به همین دلیل در این مقاله نگاهی به حضور بازیکنان حاضر در فینال این رئالیتی شو انداخته ایم و عملکرد آنها را در دو بخش برد و باخت مورد تحلیل قرار داده ایم. البته می توان بازیکنان دیگری را نیز به لیست برندگان و بازنده ها اضافه کرد و بالاخره به این لیست رسیدیم. اسامی موجود در این لیست بر اساس حروف الفبا و در کنار برندگان و بازندگان فهرست شده اند.
سرزمین برندگان
در سمت برنده، انتخاب ما با توجه به عملکرد بازیکنان در سه بازی پایانی، شامل یک ترکیب پنج نفره متشکل از بهاره افشاری، بهنام تشکر، معین زندی، مجید واشقانی و امیرعلی نبویان است. بازیکنانی مانند باربد بابایی و علی صبوری نیز می توانند به این تیم بپیوندند.
بهاره افشاری / تعداد بازی در فینال: سه بازی
بهاره افشاری در همان «شب های مافیا» نشان داد که تا چه اندازه در بازی مافیا تسلط دارد. او با حضور در «پدرخوانده» و ارائه یک بازی منطقی و هوشمندانه نشان داد که موفقیتش در شب های مافیایی اتفاقی نیست و اصول و قواعد این بازی را به درستی می داند و مهمترین ویژگی افشاری گوش دادن است. خوب عکس العمل ها را در ذهن خود ثبت می کند و آنها را به هم متصل می کند و در نهایت به رابطه علت و معلولی بین کلام و رفتار می رسد.این عامل باعث می شود افشاری اغلب در حین بازی تشخیص های درستی بدهد.از دیگر ویژگی های او قدرت بیان و شیوایی است که می توانند با تکیه بر این ویژگی استدلال خود را به درستی ارائه کنند.
با تشکر از بهنام / تعداد بازی در فینال: سه بازی
بهنام تشکر سابقه کارگردانی بازی مافیایی در نمایش رئالیتی شهروند و مافیا را دارد. حضور در این برنامه و کنار آمدن با افرادی که به صورت حرفه ای «مافیا» را بازی می کنند، کاملا بر بازی شکرگزاری تأثیر گذاشته است. بنابراین رفتار و سبک او به نوع بازی افرادی که به صورت حرفه ای در کافه مافیا بازی می کنند نزدیک است. بر این اساس است که تخار بازی استاندارد خود را در دو طرف اوباش و شهروندی ارائه می دهد. در سومین فینال پدرخوانده، او توانست یکی از قوی‌ترین جنبه‌های اوباش را بگیرد و آنها را به دردسر بیاندازد. اگر هم تیمی های او کمی هوش داشتند، می توانستند با تکیه بر توانایی های تشکر، اوباش را در همان فینال سخت شکست دهند.
معین زندی / تعداد بازی در فینال: یک بازی
معین زندی بدون شک پدیده «پدر خوانده» است. او سبک مناسبی را برای بازی خود انتخاب کرده است و این سبک باعث می شود که هم در سمت اوباش و هم در سمت شهروند بازی کند. سبک او این است که هرگز هیجان زده نمی شود، این کنترل هیجان باعث می شود که رفتار او برای سایر بازیکنان غیر قابل تشخیص باشد و بازیکنان دیگر را گیج کند. اما قدرت بازی زندی در جایی آشکار می شود که او سردرگمی بازیکنان حریف را به سمت دلخواه خود هدایت می کند. اگر شهروند باشد کارش راحت تر است، خیلی زود سفید می شود و اگر مافیایی باشد آرام آرام شهروندان را با خود می کشاند.
مجید واشقانی / تعداد بازی در فینال: سه بازی
حضور در «پدرخوانده» نوعی اعاده حیثیت برای او بود تا خط و نشان نادرستی بر تمام شایعات و احادیثی که به خاطر بازی خوبش در «شب های مافیا» ایجاد شده بود، بکشد. واشگانی نشان داد که بازی مافیایی را در پدرخوانده بلد است. او هم اصول استدلال را می داند و هم اصول هذیان. این دو اسلحه هستند که بازیکن مافیا در صورت تجهیز آنها هیچ مسابقه ای با آنها ندارد. بر این اساس است که وقتی شهروند می شود سیاهان را بر اساس استدلال شناسایی و به شهروندان معرفی می کند و وقتی مافیایی است با تکیه بر اصول غلط شهر را سیاه و از بازی خارج می کند. سفیدپوستان حتی اگر با قدرتمندانی مثل امیرعلی نبویان و بهنام تشکر روبرو شود.
امیرعلی نبویان / تعداد بازی در فینال: سه بازی
امیرعلی نبویان در «پدرخوانده» روند سینوسی داشت. در برخی از بازی ها او باهوش و قوی به نظر می رسید و در برخی دیگر متوسط و حتی ضعیف به نظر می رسید تا جایی که حتی تماشاگران را با سبک بازی خود آزار می داد. اما در روزهای خوبش آنقدر درخشان و منحصر به فرد بازی می کرد که تماشاگران از هوش و ذکاوت او شگفت زده می شدند. در سومین بازی فینال «پدرخوانده» وقتی نبویان کارت اوباش را در مقابل خود دید، بلافاصله نقشه ای در ذهنش کشید که از همان ابتدا بیش از 90 درصد پیروزی اوباش را تضمین می کرد. اتفاقی که در نهایت رخ داد و طرف سیاه بازی به لطف استراتژی هوشمندانه خود و بازی خوب سایر اعضای مافیا به پیروزی شگفت انگیزی دست یافت. از یک سو بازی بی نقص واشقانی و سخنانی که بهاره افشاری پس از افشای نقش علی صبوری به او گفت، از سوی دیگر نقش انکارناپذیری در اجرای طرح پیامبر داشت.
سرزمین بازنده ها
در سمت بازنده، تمرکز انتخابی ها روی عملکرد بازیکنان در سه دیدار پایانی است و بر این اساس چهار بازیکن به نام های امیرحسین رستمی، سیدعلی صالحی، شیدا یوسفی و نیکی میر بها در ترکیب بازنده قرار گرفتند. ارسلان قاسمی و سمیرا حسن پور به راحتی می توانند در تیم بازنده حضور داشته باشند.
امیرحسین رستمی / تعداد بازی در فینال: سه بازی
امیرحسین رستمی در چند دوره حضور در «پدرخوانده» نتوانست عملکرد خوبی ارائه دهد. وقتی او در سمت اوباش قرار می گیرد، آنقدر بازی می کند که در اولین دور صحبت کردن، طرف او برای سایر بازیکنان آشکار می شود. وقتی او در کنار شهروندان بازی می کند، به گونه ای رفتار می کند که باید برای اثبات سفیدی خود تلاش کند. در مواقعی که معلوم است سفیدپوست است، با تبدیل شدن به شهروند تبر بازی می کند. اوج بازی ضعیف رستمی در فینال سوم بود که به عنوان یک «حرفه ای» یک بار شلیک نکرد و تیرهایش را با خود برد.
سیدعلی صالحی / تعداد بازی در فینال: یک بازی
او به یک دلیل بازیکن خوبی در بازی اوباش نیست. دلیل اصلی این است که او همیشه پشت بازیکنان خوب قرار می گیرد. حضور چنین بازیکنی در بازی مافیا سم است. زیرا او به راحتی گول می خورد و می تواند تبدیل به تبر شهر شود و به طور غیر مستقیم قسمت تاریک بازی را هدایت کند. او در دستان بازیکنان قدری چون واشکانی، امیرمهدی ژله، نبویان، افشاری، تشکر و حتی سیدجواد هاشمی کاملا به چهره ای تبدیل شده که اقتدارش در دست این افراد است. دلیل سهولت بازی او به این دلیل است که او توانایی استدلال خوبی ندارد و استدلال های او بر اساس کلیشه های کلی بازی اوباش است و اگر کسی در بازی تقلب کند، توانایی تشخیص آن را ندارد. تقلب کردن. اتفاقی که بارها در قسمت های مختلف پدرخوانده رخ داده است.
شیدا یوسفی / تعداد بازی در فینال: یک بازی
حضور او در جمع فینالیست های «پدرخوانده» یکی از سوالات بزرگی است که تنها کارگردان برنامه می تواند به آن پاسخ دهد. شیدا یوسفی در دستان خود نشان داد که از اصول این بازی اطلاع چندانی ندارد و آنها را نمی داند. این ناآگاهی باعث شد تا او به اصطلاح به بازیکن «قطعه» تبدیل شود. اگر اوباش باشد، خیلی زود لو می رود و اگر شهروند باشد، بازی می کند تا سریعاً طرف سیاه بازی روی او فرو بریزد و او را از بازی بیرون بیندازد. اتفاقی که در تمام قسمت هایی که او حضور دارد تکرار می شود. مهمترین مشکل شیدا یوسفی این است که قواعد این بازی را یاد نگرفته است و اگر آموخته است از جزئیات آن قوانین بی اطلاع است.
نیکی میر بها / تعداد بازی در فینال: دو بازی
نیکی میر بها در میان بازنده ها قرار دارد که نتوانست در قسمت های «پدرخوانده» عملکرد خوبی داشته باشد. در مسابقاتی که انجام داد سعی کرد استاندارد و درست بازی کند. او تا حدود زیادی توانست در این مسیر حرکت کند اما از کمبود تجربه رنج می برد و در زمان مناسب کار درست را انجام نداد. او در فینال دوم «پدرخوانده» نقش «همشهری کین» را داشت و با استفاده از توانایی هایش در زمان مناسب توانست کمک زیادی به شهر کند. اما او نه تنها از این توانایی بهره نبرد، بلکه با دو حرف زدن و اشتباه به هم تیمی هایش شک کرد و به خاطر این اشتباه، بازی را به انحراف کشاند.