کاهان: همه ادعاهای برجام دروغ است. با این توافق هیچ تحریمی برداشته نمی شود / هیچ عاقلی از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شود

کاهان: همه ادعاهای برجام دروغ است.  با این توافق هیچ تحریمی برداشته نمی شود / هیچ عاقلی از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شود

روز جدید کیهان نوشت: اولاً تمام ادعاهای گروه اول که برجام را مایه پیشرفت و تعالی کشور معرفی کردند کذب است و با این توافق هیچ تحریمی لغو نخواهد شد. ثانیاً این حرف‌ها یک مضمونی دارد و آن این است که تا زمانی که ایران یک کشور انقلابی و پایبند به آرمان‌های امام و انقلاب و دشمن آمریکاست، نباید انتظار پیشرفت داشت.

روزنامه کیهان نوشت: این روزها که بار دیگر زمزمه های توافق هسته ای شنیده شد، رسانه های غربی دو گونه واکنش نشان دادند که هر دو عجیب و تعجب برانگیز است; گروهی از آنها، مانند اواسط دهه 90، مشغول خیال پردازی درباره آینده اقتصاد ایران پس از قرارداد کدایی هستند. این عناوین را ببینید: «احیای برجام رفاه، پیشرفت و ثبات را به همراه خواهد داشت»، «اقتصاد ایران در انتظار احیای برجام است»، «بازارهای معامله سالم» و… حتی برخی از این رسانه ها، مانند سال 1994. خسارت میلیون ها نفر برآورد شده است. دلار هر روز

با توجه به این اظهارات مکرر که البته هر عاقلی را به تعجب وا می دارد، باید پرسید که چگونه ممکن است این گروه تجربه عینی و ملموسی را که حتی چند سال پیش اتفاق افتاده فراموش کرده و با شرطی کردن اقتصادی که می خواهند دوباره مملکت را غرق کن.بگوییم آخرش معلوم نیست؟ مگر همین افراد هفت سال پیش با ترفند «مسدود و سد معبر» نگفتند که برجام خورشید تابان است و با این توافق می توانیم در نهایت همه تحریم ها را برداریم؟ آیا با این ماشین حساب محاسبه نکردند که ضرر هر روز تاخیر در اجرای برجام 100 میلیون دلار است؟ حتی یکی از آنها تیتر زد که تاخیر 22 روزه در اجرای برجام 2500 میلیون دلار برای کشور هزینه داشته است؟!

پس چرا بعد از این همه عجله برای اجرای برجام و تعطیلی بخش مهمی از تاسیسات هسته ای کشور، نه تنها هیچ درآمدی به اقتصاد کشور نرسید (به گفته سیف، رئیس وقت بانک مرکزی، تقریبا هیچ درآمدی نداشت). اما حتی غربی ها یک مخزن گاز به هواپیمای ظریف به وزیر امور خارجه دادند – به او مهلت ندادند تا به خانه برود. البته خسارات ناشی از این قرارداد محدود به این مبلغ نیست. افزایش رکود در واحدهای تولیدی به حدی است که به گفته وزیر در دولت یازدهم بیش از 10 هزار واحد تولیدی تعطیل یا نیمه تعطیل و شرکت‌های تولیدی معروف کشور مانند ارج، اعظمیش، داروگر، روگن جهان و. به همین ترتیب… که زمانی جزو واحدهای تولیدی برتر ما بودند، در خاک سیاه نشستند و واردات افزایش یافت. آمارهای بانک مرکزی در سال 1395 به وضوح این واقعیت تلخ را آشکار کرد. در این سال مجموع واردات کشور (گمرک، واردات و خدمات غیر گمرکی) به 93.8 میلیارد دلار رسید که 20 میلیارد دلار بیشتر از سال قبل از اجرای برجام (2014) است. همچنین بدهی خارجی ایران که در ابتدای آذرماه 1393 بالغ بر 5 میلیارد و 675 میلیون دلار بوده است. قبل از اجرای برجام، در پایان سال 2016 به 10 میلیارد و 910 میلیون دلار افزایش یافت، یعنی طی 2 سال و سه ماه از اجرای برجام، ایران از نظر بدهی خارجی 92 درصد بیشتر بدهکار شد.

ماجرای زیان‌های اقتصاد ما از برجام تنها به این موارد محدود نمی‌شود، بلکه آسیب‌های جدی به بخش‌هایی مانند صنعت نفت و خودرو نیز وارد شده است. شرکت نفت توتال که پس از سرقت اطلاعات میادین نفتی مشترکمان بدون پرداخت جریمه به بهانه ترس از آمریکا، قول داده بود پروژه فاز 11 پارس جنوبی را با فرش قرمز زنگنه و دوستانش اجرا کند، علیرغم بدبختی قبلی، از ایران خارج شد. . شرکت های فرانسوی پژو و رنو مانند توتال صنعت خودروی ما را به حرکت درآوردند و تعهدات خود را نیمه کاره رها کردند. ماجرا زمانی دردناکتر شد که سفره مردم به بهانه افزایش مداوم نرخ ارز روز به روز کوچکتر می شد، قیمت کالاهای اساسی گاهی به 300 درصد هم می رسید؛ این ماجرا زمانی دردناکتر می شد. قیمت گوشت نجومی شده و…

با وجود همه آسیب ها، روند غربی هنوز بهبود نیافته است و کشور را منتظر اینستاکس اروپایی، سفر شینزوآبه و در نهایت پیروزی بایدن کرده است، بنابراین شاید “هفته های خوشی در پیش روی مردم باشد” با این امید که این سراب ها، اما با گذشت زمان رکود اقتصادی افزایش یافت و تورم و تورم به حدی افزایش یافت که نرخ تورم در سه سال اخیر دولت قبل بالای 30 درصد باقی ماند و رکورد بی سابقه ای را برای این شاخص اقتصادی در 60 سال گذشته به ثبت رساند. . حالا با این همه آسیب های ناشی از وضعیت اقتصادی کشور، معلوم نیست غربی ها چگونه دوباره همان رویه غلط را در پیش می گیرند و به مردم آدرس ناکجاآباد می دهند؟

امام صادق علیه السلام چقدر پند آموز می فرماید: «هیچ عاقلی از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شود».

اما واکنش دسته دوم غربی ها به توافق هسته ای که این روزها بار دیگر ظاهر شده است، هرچند عجیب، واقعیت درونی آنها را آشکار کرده است. این طیف با افتخار می گویند که این توافق باید اجرا شود و چاره ای جز اجرای آن نداریم اما نباید از توافق هسته ای انتظار گشایشی برای اقتصاد داشت و اگر خواهان پیشرفت اقتصادی هستیم باید از انقلاب و آرمان های خود دست برداریم. …(!) به این اظهارات توجه کنید: «باید قاطعانه گفت که برجام به خودی خود رونق، رشد و توسعه را تضمین نخواهد کرد. به عبارت دیگر، نه ایران می تواند به بانک ها و شرکت های خارجی دستور برقراری روابط عادی بانکی با ایران و سرمایه گذاری در پروژه های مختلف را بدهد… و نه رئیس جمهور آمریکا، حتی در شکل خوب خود، می تواند چنین دستوری به بانک ها و شرکت های بین المللی بدهد. حلقه مفقوده این رابطه؛ راهبرد، سیاست و دیدگاه جمهوری اسلامی است. یعنی اگر این فرمول سبک در مسیر ما قرار نگیرد، برجام مشکلات ما را حل نمی کند. به عبارت دیگر، بانک‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صاحبان فناوری‌های مدرن و پیشرفته به دنبال فراتر از برجام هستند تا ببینند آیا می‌توانند با ایران همکاری کنند و ایران در داخل کشوری با ثبات است و در خارج از کشور دشمن واقعی ندارد. هیچ سرمایه‌گذاری نمی‌خواهد با کشوری که خارج از ارکستر جهانی تک‌همسر است کار کند.»

این اظهارات نشان می دهد که در وهله اول تمامی ادعاهای گروه اول که برجام را مایه پیشرفت و تعالی کشور معرفی کردند کذب است و با این توافق هیچ تحریمی لغو نخواهد شد. دوم اینکه این حرف ها یک مضمون اساسی دارد و آن این است که تا زمانی که ایران یک کشور انقلابی و پایبند به آرمان های امام و انقلاب و دشمن آمریکاست، نباید انتظار پیشرفت داشت زیرا آمریکا خدای متعال است. جهان و ما نمی توانیم بدون آمریکا دوام بیاوریم مشکلات به وجود آمد.

در پاسخ به این جمله که طی چهل سال گذشته بارها با عناوین مختلف و احتمالاً این بار با هدف اجرای برجام بعدی تکرار شده است، باید بگوییم که این گفته که مشکل اقتصاد ایران انقلابی بودن است. مردم آن درست است، اما با چنین بیانی چرا با وجود انقلابی نبودن و هماهنگ بودن بسیاری از کشورهای جهان با ارکستر جهانی به گفته این جماعت، با مشکلات اقتصادی زیادی مواجه هستند؟ چرا اروپایی ها که زمانی گمان می رفت نوکر رئیس جمهور آمریکا هستند، اکنون به مصرف هیزم و غذاهای کپک زده روی آورده اند؟ چرا ترکیه که در روابط خود با آمریکا آنقدر پیش رفته که بخشی از خاک آن سال ها در اشغال پایگاه هوایی آمریکا (اینجرلیک) بوده و بیش از 5000 سرباز آمریکایی و ده ها جنگنده در این کشور آمده و رفته اند. در این پایگاه بدون هیچ ارتباطی با دولت اردوغان در حالی این کار را می کنند که این روزها با تورم بالای 80 درصد دست و پنجه نرم می کنند؟

این نمونه های خاص فرضیه اقتصاد ضعیف را به دلیل انقلابی بودن رد می کند، زیرا این کشورها با کلمه انقلاب و مقاومت با آمریکا کاملاً بیگانه هستند و مطابق میل آن کشور عمل می کردند، اما این روزها اقتصاد آنها به شدت تحت تأثیر گاز قرار گرفته است. تحریم، عصبانی از اینکه به مردم خود دستور می دهند بنزین کمتری خرج کنند، لازم نیست تمام اعضای بدن را در حمام بشویید! اما در نقطه مقابل این کشورها، تجربه چهار دهه اخیر انقلاب ما نشان داده است که هر جا که انقلاب کرده ایم موفق بوده ایم. مانند آب‌رسانی شهرکرد که در هفته‌های اخیر به دلایلی با مشکل مواجه شده بود، اما دولتمردان و نیروهای جهادی توانستند در کمتر از دو هفته در یک حرکت انقلابی مشکل را تا حد زیادی حل کنند. جالب اینجاست که همین گروه غرب گرا چند سال پیش مدعی بودند که بدون آمریکا و برجام حتی حل مشکل آب شرب مردم امکان پذیر نیست، اما دولت انقلاب خلاف این ادعا را ثابت کرد. حتی در شرایطی که نوکر آمریکا اروپا این روزها از کم آبی رنج می برد. خشکسالی شدید در فرانسه وزیر محیط زیست را بر آن داشت که بگوید 100 شهر آب آشامیدنی ندارند دویچه وله (رسانه دولتی آلمان) در کنار گزارش تصویری درباره خشکسالی می گوید: «رودخانه های آلمان کم کم به رودخانه تبدیل می شوند. سطح رودخانه های راین و دیگر رودخانه ها بیشتر پایین آمده و حتی در برخی موارد عبور کشتی ها را متوقف کرده است و بزرگترین شرکت آب انگلیس نیز از توزیع آب در این کشور خبر می دهد.

خدا رحمت کند رهبر عزیز انقلاب را که در آخرین دیدار با نمایندگان دولت قبل به نکته مهمی برای اعتماد غرب اشاره کردند: «دیگران از تجربه شما (دولت آقای روحانی) استفاده کنند. این تجربه شامل بی اعتمادی به غرب است. نسل های آینده باید از این تجربه استفاده کنند. در این دولت، مشخص شد که اعتماد به غرب کارساز نیست. آنها به ما کمک نمی کنند و هر کجا که بتوانند به ما ضربه می زنند. جایی که اعتصاب نمی کنند، آنجا نمی توانند. آنها هر جا که ممکن است ضربه می زنند. این یک تجربه بسیار مهم است. برنامه های داخلی نباید به تأخیر بیفتد و منوط به همکاری غرب باشد، زیرا قطعاً شکست می خورد، قطعا ضربه می خورد. شما هم همینطور، هر جا که به کارتان تکیه کنید [همراهی]غرب ناموفق ماند. هر جا که ایستاده اید و بدون اعتماد به غرب حرکت کرده اید، موفق بوده اید».

دیدگاهتان را بنویسید