کارلوس کی روش قرار است به زودی ترکیب نهایی تیم ملی برای حضور در این رقابت ها را اعلام کند، اما اگر قرار باشد با سال 2018 مقایسه شود، از هم اکنون مطمئن هستیم که حداقل 6 نفر از ترکیب نهایی جام جهانی قبلی، یک نفر را نخواهند داشت. شانس حضور در قطر بررسی نام و اصطلاح آنها بی رحمانه نیست.
رشید ماجری
او یکی از 3 دروازه بان تیم ملی ایران در فهرست نهایی جام جهانی 2018 بود که البته آن روزها شرایط بسیار بهتری نسبت به الان داشت. رشید طی این سال ها به کلی افول کرده و بعد از 2 دوره ناموفق و جنجالی در تراکتورسازی و استقلال، این روزها به نیمکت پیام در سپاهان نیاز است. با این شرایط طبیعی است که مظاهری شانسی برای حضور در تیم ملی نداشته باشد. او مدت هاست که به هیچ یک از اردوها دعوت نشده است.
محمدرضا خانزاده
بی شک باید آن را عجیب ترین و جنجالی ترین انتخاب کی روش در دوران حضورش روی نیمکت تیم ملی ایران بدانیم. خانزاده در هر دو جام جهانی 2014 و 2018 در فهرست نهایی تیم ملی قرار گرفت اما در بازی حضور نداشت. هر وقت از انتخاب های جنجالی صحبت می شود، نمی توان از خانزاده نامی برد. اما کی روش در بازگشت خانزاده به تیم ملی محرومیتی را برای او در نظر گرفت.
پیمان منتظری
شاید کمتر کسی بداند که این مدافع 39 ساله هنوز بازنشسته نشده و در لیگ قطر بازی می کند. منتظری یکی از بهترین مدافعان میانی 2 دهه اخیر فوتبال ایران بود که سال ها حضور درخشانی در استقلال و تیم ملی داشت. او تا سال 2019 در تیم ملی حضور داشت اما به طرز عجیبی شانس حضور در جام جهانی 2018 را به دلیل استفاده نابهنگام از توالت از دست داد. با جدایی کارلوس کی روش، پیمان منتظری دیگر به تیم ملی دعوت نشد.
مسعود شجاعی
مسعود شجاعی پس از حضور در 3 دوره مسابقات جهانی حالا باید رویای پوکر خود را فراموش کند. او یکی از بازیکنان مورد علاقه کارلوس کی روش بود اما حتی پس از رفتن این مربی از سوی مارک ویلموتس به تیم ملی دعوت شد. دوران حضور مسعود در ترکیب اصلی ایران زمانی به پایان رسید که او با خطای ویرانگر در دیدار مقابل عراق و اخراج های بی مورد مقدمات شکست تیم ملی را فراهم کرد. این باخت تقریباً به قیمت خروج زودهنگام تیم ملی از کل مسابقات تمام شد. طبیعتا این روزها کمتر کسی به برکناری شجاعی اعتراض دارد.
اشکان دژاژه
دوران حضور او در تیم ملی ایران با حضور کی روش آغاز شد. اشکان دژاگه با وجود حضور در تیم های ملی آلمان به دعوت تیم ملی ایران در رده بزرگسالان پاسخ مثبت داد. او اولین بازی خود را برای تیم کشورمان در 17 اسفند 90 مقابل قطر انجام داد و از قضا موفق شد دبل کند. دژاقه تا جام ملت های آسیا 2019 در تیم ملی ایران ماندگار شد و کارنامه درخشان و قابل دفاعی داشت. در زمان کوخ کی روش، مربیان بعدی اشکان را دعوت نکردند و البته او در ابتدا نارضایتی خود را از این موضوع نشان داد. البته بعداً استعفا داد و حالا بازیکن مورد علاقه فولاد شانسی برای حضور در تیم ملی نخواهد داشت.
رضا گوچانژاد
کی روش هم مثل دژاگه پایش را برای تیم ملی ایران باز کرد. گوچی پیش از این در دوران افشین قطبی با پیشنهاد مشابهی روبرو شده بود اما حضور سرمربی پرتغالی بود که رضا را متقاعد کرد به تیم ملی ایران بپیوندد. او ناجی کارلوس بود و چندین بار با گل های قاطع این مربی را نجات داد. می توان گفت مهمترین گل دوران فوتبال گوچانژاد گلی بود که او به کره جنوبی در مقدماتی جام جهانی 2014 به ثمر رساند. بدون آن گل، زمان کی روش در ایران احتمالاً بسیار کوتاهتر می شد. گوچی تا جام جهانی 2018 در تیم ملی ماندگار شد و از آنجایی که در این تورنمنت حضور نداشت با اعلام اعتراض خود انصراف داد.