مسئله ای که برای مردم مهم است این است که رئیس جمهور باید روی کار بیاید که بتواند از اختیارات قانون اساسی خود استفاده کند و از حقوق اساسی ملت حمایت کند.
برگ برنده مسعود بیشیدیان در انتخابات ریاست جمهوری
به گزارش اختاز نیوز، حشمت الله فلاحت پیشه در روزنامه اعتماد می نویسد: در گذشته مردم ایران بارها ناامید شده اند. یعنی افرادی که رای مردم را به دست آورده اند به جای نماینده رئیس جمهور مردم در معادلات قدرت گیر کرده و مجبورند به نهادهای قدرتمند امتیاز بدهند.
هر امتیازی که رئیس جمهور به نهادهای قدرتمند بدهد به معنای مرگ وعده تبلیغاتی است. چه بسیار رئیس‌جمهوری که وعده‌های رنگارنگی برای حل مشکلات داده‌اند، اما وقتی به قدرت رسیدند، از قدرت ترسیدند.
الیگارشی قدرت و ثروت بسیاری از روسای جمهور را ناکارآمد و ضعیف کرده است. به همین دلیل است که می گویم مردم فاقد رئیس جمهور قوی هستند.
طبیعتا افرادی که وارد فضای مخرب علیه رقیب می شوند کسانی هستند که برنامه اثبات شده ای ندارند. اوج ابتذال سیاست های تخریبی را در دوره دوم انتخابات در تهران دیدیم. گروه ها و افرادی که مدعی انقلابی بودن و برادری بودند در کنار هم ناگهان افشاگری های عجیبی علیه یکدیگر کردند.
این افشاگری ها به وضوح نشان داد که جنگ بر سر منافع ملی نبود، بلکه بر سر بودجه های خاص و منافع ویژه بود.
مردی مثل مسعود مزیکیان یک برگ برنده مهم دارد و آن این است که برای قدرت و ثروت به کارتل ها متصل نیست. این که او با کلاهبرداران و پدرخوانده های اقتصادی کاری ندارد، در رقابت های انتخاباتی و حتی ریاست جمهوری این امتیاز را به او می دهد تا بر اساس منافع ملی کشور عمل کند.
به نظر من پزشکان به جای ورود به فضای مخرب و واکنش به تخریب، باید برای اولویت های مهم زیر برنامه ریزی کنند: 1- کاهش تنش: پایان دادن به ترجیح ثروت و قدرت بر منافع ملی در حوزه داخلی و خارجی. هر چه برنامه بر اساس ایده کاهش تنش مناسب تر باشد، احتمال موفقیت آن بیشتر است. 2- به رسمیت شناختن آزادی های قانونی و مدنی شهروندان: امروزه مردم با چالشی به نام تجاوز به آزادی های مدنی خود مواجه هستند. 3- شفافیت اقتصادی: من معتقدم ریشه اصلی خرابی به این دلیل است که حضور پزشکان منافع برخی افراد و فرآیندها را به خطر انداخته است. لذا این جریانات اقدامات تخریبی برای حذف پزشکان را در دستور کار قرار دادند. اوج این تهدیدها را می توان در حضور گروه ها و افرادی احساس کرد که به جای اتخاذ رویکردهای مثبت و حفاظت از برنامه های خود، رقبا را نابود می کنند.