مصاحبه با خواننده ، نوازنده ، ترانه سرای “علا بهرامی”

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ جزئیات مصاحبه علا بهرامی خواننده ، نوازنده ، ترانه سرا در مصاحبه به شرح زیر است:

آقای بهرامی ، لطفاً خود را به طور کامل معرفی کنید

نام من علاء بهرامی ، متولد 16 آذر ، تهران – خواننده ، ترانه سرا ، آهنگساز ، گیتاریست ، پیانیست ، تنظیم کننده ، عضو رسمی خانه موسیقی است

فعالیت هنری خود را از چه سنی آغاز کردید؟

من تقریباً از 9 سالگی می خوانم ، از 61 سالگی پیانو می زنم و از 69 سالگی گیتار می زنم ، اگرچه در هیچ زمینه ای معلم نداشتم و به تنهایی یاد گرفتم.

از چه زمانی آثار خود را به صورت حرفه ای منتشر می کنید؟

اولین اثر من به نام “آخرین نقطه” در سال 1999 منتشر شد که تک آهنگ بود ، در همان سال اولین آلبوم رسمی خود را با نام “فصل تنها” منتشر کردم

الان چند اثر دارید؟

در حال حاضر چهار آلبوم کلمه ای به نام فصل تنهایی دارم. غریبه من ؛ جاده ناتمام و پرچم شب که شامل 23 عدد می شود. تک آهنگی که به زودی با کلمات و یازده اثر غیر کلامی به نام برزخ منتشر می شود. مخملی؛ بخواب و …

آقای بهرامی ، یکی از قابل توجه ترین و تحسین برانگیزترین لحظات آثار شما ؛ تمام مراحل تولید را خودتان بسازید ؛ می توانید توضیح دهید؟

خواننده آلبوم های اول و دوم من ؛ من ترانه سرا و ترانه سرا بودم ، اما مسئول تنظیم و میکس این دو آلبوم نبودم. اما در آلبوم های سوم و چهارم ، علاوه بر تک آهنگ با کلمات و یازده اثر غیرکلامی که انجام دادم ، آنها را از صفر تا صد تهیه کردم. آواز و بازی ؛ آهنگسازی ؛ تألیف آیات ؛ قطعات را تنظیم کرده و مسترینگ را مخلوط کنید.

چه دلیلی داشت که تصمیم گرفتید تمام مراحل تولید را خودتان انجام دهید؟

شاید شجاعت و سختگیری در خلق یک اثر هنری ؛ به نظر من ، موسیقی جدی ترین و تأثیرگذارترین زبان احساسات در این جهان است. مطمئناً نگاه سطحی یا موقتی به آن نیست. هر ثانیه از تولید هر اثر هنری باید بسیار دقیق و متفکرانه باشد ، و من در حال حاضر چنین طرز تفکری را با همکاری هیچکس نمی بینم.

آیا تا به حال خواننده ای داشته ایم که تمام کارهای خود را تولید کند؟

نه – تا جایی که من به سبک خودم (ارکستر پاپ) می دانم چنین چیزی در تاریخ موسیقی ایران رخ نداده است.

آقای بهرامی ، آثار شما اگرچه بسیار قوی و با کیفیت خوب هستند ، اما بسیار غم انگیز و غم انگیز هستند؛ آیا این بر زندگی شما تأثیری نداشته است؟

نه ، این کار نمی کند زیرا زندگی شخصی من جدا از زندگی هنری من است.

شاید به جرات بتوان گفت که شما تنها خواننده ای هستید که سبک آواز ، آثار و اشعار او ، اگرچه تقلیدی و کپی نشده است ، اما بیشترین و نزدیک ترین شباهت را به آثار استثنایی دهه پنجاه دارد. و عصر طلایی موسیقی ایران ؛ آیا چنین شباهتی تصادفی است یا عمدی؟

قطعاً تصادفی نیست ؛ هدف من این است که همان مسیر را ادامه دهم ، اما قوی تر و کاملتر و البته بدون تقلید

وضعیت کنونی موسیقی پاپ و مخاطبان ایرانی را چگونه می بینید؟

متأسفانه ، این به هیچ وجه امیدوار کننده نیست. دلیل افزایش خوانندگان و کثرت این حجم آثار بی فایده است؛ اینها مخاطبان هستند ؛ وقتی هر کار و صدایی با کیفیت پایین پذیرفته و تشویق می شود ، نتیجه چنین ننگ و تحقیری است. ایجاد آهنگهای بی فایده ؛ سرقت آثار ترکی ، یونانی و عربی ، سرودن اشعار محاوره ای و ناپسند و از همه بدتر پذیرش این اراجیف توسط عموم مردم.

راه حل شما برای این مشکل چیست؟

به نظر من دلیل این امر مخاطب است. نگاه مخاطب به موسیقی مصرف گرایانه است ، نه هنری و این به یک مشکل تبدیل شده است. تا این دیدگاه تغییر نکند هیچ اتفاق مثبتی رخ نخواهد داد. اگر نامزد سخت گیر نباشد ، ارائه دهنده تنبل و بی هدف است و تعداد آنها هر روز افزایش می یابد ، زیرا آنها حتی در پایین ترین سطح هستند. بیش از 90 درصد از خوانندگان در کشور به دنبال کیفیت و هنر نیستند ، به دنبال شهرت و دیده شدن هستند. سپس

نمی توان از آنها انتظار داشت ؛ مردم باید نسبت به آنچه به نام هنر و موسیقی به آنها تحویل داده می شود ، سخت گیر و بی رحم باشند.

آیا فکر می کنید علم موسیقی در بهبود تولید آثار هنری مثر است؟

به نظر من ، هنر را به عنوان یک جوهر ببینید ، نه یک علم. اگر این ذات نباشد ، علم کمترین کمکی نخواهد کرد. معیار سنجش یک هنرمند سطح و درجه و تعداد آثاری است که او خلق کرده است ، نه تعداد کتابهایی که بر اساس موسیقی یا درجه خوانده است. هنرمند موظف به خلق آثار درجه یک است. چه با کمک علم و چه با کمک تجربه و نبوغ یا هر دو ؛ فرقی ندارد . فقط کیفیت و سطح آثار او مهم است. نه علم و شهرت

آقای بهرامی ، شما گفتید که کارهای غیر کلامی هم ساخته اید در این صورت توضیح می دهید ؛

علاقه من به موسیقی تنها در زمینه خوانندگی نیست ؛ و من همیشه به کارهای غیرکلامی علاقه داشتم. به همین دلیل ، تصمیم گرفتم آثار پاپ ایرانی را به طور موازی بخوانم و بسازم. من هم به دلیل علاقه ام و هم به خاطر طرفداران این سبک موسیقی ، آهنگ های غیر کلامی می سازم. البته سبک کاری غیر کلامی که من ایجاد می کنم به هیچ وجه ایرانی نیست؛ این ترکیبی منحصر به فرد از کلاسیک های اروپایی و شرقی آسیا است.

آقای علا بهرامی ، آرزوی موفقیت برای شما داریم ؛ اخرین حرف …

بسیار از شما متشکرم ؛ برای شما آرزوی موفقیت می کنم.

پایان ipam /