این گفت و گوی تقریبا 8 دقیقه ای رضایان با خبرنگاران اصفهانی را پس از شکست گلدن پوشان در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی و صعود به نیمه نهایی ملوان می خوانید.
حرف های مرا تکه تکه نکن
از شما می خواهم که سخنرانی من را به صورت جزئی پخش نکنید، بلکه آن را به طور کامل پخش کنید. دوست نداشتم در این مدت صحبت کنم، اما سوءتفاهم هایی در مورد من ایجاد شد و می خواستم برطرف شود. چون فوتبال را جور دیگری یاد گرفتم.
می دانم اتفاقات بازی پرسپولیس از کجا می آید
وقتی اتفاقی در بازی با پرسپولیس در ورزشگاه می افتد؛ چند نفر پشت دروازه بودند و من می دانم از کجا و توسط کدام راهنمای این اتفاق افتاده است. من بعد از بازی مصاحبه کردم و خیلی از هواداران سپاهان در مورد مصاحبه و این حرف ها این حرف را زدند… اگر این حرف را می زدم هیچ وقت 200 نفر را در ورزشگاه 60 میلیون و 70 هزار نفری در چشم 30 میلیون و 400 هزار پرسپولیسی نمی دیدم. طرفداران
من همیشه تعصب سپاهان را می کشم
از زمانی که دو سال است در سپاهان بازی می کنم بازوبند نبسته ام، اما همیشه در بزرگسالی تلاش کرده ام و به عنوان فردی که 15 سال در این فوتبال بوده ام همیشه دغدغه های آنها را گفته ام. همیشه سعی می‌کردم در کنار آنها باشم. حتی گلزنی در جام جهانی که بهترین خاطره عمرم است، با نیروها و هم تیمی هایم دارم. مطمئناً هرجا که برای بازی بروم و حتی با سپاهان روبرو شوم، تعصب سپاهان را خواهم کشت. چرا نمی کشیم؟! چون دو سال از بهترین سال های فوتبالم را اینجا گذراندم.
گفتم اگر به استقلال گل بزنم خوشحال نمی شوم چون …
در بازی برگشت با استقلال اتفاقاتی افتاد. حالا دوستان رسانه ای هیچ وقت به من لطف ندارند. من هرگز چنین اتفاقی را خارج از زمین فوتبال ندیده ام و شاهد آن بوده ام. هواداران استقلال نه تنها 90 دقیقه به من توهین نکردند بلکه تشویقم کردند. آنجا گفتم اگر گل بزنم به خاطر احترام هواداران استقلال خوشحال نمی شوم چون 15 سال است که در این فوتبال هستم و مربی ای نداشته ام که به او احترام نگذارم. سال‌هاست که برای این احترام زهد کرده‌ام و حتی جواب هم تیمی‌ای که به من بی‌احترامی کرد و سعی کرد با سکوتم حلش کند، ندادم.
این پیرمرد نباید من را قضاوت کند
اتفاقی افتاد. اگر جانبازی به تلویزیون رفت لطفا خیلی محترمانه رفتار کنید. نباید کسی مثل من رو قضاوت کنی وقتی به تلویزیون می روید و تریبون دارید، باید از تجربه خود بگویید، از مشکلات فوتبال ایران صحبت کنید، اینکه جوانان چه مسیری را باید طی کنند تا بیشتر پیشرفت کنند و استعدادهایشان روز به روز شکوفا شود. شما باید در مورد این چیزها صحبت کنید و من را قضاوت کنید.
چرا از عثمر مرخصی بگیرم؟!
صحبت از نیمکت پرسپولیس شد اما رامین رضایان نرفت. این غیر حرفه ای است. چرا باید برم سراغ پرسنلی که باهاش کار نکردم؟! سجلال برادر بزرگترم بود، کاپیتان من بود، من در هتل با همه کاپیتان های عزیز پرسپولیس آشنا شدم و مرخصی گرفتم و قبل از بازی هم آقای سجلال را دیدم و مرخصی گرفتم و او هم می داند. اما من سراغ کادر فنی نرفتم. چرا این صحبت ها مطرح می شود؟ این غیر حرفه ای است.
کار من در فوتبال ایران خیلی سخت شده است
من اینجا می خواهم چیز دیگری بگویم. همیشه انتظارات از رامین رضایان بالاست. خیلی خوبه و میخرمش اما می بینید که در هر بازی دو بازیکن مقابل من قرار می دهند و من به سختی مجبورم برای هم تیمی هایم موقعیت ایجاد کنم. چون همه مربیان آنالیز می کنند و یکی دو نفر را جلوتر از من می گذارند. حتی نیمه دوم یک بال هم جلوی من عوض شد و بازیکن جان تازه ای می گیرد. کار من در فوتبال ایران خیلی سخت شد. با این حال همیشه سعی می کنم در کنار تیم و بچه ها باشم.
اگر بخواهم صحبت کنم، حرف های زیادی برای گفتن دارم
آخرین چیزی که می خواهم بگویم قلب هواداران سپاهان است. در فصل اول تلویزیون کانالی برای تماشا نبود و موضوع سپاهان نبود. بدون سقف قرارداد! بدون مشکل مدیریتی! لازم به ذکر است که یک سری اتفاقات در باشگاه رخ داد و من بسیار ناراضی هستم. ولی الان همه چی خوبه؟! جایی هم گفتم که سپاهان ضربه خورد که آنجا اتفاق افتاد (اشاره به تصمیمات کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ایران).
الان همه چیز خوبه؟! آیا کمیته انضباطی سقف را رعایت کرد؟! همه چیز خوب است؟! دیگر هیچ تلویزیونی از سقف قرارداد و این اتفاقات صحبت نمی کند. این واقعا مرا آزار می دهد. اگر بخواهم صحبت کنم، حرف های زیادی برای گفتن دارم. اما چیزی که یاد گرفتم احترام گذاشتن به همه است.
گاهی از ته دل غمگین می شوم
یک روز هر جا بازی کنم، اگر آقای مورائیس روی نیمکت این تیم باشد، می روم و دستش را می فشارم. در حالی که در الدحیل بودم و با آقای برانکو دست دادم. آقای یحیی مربی پرسپولیس بود و من رفتم با او دست بدهم. چرا طرفدار کارهای غیرحرفه ای هستیم؟! چرا باید کار غیرحرفه ای انجام دهم تا مورد توجه قرار بگیرم؟! نمیخوام! یاد گرفتم به همه احترام بگذارم، همه شما (روزنامه نگاران)، هواداران. تا روزی که بخواهم فوتبال بازی کنم همیشه با قلبم بازی خواهم کرد. سال هاست که بی صدا کار می کنم اما اتفاقاتی برایم می افتد که اصلا خوب نیست. خدا زیبا نیست من هم تنهایی ام را دارم و گاهی غمگین می شوم. اگر بخواهم حرف بزنم، دنیایی برای صحبت کردن دارم. اما من هنوز در مورد یک سری اتفاقات سکوت می کنم. اما امیدوارم پاسخ سوالات شما را داده باشم.
از اتفاقات بازی نساجی واقعا ناراحت شدم
“بله، آنها هستند. آنها همه کار کردند. در مورد بازی با نساجی مازندران هم بود. من واقعا ناراحت شدم. همیشه توقعات بالاست، اما من هرگز با رسانه ها برخورد نکردم و همه چیز در خانواده ما اتفاق افتاد. هفته ها طول کشید تا این یک مشکل را به خودی خود حل کنید.”
اگر رسانه نیستی، فوتبال وجود ندارد
او ادامه داد: مدتی به این موضوع فکر کردم چون می‌خواستم سوءتفاهم پیش نیاید، همیشه می‌گویم اگر دوستانی در رسانه‌ها ندارید، فوتبال نیست. واقعاً از ته دل منظورم این است. اما من اهل رسانه نیستم و دو دوست رسانه ای هم ندارم. من همیشه خدای خود را ملاقات می کنم و هرگز از بنده خدا چیزی نخواسته ام. فوتبال و زندگی را اینگونه یاد گرفتم. اگر جاده اشتباه است، لطفاً مرا ببخش.»
طرفدار کارهای غیرحرفه ای نباشید
در حالی که رضاییان مانند سربازی و به احترام خبرنگاران دستانش را روی پیشانی خود گذاشته بود و قصد خروج از میکسدزون را داشت، خبرنگار دیگری از او پرسید که آیا در شخص مس رفسنجان به محرم نویدکیا نروید؟ رامین برای فهمیدن این سوال چند ثانیه مکث کرد و بعد در جواب گفت: بله چرا؟! مثلا آقای مهدی تارتار. وقتی به راه آهن رفتم، آقا مهدی من را از بین 300 بازیکن در محل انتخاب کرد. خب او مربی من است و به سمتش رفتم و با او دست دادم. برای اینکه چیزهای غیرحرفه ای به چشم بیاید، گیر نده نباشید. من اینطوری نیستم. من فوتبال را به روش دیگری یاد گرفتم.
60-40 برای سپاهان سوت نزنید
رامین رضایان سپس به موضوع دیگری فکر کرد و گفت: در مورد بازی های بزرگ صحبت کردم. در مسابقات بزرگ، داوران بسیار مهم هستند. برای سرعت بخشیدن به بازی. روز قبل از آقا بیژن خواستم اشتباه 50-50 را حتی اگر به نفع ما باشد قبول نکند. بازی با پرسپولیس بازی پرسپولیس را کامل ببینید. آنها همه اشتباهات کوچک را می گیرند و فوتبال را از سرعت گرفتن باز می دارند. این اتفاق امروز در بازی با ملوان رخ داد. تمام بازی های اروپایی که می بیند سرعتش باعث می شود داور خطای 50-50 را نگیرد. در اینجا آنها یک حادثه کوچک را اشتباه می گیرند. از داوران می خواهم حتی 60-40 را به نفع ما نگیرند و اجازه دهند بازی سرعت بگیرد. ما خیلی گیج شده ایم.”