اندی وارهول، خسرو و میوه فروشی. وقتی هنرمندی به نام خسرو حسن زاده را بشناسید و بدانید که حالا که از او می نویسیم بعد از چند روز کما دچار مسمومیت الکلی شده است، این سه کلمه به ظاهر نامرتبط برایتان معنا پیدا می کند. او امروز درگذشت.
خسرو حسن زاده نقاش معاصر در سال 1342 در تهران به دنیا آمد. او دوران کودکی و نوجوانی خود را در شرایط سختی گذراند و در سال های جوانی در چند ساعت رایگان کار نقاشی شغلی بود. او بعدها در مجتمع هنر دانشگاه تهران نقاشی و در دانشگاه آزاد ادبیات فارسی خواند و در دهه 1360 زیر نظر آیدان آغداشلو نقاشی خواند. سپس به انگلستان رفت و سالها در آنجا زندگی و کار کرد.
موضوع آثار او اغلب موضوعاتی است که به زندگی روزمره و حساسیت های اکثریت افراد جامعه ایران، جنگ، خانواده، زنان، قهرمانان، ستارگان و شخصیت های محبوب، ورزش ها و سنت های رایج، رابطه جامعه ایرانی و غرب؛ و مواردی از این دست؛ و به همین دلیل است که آثارش را «هنر عامیانه» می نامد: تصاویری آشنا که در قالبی جدید با رویکردی مدرن ارائه می شوند.
حسن زاده علاقه مند به خلق هنر در قالب های مختلف و استفاده از مواد مختلف و ترکیب مواد است. بسیاری از آثار او بر اساس چاپ اسکرین ساخته شده اند که خود او در آن بسیار ماهر است. کاشی ها نیز یکی از مواد مورد علاقه او هستند که با ترکیب آنها با چاپ سیلک و لعاب به جلوه هنری جدیدی دست یافته است.
خسرو حسن زاده یکی از معتبرترین هنرمندان معاصر ایران است. آثار او در بسیاری از کشورها به نمایش درآمده و در گنجینه مشهورترین موزه های هنری جهان مانند موزه هنرهای زیبا در لس آنجلس، موزه بریتانیا، موزه هنرهای زیبا در هیوستون، آقاخان نگهداری می شود. موزه تورنتو و موزه هنرهای معاصر ایران.
منتخبی از آثار این هنرمند از دهه 1370 به بعد در گالری ایرانشهر در سال 1396 به نمایش گذاشته شد که شامل مجموعه‌های مختلفی از جمله «یادداشت‌های جنگ»، «تروریست»، «یا علی مد» و «پهلوانان» و غیره است. این پیش نمایش آثار پس از نمایش جدیدترین مجموعه آثار حسن زاده با عنوان وارهول نجاتم داد صورت گرفت. در سال 1401 نمایشگاهی با عنوان «بازگشت رضا موتورز» در گالری ایرانشهر برپا کرد.