پیش بینی می شود دیدار دوستانه تیم های ملی ایران و کانادا در یک مرحله لغو شود. اگر این مسابقه مانند اکوادور لغو شود، برنامه ای به نام بازی تدارکاتی و آماده سازی نخواهیم داشت. حداقل تا الان چیزی برای ارائه نداریم.
ایران در جام جهانی 2022 به زودی به مصاف حریفانی می‌رود که تا دندان مسلح هستند و مدت‌هاست بازی‌های خود را در قطر برنامه‌ریزی کرده‌اند. ملی پوشان ایران با عصا در دست جزو حریفانی هستند که مانند قهرمانان در دوی 200 متر با رعد و برق و باد تند می دوند و به هدف خود می رسند.
از تیم ملی جز مصاحبه های حمید استیلی که همیشه از ذکر جزییات اخبار بد طفره می رود چیزی نمی شنویم. آقای اسکوچیچ کجاست؟ چرا با او صحبت نمی کنیم؟
کار دراگان به جایی رسیده که بانیان حضور او در تیم ملی نیز لب به انتقاد گشوده اند و از سکوت وحشتناک اسکوچیچ آزرده خاطر شده اند! در فوتبالی که فدراسیون رئیس ندارد و تیم ملی برنامه مشخصی ندارد. متاسفانه صدایی از سرمربی موفق کروات به گوش نمی رسد. چه کسی باید برای تیم ایران اعلام موجودیت کند؟ چه کسی باید اعتراض این تیم را بشنود؟ آیا کسی جز اسکوچیچ می تواند هدایت را بر عهده بگیرد؟
با این حال، اسکوچیچ چیزی نمی گوید. او هیچ توضیحی نمی دهد. او می داند که بعد از جام جهانی به سختی در تیم ملی باقی خواهد ماند. اما 3 بازی در قطر و نیمکت نشینی تیم ملی ایران در جام جهانی خلاصه ای است که در تاریخ ماندگار می شود و در طول دوران مربیگری او دیگر تکرار نمی شود; چون مسئولیت تیم دیگری از اسکوچیچ را برای جام جهانی نمی گذارند.
حامیان وفادار او؛ اما آنها صحبت کردند. حتما این سکوت عجیب را دیده اند و می خواهند مسئولیت نتایج تیم ملی در جام جهانی را بر عهده بگیرند. سرمربی تیم ملی چطور؟ تا کی می خواهد این وضعیت ناگوار را ببیند و سکوت کند؟