وقتی مهدی طارمی هر روز روی جلد روزنامه های پرتغالی ظاهر می شود، تکلیف مطبوعات ایران مشخص است. در هر رسانه ای که می روید تصویر یک ستاره درخشان ایرانی را می بینید. کسی که به نظر می رسد سزاوار این همه ستایش است. حتی اگر منچستریونایتد طارمی را نخواهد و حتی اگر به میلان یا تیم دیگری در این جدول ها نپیوندد، او تاکنون گل زده است. پورتو سابقه قهرمانی در جام ملت های اروپا را دارد و تیم کوچکی نیست. مهدی در چنین شرایطی غوغا کرد و همه از این بابت خوشحالیم. با این حال ستاره بوشهری ویترین جذابی برای لژیونرهای ایرانی است. اگر به تنهایی به آن راضی باشیم، تصور اشتباهی از وضعیت بازیکنان شاغل در اروپا به دست می آوریم. دردناک اینجاست که در فاصله 200 روزه تا جام جهانی به جز مهدی (عج) چیزی برای لذت بردن نداریم. قبلا شرایط خوبی نداشتیم اما الان حتی بدتر از یک سال پیش هستیم.
کسانی که به قهقرا رفته اند
لیست این افراد سامان کودوس و سردار آزمون است. این دو بازیکن در حال حاضر تنها نماینده فوتبال ایران در جمع 5 تیم برتر مسابقات قهرمانی اروپا هستند اما وضعیت آنها خوب نیست. در روزهایی که برنتفورد در لیگ برتر انگلیس بیش از حد انتظار گلزنی کرد و در رده یازدهم جدول قرار گرفت، سامان کودوس اصلا برای این تیم بازی نمی کند. تعداد بازی های متوالی او روی نیمکت دو برابر شده است و تعداد بازی های متوالی که او هرگز انجام نداده است بیش از انگشتان یک دست است.
سامان در برنتفورد در حالی به فراموشی سپرده شد که زمانی که این تیم در دسته اول حضور داشت، ستاره ایرانی بیشتر برای آنها بازی می کرد. سردار آزمون که روزهای غبطه انگیزی را در روسیه سپری کرد، پس از جدایی از زنیت روز خوبی را سپری نکرد. او تاکنون برای بایرلورکوزن گل نزده و حدود 50 ماه است که دروازه ای در رده باشگاهی باز نکرده است. البته سردار مصدوم و ناآماده بود اما نگران این هستیم که در آلمان جا نیفتد. از رجعت ها به علی گلی زاده اشاره کنیم. وینگر محبوب فصل گذشته دراگان اسکوچیچ بازیکن بسیار تاثیرگذاری در شارلوا بود، اما او هفته ها روی نیمکت بوده و گفته است در پایان فصل این تیم را ترک خواهد کرد. کاوه رضایی که سال گذشته با قلی زاده همبازی بود، اکنون غایب است. این لیست را با مهدی قائدی به پایان می بریم. بازیکنی که فصل گذشته ستاره استقلال بود و اکنون ساکن الاهلی امارات است.
کسانی که در محل می جنگند
علیرضا جهانبخش شروع نسبتا امیدوارکننده ای در فاینورد روتردام داشت اما مدتی است که از ترکیب اصلی خارج شده است. فقط بین نیمکت او در فاینورد و نیمکت قبلی اش در برایتون تفاوت وجود دارد و این خودش نوعی شکست است. در دیناموزاگرب، صادق محرمی به تناوب نیمکت و سکو را عوض می کند و به ندرت به ترکیب اصلی می پیوندد. ما سه بازیکن ایرانی در آاک آتن داریم که در کنار هم خیلی خوب بازی نمی کنند و چندان موفق نیستند. احسان حاجوسفی به عنوان کاپیتان تیم ملی ایران عمدتا روی نیمکت است، میلاد محمدی بیشتر بازی می کند و کریم انصاری فرد نیز آمار ضعیف تری نسبت به فصل گذشته دارد. پارسال 13 گل زد و امسال فقط 4 گل. در لیگ دسته دوم اسپانیا اما موقعیت امیر عابدزاده روی دروازه پومفرادینا بد نیست و با وجود اینکه این تیم با صعود در لالیگا فاصله زیادی دارد اما امیر آمار خوبی از خود به جای گذاشت. این حکایت اروپایی هاست، درباره بازیکنان ایرانی شاغل در لیگ های قطر و امارات و اصلاً بحثی نیست. شاید کیفیت این قهرمانی ها از فوتبال باشگاهی ایران هم کمتر باشد و البته اکثر بازیکنان ما در آنجا وضعیت خوبی ندارند. امیدواریم در چند ماه آینده وضعیت کمی بهتر شود. برای جام جهانی به بازیکنان آماده تری نیاز داریم.