چرا در خانه با غریبه ها دوست نمی شویم؟ از کدام “دوستان خانوادگی” باید ترسید؟


زمان: 09:47
تاریخ انتشار: ۱۳۰۱/۰۱/۲۷
کد خبر: 1822241

یک روانشناس با تاکید بر اینکه نمی توان به همه زوج ها دستوری برای دوستی و گردش خانوادگی داد، گفت: در بسیاری از موارد حسادت، سوء استفاده مالی، عاطفی و رفتاری در دوستی های خانوادگی رخ می دهد که می تواند خانواده ها را تا مرز فروپاشی پیش ببرد. بنابراین تا زمانی که آنها را نشناسید، آنها را دوست خانواده خود خطاب نکنید.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ گوهر جسنا انزانی با تاکید بر اینکه زوجین نباید هیچ فردی را به عنوان دوست خانوادگی وارد خانه خود نکنند، گفت: اولویت زوجین بعد از ازدواج باید خودشان، همسرشان و سپس خانواده دیگری باشند. در واقع خوش گذرانی اول با همسر و سپس با خانواده باید برای زوجین در اولویت باشد و دوستان می توانند در آن مسیر در کنار زوج باشند نه اولویت آنها برای تفریح.

این روانشناس معتقد است: زن و شوهر قبل از ازدواج ابتدا باید علایق خود را به اندازه کافی بدانند و بدانند که چه صمیمیتی را می خواهد با همسرش برقرار کند و سعی کند این نیاز و صمیمیت را با همسرش ابراز کند.از طریق همسر و سپس خانواده ها.

او «صمیمیت» را به‌عنوان انواع فکری (صحبت کردن درباره افکار و عقاید)، روان‌شناختی (حرف زدن در مورد مسائل مهم)، عاطفی (صحبت کردن درباره احساسات خود با دیگران)، معنوی (حرف زدن در مورد کارهای خوب)، زیبایی‌شناختی (صحبت کردن درباره هنر) توصیف می‌کند. . ). و موسیقی)، اجتماعی و سرگرمی (سینما رفتن و مسافرت)، زمانی (گذراندن وقت با یکدیگر) و فیزیکی و توضیح داد: اگر صمیمیت کافی در روابط زناشویی بین زوجین وجود نداشته باشد، مسیر ارتباط ماشین لباسشویی است. باز می شود. زوج ها ابتدا باید بدانند که از شریک خود چه صمیمیت می خواهند و چه صمیمیتی از آنها انتظار دارد و سپس سعی کنند نیازهای طرف مقابل را برآورده کنند. به این ترتیب برای رسیدن به این رابطه صمیمی با شریک زندگی خود وقت می گذارند و به اشتباه در دوستی های خانوادگی دنبال آن نمی گردند. این بدان معنا نیست که نباید با دوستان رفت و آمدهای دوستانه و خانوادگی داشته باشیم، بلکه اولویت ما برای رفع نیازهایمان باید همسر و خانواده باشد.

به گفته این روانشناس، بیشتر افراد درونگرا به ارتباط و صمیمیت روحی، فکری و روانی کمتری نیاز دارند، در حالی که افراد برونگرا معمولاً به صمیمیت زمانی، اجتماعی و تفریحی نیاز دارند و زوجین ابتدا باید نوع صمیمیت مورد نیاز یکدیگر را بشناسند.

این روانشناس همچنین به زوج ها توصیه می کند که ابتدا احساسات خود را با شریک زندگی خود در میان بگذارند و اگر تمایلی برای دریافت نیازها و صمیمیت لازم از طریق یکدیگر دارید به او بگویید.

وی در ادامه با بیان اینکه دوستان خانواده باید با ما صادق و صمیمانه باشند و ما را در رشد فردی و خانوادگی یاری کنند و در عین حال مرزهای رفتاری را رعایت کنند، تصریح کرد: برای هر فرد و علایق واقعی او خوب فکر کنید و تصمیم بگیرید که آیا می توانید این کار را انجام دهید. با او قدم بزنید یا نه، دوستان خود را بدون ماسک در موقعیت های مختلف امتحان کنید تا ماهیت آنها را بفهمید و ویژگی های منفی آنها را ببینید. بدون دانش کافی وارد روابط صمیمانه با دوستان نشوید. شما نباید اطلاعات شخصی خود را با دوستان خانوادگی به اشتراک بگذارید و آنها را در هر زمان و تحت هیچ شرایط خانوادگی به خانه خود راه دهید، زیرا حسادت خانوادگی ممکن است خانواده ها را از هم بپاشد.

به گزارش انزانی، بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت جز از طریق تست های روانشناسی و ارجاع به روانشناس شناخته نمی شوند، به طوری که بارها زوجین با چنین افرادی وارد دوستی ها و رفت و آمدهای خانوادگی شده و در نهایت امرار معاش خود را از دست داده اند. در انتخاب دوستان خانوادگی بیشتر دقت کنید.

وی با یادآوری اهمیت مرزبندی در روابط خانوادگی، افزود: به عنوان مثال فردی که دارای اختلال شخصیت ضداجتماعی است ممکن است به دوستی های خانوادگی غیرعادی مانند روابط خارج از ازدواج یا مصرف مواد مخدر بپردازد. بنابراین در دوران دوستی و رفت و آمدهای خانوادگی باید مراقب باشیم که این افراد دچار اختلال شخصیت را در خانه راه ندهیم و در صورت لزوم از مشاوره روانشناسان برای شناخت بهتر افراد استفاده کنیم.

انزانی در ادامه گفت: زوجین باید دوستان خانوادگی خود را بر اساس خط قرمزهای خانوادگی خود انتخاب کنند. این اصل را در روابط خود با دوستان در نظر بگیرید و رعایت کنید. در این راستا، زوجین باید اصول سفر خود را بدانند و هدف از برقراری روابط دوستانه با افراد را بدانند.

انزانی همچنین کاهش سطح «صمیمیت» زوجین را یکی از عوامل منجر به رابطه زناشویی به «طلاق عاطفی» می داند و خاطرنشان می کند: در چنین شرایطی، زوجین بدون هیچ گونه احساس، تمایل، تمایل و عاطفه نسبت به یکدیگر، تحت تأثیر قرار می گیرند. یک بام با هم زندگی می کند و زندگی مشترک بدون تفریح ​​و هدف برای دو نفر ادامه دارد. کاهش ارتباط کلامی بین زوجین، پایین بودن سواد عاطفی، کاهش صمیمیت و تفریح ​​بین زوجین به طلاق عاطفی کمک می کند و می تواند کیفیت زندگی فرد، خانواده، سلامت جسمانی، رضایت از زندگی و روابط با فرزندان را کاهش دهد. بنابراین میزان صمیمیت بین زوجین باید جدی گرفته شود.

انتهای پیام/
منبع: ایسنا

دیدگاهتان را بنویسید