به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش سفیرافلاک، بدون شک و با مستندات متقن، اغتشاشات اخیر فیلمنامه ای بود که توسط آمریکا، صهیونیست ها و برخی کشورهای اروپایی طراحی شد و اجرای آن به گروهک ضد انقلاب آبی و سفید و پادوس داخلی سپرده شد. اما علیرغم میل قلبی دشمنان قسم خورده این مرز و بوم، هیچ چیزی با حمایت مردم مواجه نشد، اما حضور به موقع مردم همچون روز 13 آبان، طعنه ای ایجاد کرد که سران پیش نویس و پیش نویس ها و … پادوها با جیره و لذا تمسخر و بد دهن خوردند و خمیر کردند.
حال این سوال پیش می آید که چرا مردم مانند تجاوزات صدام به میهن اسلامی با آنها برخورد نکردند و محکم در مقابل آنها ایستادگی نکردند؟ در پاسخ می توان گفت که اگر تاریخ را مرور کنیم، به راحتی به این نتیجه می رسیم که هرگاه کشوری مورد حمله بیگانگان قرار گیرد، اگر مردم آن کشور از دولت مورد حمله ناراضی باشند، نه تنها مردم آن کشور ناراضی خواهند بود. قادر به حمله بیگانگان نیست، اما با نور سبز و گاهی اوقات همزمانی انسانی مواجه می شود.
در اینجا به یادآوری چند نمونه اکتفا می کنیم:
1- زمانی که اسکندر مقدونی به کشور ایران حمله کرد، مقاومتی از سوی مردم صورت نگرفت. تنها ژنرالی به نام آریو برزین مقاومت کرد، اما بدون عمق استراتژیک و پشتیبانی مردمی، مقاومت او در هم شکست. دلیلش این بود که حکومت هخامنشی یک حکومت طبقاتی بود، طبقات پایین به طبقات بالا دسترسی نداشتند. آب ها را به زمین های خود فراخواندند و کشاورزان فقیر را از آب محروم کردند و…
2- وقتی چنگیزخان مغولستان به ایران حمله کرد، مردم ایران هیچ مقاومتی نکردند. تنها شهری که در برابر آنها ایستاده بود مردم نیشابور بودند، هرچند خسارات سنگینی از آنها متحمل شدند، اما سایر مردم ایران به کمک آنها نیامدند و از این رو زیر زهر این مردم وحشی درهم کوبیدند. این عدم استقامت به این دلیل بود که حکومت عباسی حکومتی ناهمگون و ناسازگار با مردم ایران بود و خود را غیر عرب می دانستند.
3- در سال 1320 در جریان جنگ جهانی دوم متفقین از شمال و جنوب به ایران هجوم آوردند و ارتش رضاخان دو ساعت نتوانست مقاومت کند و متفقین او را مانند سنگی به جزیره موریس انداختند و جشن عزل رضاخان توسط مردم ایران برگزار شد. دلیلش هم این بود که این دیکتاتور بی فرهنگ از همه اقشار کمربندش را بسته بود.
4- مردم شوریده افغانستان از تجاوزات آمریکا علیه کشورشان استقبال می کنند. این به این دلیل بود که طالبان و القاعده به اصول بشردوستانه احترام نمی گذاشتند و تروریست های فردی و جمعی بخشی از روال مستمر آنها بود.
5- مردم عراق نیز از حمله آمریکا به عراق استقبال کردند. اما زمانی که صدام با چراغ سبز ابرقدرت ها اما در توطئه با آنها به ایران اسلامی حمله کرد. و امام نیز فرمود: «هیچی نشد، دزدی آمد و سنگ انداخت.» ارتش، سپاه، بسیج و ژاندارمری با حمایت شدید مردم با دشمن روبرو شدند و برای اولین بار اجازه ندادند که هیچ نقطه ای از خاک ایران باشد. میهن اسلامی به دست دشمن بیفتد، دلیلش هم این بود که مردم خودشان پیرو مکتب و ارشاد بودند و این انقلاب را به وجود آوردند و انقلاب اسلامی در این چند سال رضایت توده‌ای پیدا کرده بود، از این رو مردم هیچ چیز را رها نکردند. سنگ تمام گذاشته در دفاع از میهن اسلامی یا در اغتشاشات اخیر (1401) مردم قطبه با وجود تصویر دشمنان انقلاب اسلامی، خواهان تداوم انقلاب اسلامی و خواهان جان و دل انقلاب اسلامی هستند. و اتحاد ایران عزیز.
این بار به فضل خداوند منان سر دشمن سنگسار شد و دشمن نتوانست نظر مردم را تغییر دهد و جای جلادان و شهدا را از طریق فضای مجازی عوض کند.
مردم عاقلانه مرز اعتراض و شورش را ترسیم کردند و برای اقدام قاطع نیروهای امنیتی و قوه قضائیه در برابر شورشیان قاتل شرور به اجماع رسیدند و مردم عزیز برای استقلال و آزادی واقعی ارزش قائلند و مخالف دیکتاتوری و خشونت ناشی از شورشیان هستند. متنفرها در کف خیابان ها ظاهر شدند.
مردم سابقه سلطنت طلب و ساواکی دارند که تا پیروزی انقلاب اسلامی 60 هزار نفر از این مردم را به قتل رساندند، مردم سابقه منافقین خونخواری دارند که در مرحله جنگ خود خون 17 هزار نفر از مردم بی گناه این مردم را ریختند.
مردم تاریخ کومله و حزب دمکرات کردستان را می دانند که چگونه سر پاسداران کرد و عروس هایشان را می برند، یکی از تفاوت های ملت با بصیرت و ملت بی بصیرت این است که ملت بی بصیرت تاریخی ضعیفی دارد. حافظه
اما حافظه تاریخی مردم اسلامی ما قوی است و هرگز خیانت ها را فراموش نمی کنند. خیانت آن ورابی ها و پادوهای داخلی که در اغتشاشات اخیر به طور جدی سعی در اجرای منویات بیگانگان غربی و شترداران بی فرهنگ داشتند در حافظه مردم جاودانه شده و هرگز فراموش نخواهد شد.
حافظه قوی ملت ما متاثر از عدالت جغرافیایی است که انقلاب اسلامی در سراسر ایران عزیز اعمال کرد. مردم ما می بینند که امکاناتی که در اختیار همه مردم است قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در اختیار پایتخت ها و مراکز منطقه بود. اما اکنون برای همه در دسترس است.
برق موجود در تهران در دسترس همه مردم است. آب لوله کشی تهران در دسترس همه مردم است. گازی که در اختیار تهران بود اکنون در دسترس همه است.
انشاالله همه بفهمند که در سال 2057 در بین 200 کشور جهان، ما جزو اولین ها در میان آخرین ها بودیم. اما از آن سالی که پای کشورهای جهان روی رکاب پیشرفت و ترقی بود، اکنون از ابتدا جزو بهترین ها هستیم. از این رو حرف دل مردم فهیم و قدرشناس این است: «تمام روز کار می کنم و شب نمی خوابم/ شکرگزار انقلابم هستم».
محمد کرم ساعدپور، تحلیلگر مسائل سیاسی و بین‌الملل
انتهای پیام/