات دولت دوازدهم و سیزدهم مؤید این گفته است. نگاهی به ماهیت نگرش های رسانه ای نشان می دهد که در بسیاری از مسائل دولت دوازدهم، حتی اگر در جایی گام های مثبتی برداشته شود، تا حد زیادی فراموش شده یا جدی گرفته نمی شود. در دولت فعلی اما تمامی اقدامات دولت در حوزه های مختلف نه تنها بازتاب گسترده ای در رسانه ها دارد، بلکه نقد چندانی نیز بر آن وارد نیست. در حوزه های دیگر هم همینطور است. به عنوان مثال، اگر نگاهی به مذاکرات وین برای انعقاد برجام داشته باشیم که در دولت حسن روحانی به رهبری محمدجواد ظریف آغاز شد و از ابتدا تا انتها و حتی پس از خروج آمریکا از برجام انجام شد. موجی از هجمه ها، هجمه ها و تخریب ها توسط ذینفعان و رسانه های آنها صداوسیما درگیر شد و این سوال که این توافقنامه بد و مغایر با منافع ملی است مدام علیه دولت وقت مطرح می شد. در حالی که همین جریان و رسانه هایشان نه تنها رویکرد منفی به مذاکرات احیای برجام در دولت اصلی نشان نمی دهند، بلکه با توسل به موضوعات مختلف این مذاکرات را توجیه می کنند. این در حالی است که حتی در شرایط کنونی نیز عده ای از احیای برجام حمایت نمی کنند و حتی از تیم مذاکره کننده در دولت اصلی انتقاد می کنند که مشخص نیست چه رویکردی را دنبال می کنند. آنچه مسلم است موضوعاتی مانند معاهده برجام و احیای آن، مسائل ملی است و ثمره موفقیت آن یا ضرر شکست آن به همه کشورها خواهد رسید و جناح و جناح خاصی وجود ندارد. باید در نظر داشت که همه چه در دولت قبل و چه در دولت فعلی در اموری که دارای ابعاد و جنبه های ملی است، قطعاً با هماهنگی مقامات عالی رتبه و سران کشورها نقش آفرینی کرده اند. از سوی دیگر، مهم ترین مسئله این است که همه این رویکردها در جهت بهبود شرایط اقتصادی کشور و معیشت جامعه با استفاده از راهکارهای مختلف است. اگر دولت در این زمینه موفق شود، قطعا شرایط را تغییر داده و اعتماد مردم به عملکرد خود را افزایش می دهد. اما اگر به دلیل برخی اقدامات ناموفق دولت نتواند رضایت مردم را جلب کند و از فرصت های مختلف پیشروی استفاده نکند، وضعیت معیشتی مردم سخت تر شده و اعتماد عمومی بیش از پیش کاهش می یابد. همه چیز به کار دولت و استفاده از فرصت ها بستگی دارد.

وضعیت فعلی ناشی از عدم صداقت است

این نماینده مجلس درباره وضعیت مذاکرات وین گفت: بارها گفته ام که با توجه به مواضعی که برای برجام و مذاکرات داشتند و اعلام کردند، نزدیک به یک سال است، پس چرا صحبت می کنند؟! انجام ندهید! سفره مردم را رنگ آمیزی کنید. وی افزود: الان توده مردم رنگی شده یا بی رنگ؟! مردم وضعیتشون بهتره یا بدتر؟! اما چرا صدای این آقایان به گوش نمی رسد؟ چرا نمی گویند «چرا مردم مشکل دارند؟» چرا فقر؟ “چرا گران است؟” همه اینها وجود دارد؛ این نشانه بی صداقتی آنهاست. مسعود پزشکیان گفت: این افراد با چراغ خاموش جلو می روند. البته برایشان آرزوی موفقیت دارم. بالاخره باید بروند صحبت کنند و مشکلات مردم را حل کنند. این عقده و کینه را هر چه بیشتر از دل مردم دور کنید. اما مشکل اینجاست که وقتی دولت در دست آقای روحانی و ظریف بود، هر روز در صداوسیما و مجلس می گفتند: «آقا! رفتی حرف زدی چرا اجازه نگرفتی؟! الان اما همه اینها در حال رخ دادن است و خبری در مجلس نیست و صداوسیما هم دلیلی ندارد. وی افزود: فکر می‌کنم آقای ظریف یا کسانی که کشور را دوست دارند و این کشور را دوست دارند، می‌خواهند مشکل مردم حل شود و مشکلات برطرف و باز شود. حتی اگر رقیب آنها این کار را انجام دهد. اما خود مردم می فهمند که رفتار مخالفان در آن زمان منصفانه نبود، عادلانه نبود. نماینده مردم تبریز در مجلس گفت: گروگان گرفتن مردم و سپس عذرخواهی که «آقا! کشور را فروختند، در نیم ساعت برجام را امضا کردند! «خب، همان قراردادی را که در نیم ساعت امضا شد، دور بریزید. چرا آن را دور نمی اندازید؟! اگر اینطور نبود، صادق نبودند، حقیقت را نمی گفتند. نایب رئیس مجلس دهم تصریح کرد: نیم ساعت است که برجام امضا نشده، سه ماه است در کمیسیون ها مطرح شده، سه ماه است که در کمیسیون ویژه مطرح شده است. همه جور کارشناس آمدند و بالاخره قبول کردند. این حرف رژیم بود، آیا رئیس دولت می توانست بدون اجازه این کار را انجام دهد؟