* بحث این است که قبل از یک مدیر شبکه ترجیح می دهد از میزبانی استفاده کند که می خواهد کمتر هزینه کند! منظورم این است که او نمی خواست خودش را خرج کند، نه میزش را خرج کند و نه وظایفش را، با اینکه مردم، مخاطبان و بینندگان تلویزیون چیز دیگری می خواستند.
* اما این نگاه در رویکرد جدید رئیس صدا و سیما وجود ندارد. بله، دیگر وجود ندارد. همین چند هفته پیش از شبکه دو سیما با من تماس گرفت و گفتند که مدیر تازه منصوب شده آن شبکه آقای حامد بامروت نژاد می خواهد شما را ببیند و با شما صحبت کند. قرارمان ساعت 9 صبح بود، اما چون وقتی وارد ساختمان شبکه دو شدم تا به حال با مدیران شبکه دو در تماس نبودم، نمی دانستم اتاق مدیر شبکه دو کجاست و بودم. عملا 10 دقیقه سرگردانی برای یافتن اتاق مدیر شبکه دو.
* چون همیشه رسم بوده که یک تهیه کننده از من دعوت کند. من هم می رفتم درس می خواندم، کتاب می خواندم و بعد برنامه هایم را اجرا می کردم و نیازی به دعا نبود. خب البته در این همه سال هیچکس مثل آقای بامروت نژاد، مروت، خرج نکرده بود که من و امثال من را دعوت کند و یک فنجان چای به ما بدهد! ایرادی نداره… .
حالا از مدیران سابق سیما می پرسم: فرزاد جمشیدی به آنتن زنده جمهوری اسلامی ایران بازگشته است. اتفاقی افتاد؟ چرا این تلاش را نکردی؟ اگر این مجری فقط 10 درصد مخاطب داشت، این 10 درصد شما را اذیت نمی کرد؟ فرزاد جمشیدی به تلویزیون بازگشت و بسیار صادقانه و منصفانه مورد استقبال قرار گرفت. وقتی می‌گویم مردم، منظورم چند نفر نیست که روی یک پست اینستاگرام نظر می‌دهند، بلکه منظور افرادی است که به «جامعه هدف» که شبکه برای خودش تعریف می‌کند، اشاره می‌کند.
* همه را بخشیدم. خیلی ها اذیتم کردند. حتی گفتار و کردار و رفتار بد را به من نسبت دادند و روزی متوجه می شوند که عذاب الهی را چند برابر آنچه منتشر کرده اند خریده اند. من از حال و عاقبت غم انگیز بسیاری از این افراد آگاهم، اما حتی از رنج کسانی که مرا آزار داده اند خوشحال نیستم. سالها از این دو بیت از سیمرغ سخن گلستان سعدی (علیه السلام) صحبت کردم و خانه را انتخاب کردم:
از ضمیر خودآگاه عاقلی که در چنگال مستی مست است
هنرمند باید چنین زندگی کند / دنبال کند و مهربان باشد