افزایش سن و سابقه بازنشستگی یکی از محورهای راهبردی گفتمان فرادست و دولت ها در ماه های اخیر بوده است. این راهبرد قرار است در متن برنامه هفتم توسعه گنجانده شود. در عین حال وزیر کار و مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی نیز از مدافعان این طرح هستند و تاکید دارند برای رهایی تامین اجتماعی از بحران و ورشکستگی باید اصلاحات پارامتریک با محوریت افزایش سن و بازنشستگی انجام شود. تاریخچه برای بیمه شدگان و جامعه تحت پوشش.
سولت مرتضوی (وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی) در روزهای اخیر ضمن دفاع از افزایش سن و سابقه بازنشستگی نسبت به زمان اجرا، گفت: دولت این برنامه را دارد و هر چه قانون شود، این خواهد بود. ملاک عمل
در این مورد به سراغ عباس اورنگ (کارشناس شاغل در سازمان تامین اجتماعی و کارشناس ارشد حقوق عمومی) رفتیم. وی اصلاحات پارامتریک در سازمان های بیمه گر به ویژه بیمه های مادر از جمله سازمان تامین اجتماعی را یک ضرورت انکارناپذیر توصیف کرد و گفت: بدون تردید هر چه زمان می گذرد و نشانه های عدم تعادل ظاهر می شود، باید اصلاحات پارامتریک در این زمینه انجام شود. یک اصل اساسی است
این کارشناس تامین اجتماعی می گوید: اخیرا وزیر کار از افزایش سن بازنشستگی دفاع کرد و اعلام کرد که دولت به دنبال افزایش سن بازنشستگی است. این یک ضرورت است، اما نباید از یک سؤال غافل شد. وقتی به این ضرورت رسیدیم، باید خودمان را اصلاح کنیم. چرا سازمان تامین اجتماعی بر بازنشستگی پیش از موعد کارکنان خود اصرار دارد؟
و می افزاید: نمی توانیم ادعا کنیم که سن بازنشستگی کارگران افزایش می یابد اما خودمان بنا به دلایل و رویه های مختلف سن بازنشستگی را پایین می آوریم. اینجا یک پارادوکس وجود دارد و نمونه ای از سیاست یک بام و دو هوا است.
اورنگ با بیان اینکه سازمان تامین اجتماعی مشمول ماده 78 قانون تامین اجتماعی است و به همین دلیل نمی تواند تا 5 سال بالاتر از سن بازنشستگی قبل از اعمال آن کارکنان خود را بازنشسته کند، افزود: تا زمانی که این آیین نامه در سال 1393 اصلاح شود. طوری تغییر داده اند که پرسنل را بدون درخواست بازنشسته می کنند و از سازمان حذف می کنند. خوب، در این بحث که باید سن بازنشستگی را افزایش داد، چرا از خودتان شروع نکنیم، این چه استدلالی است؟
وی ادامه می دهد: در تامین اجتماعی نیروهای توانا و متخصص با سی سال سابقه را با وجود اینکه تمایل به ماندن و کار دارند بیرون می اندازند. این بازنشستگی هیچ منفعتی برای سازمان ندارد زیرا اگر بازنشسته نشوند باید از خود سازمان حقوق بگیرند و بعد از بازنشستگی باز هم از خود سازمان حقوق می گیرند. پس چرا بر بازنشستگی اجباری اصرار دارند؟
اورنگ معتقد است؛ بهترین راه برای دستیابی به اصلاحات پارامتریک این است که یک سازمان از خودش شروع کند و این اصلاحات را ابتدا خودش انجام دهد و سپس سعی کند آن را به جامعه هدف گسترش دهد.
این کارشناس تامین اجتماعی در ادامه می گوید: در خصوص اصلاح ماده 65 آیین نامه استخدامی سازمان تامین اجتماعی نیز به دیوان عدالت اتحادیه اروپا شکایت کرده و درخواست اصلاحات را داشته ایم. در دوره های قبلی مدیران عامل، عده ای را بدون دلیل بازنشسته کردند و آیین نامه را طوری تغییر دادند که مجوزی برای مدیران عامل تامین اجتماعی پیدا شد که هر نیرویی را که می خواهند بازنشسته کنند، این کار در زمان مرحوم نوربخش انجام شد. به همین دلیل است که ما از دیوان دادگستری اتحادیه اروپا خواستیم این اصلاحات جعلی را حذف کند.
به گفته وی، اصلاحات پارامتریک و افزایش سن بازنشستگی یک بحث کارشناسی است. اما وقتی وزیر کار بر افزایش سن بازنشستگی تاکید می کند، چرا اعتماد بازنشستگی اینقدر مشتاق است که کارکنان خود را کاهش دهد؟
اورنگ تاکید می کند: این رفتار کاملا متناقض است; سازمان تامین اجتماعی متولی اصلی بحث بازنشستگی است اما در حال تعدیل نیرو و بازنشستگی اجباری است. اما وزیر کار از افزایش سن بازنشستگی دفاع می کند و تاکید می کند که این مولفه برای کارگران افزایش یابد. در اینجا باید پرسید «آیا مرگ خوب است، اما فقط برای همسایه»؟!