راستش خودمان هم وقتی این چند خط را نوشتیم خجالت کشیدیم و احساس شرم غیرمستقیم کردیم. چیکار میکنی آقا فوتبالیست نیستی و قرارداد حرفه ای نداری؟ یعنی این همه پول برای انجام این بازی ها به دست می آورید؟ آیا وظیفه یک ورزشکار باتجربه این است که دقیقه به دقیقه استوری ها را پست و حذف کند؟ یعنی برای این کار دستمزدی می گیرید که بعضی از مردم عادی حتی نمی توانند صفرها را بشمارند؟
فوتبال ایران ایرادات و ضعف های زیادی دارد، اما در واقع یکی از بدترین و غیرقابل تحمل ترین پدیده ها، بازی های داستانی است. روندی وهم انگیز که حتی قبل از آن دوستان تیم ملی با کمک او علیه کادر فنی توطئه کردند. گاهی اوقات آرزو می کنیم کاش می توانستیم به همان فوتبال قبل از موبایل و اینستاگرام برگردیم. روزهایی که این دوستان وسوسه نشدند احساسات آنی خود را با هزاران نفر در میان بگذارند و دو دقیقه بعد پشیمان شوند!