در بخشی از انتقادات تند این روزنامه می خوانیم:
* «گشت ارشاد 3» جز درآمدزایی و خالی کردن جیب مردم هیچ چیز مثبتی برای عوامل خود ندارد. تماشاگران فقیر به امید تماشای یک فیلم کمدی راهی سینماها می شوند، اما نه تنها با شبه فیلم و کلیشه های کم رنگ پشت دو نسخه قبلی مواجه می شوند، بلکه با تصاویر متحرکی که بیشتر شبیه کنسرت هستند تا فیلم! سهیلی که مدت هاست پاترول را سریال می کند، مخاطب را در جیب خود می گذارد.
* «مخاطب فقیر به امید تماشای یک فیلم کمدی به سینماها می‌روند، اما نه تنها با شبه‌فیلم ضعیف و کلیشه‌های دو نسخه قبلی مواجه می‌شوند، بلکه با تصاویر متحرکی که بیشتر شبیه کنسرت هستند تا فیلم!»
* سهیلی که مدت هاست مخاطب را در جیب خود می گذارد و گشت هدفمند خود را سریالی می کند، این بار با درج یک خواننده در نوجوانی دست به ساختگی مضحک زد تا نشان دهد هنر تا کجا می تواند پیش برود. با وجود اسپانسر که در بیشتر سکانس ها دیده می شود، به نظر می رسد بهنام بانی نیز جزو سرمایه گذاران گشت است، زیرا فیلمنامه (در صورت وجود) بر اساس شخصیت این خواننده نوشته شده است.
* در گشت ارشاد 3 موقعیت ها به شدت توسط جوک ها در اینستاگرام کپی می شود و متأسفانه استفاده بیش از حد از ارجاعات اروتیک از جمله شوخی های کوچه بازاری نه تنها کمدی ایجاد نکرد، بلکه توجه مخاطب را به خود جلب کرد. موقعیت ها ترسیم نشده اند، بنابراین خلق کمدی از نسخه اول می آید.
* حالا به طرز عجیبی فرهونژاد از فیلم جدا شده و امیر جعفری جایگزین او شده است که حضورش تا حدودی شبیه به نقشی است که در فیلم های مکس سامان مقدم و چهار انگشت حامد محمدی بازی می کند. یک شبه افراطی مذهبی که نقشش اساساً تعریفی سطحی بیش نیست، گویی سهیلی فقط قصد ساخت یک فیلم را داشته، اما وسایل لازم برایش مهم نبوده، بنابراین رفتار عطا و حسن و پیکان (بهنام) بنی”) از کلیشه ها می آید.”