یکی از امتیازات بازی امیر عابدزاده اعتماد به نفس اوست. همچنین بازی خوب او که باعث می شود ملی پوشان به خوبی توپ را در منطقه سوم دفاعی بچرخانند و شروع خوبی در بازی سازی و آماده سازی برای حمله داشته باشند اما به نظر می رسد او اعتماد به نفس زیادی دارد.
در فوتبال یک اصل وجود دارد. مربیان به مدافعان می گویند که به هر توپی بدبین باشند. این خطاب به مهاجمان عکس است. به هر توپی که وارد محوطه جریمه حریف می شود بدبین باشید. امیر عابدزاده هم آخرین مدافع تیم ملی است و البته باید به هر توپی که وارد محوطه جریمه ایران می شود بدبین باشد.
فوتبال خالی از اشتباه نیست. همه گل های زده شده در فوتبال به دلیل مهارت تیم مقابل در بازی، ایجاد موقعیت و استفاده از موقعیت ها نیست و درصد قابل توجهی از گل های فوتبال به خاطر اشتباهات فردی تیم مدافع و با یک اشتباه و فنی است. ویژگی های امیر عابدزاده سوال از بین نمی رود و نمی توان او را گلزن بد نامید و فقط می توان او را گلزن بد ارزیابی کرد. امیر عابدزاده چند هفته پیش در یکی از دیدارهای این باشگاه گلی مشابه به ثمر رساند. اصلا نمی توان گفت این گل ها به دلیل ناتوانی او در دفاع از توپ است. عدم موفقیت او در مهار این توپ ها به دلیل اعتماد بیش از حد او است. او معتقد است که به راحتی می تواند هر توپی را فتح کند.
امیر عابدزاده باید اعتماد به نفس خود را کنترل کند. اعتماد به نفس خوب است، اما کافی نیست. همانطور که اعتماد به نفس برای موفقیت مفید است، استرس نیز خوب است. چون این باعث می شود بازیکن از فوتبال آگاه شود. زیرا برای گرفتن نتیجه اولیه باید آزمایش را جدی گرفت. امیر عابدزاده زمانی ممکن است سیوهای خود را تکرار کند که معتقد است ورود توپ به محوطه جریمه ایران خطرناک است و برای مهار آن باید با چالش روبرو شود.
گل امیر عابدزاده به کره جنوبی می تواند باعث باخت تیم ملی شود. این درس گرانی برای امیر عابدزاده خواهد بود. بدبین باشید آقای عابدزاده.