ادور، عضو شورای اسلامی ایران می گوید: فعلا رقابت بر این است که قالیباف رئیس مجلس نشود مگر اینکه پیام و حمایت جدی از بالا وجود داشته باشد که چنین فرصتی را می دهم.
فرشته صائمی: از جلسه ای به ریاست هاشمی رفسنجانی به عنوان دست راست امام خمینی(ره) وارد کلیباف شدیم، شاید در آینده به جایی برسیم که بتوانیم صدها صلوات به کلیباف بگوییم! محسن رهامی نماینده مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین در خصوص وضعیت مجلس دوازدهم.
محسن رهامی از چهره های سیاسی اصلاح طلب معتقد است که تعداد نمایندگان اصولگرای تندرو و ریشه کن شده در مجلس دوازدهم به حدی افزایش یافته که می توان کلیباف را متعادل دانست.
رهامی همچنین گفت: فعلاً رقابت این است که نگذاریم کلیباف رئیس مجلس شود مگر اینکه از بالا اعلام و حمایت جدی شود که چنین فرصتی می دهم. »
این چهره سیاسی اصلاح طلب با انتقاد از ورود مردم با حداقل رای به مجلس، تاکید کرد: رای دهندگان برای تقسیم غنائم رقابت می کنند نه اینکه چگونه مشکلات مردم را حل کنند.
در ادامه گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با محسن رهامی نماینده اصلاح طلب شورای اسلامی می خوانید؛
****
* آقای رهامی! به گفته کارشناسان با این مجموعه رای دهندگان مجلس دوازدهم فراکسیون اکثریت نخواهد داشت، چند جناحی بودن چه مزایا و معایبی خواهد داشت؟
ارزیابی ترکیب مجلس دوازدهم کمی زود است و با ورود نمایندگان مرحله دوم انتخابات به مجلس باید ارزیابی دقیق تری داشته باشیم. به نظر می رسد فراکسیون ها در مجلس دوازدهم برگرفته از مقوله هایی در جریان اصولگرا خواهند بود و این بدان معناست که شاهد حضور جریان قدرتمندی از نیروهای اصلاح طلب که فراکسیون تاثیرگذار را در مجلس تشکیل می دهند، نخواهیم بود.
حامیان کلیباف و جبهه پایداری مجلس دوازدهم میدان خواهند بود
در واقع با توجه به رد صلاحیت های گسترده اصلاح طلبان و عدم تمایل بسیاری برای ثبت نام در انتخابات مجلس، اختلافات در جریان اصولگرا ایجاد می شود و شاید جریان کلیباف بتواند اکثریت را حفظ کند. جریان پایداری که عموماً با حامیان کلیباف در طیف اصولگرایان است، به دلیل تخریب نیروهای رقیب از طریق نظارت بر انتخابات، مورد علاقه مجلس دوازدهم خواهد بود و اگر کلیباف رئیس مجلس شود، به نظرم اکثریت در مجلس یازدهم داشت، این بار در مجلس نبود.
رادیکال ها به هشدارهای رهبری توجه نمی کنند
مجلس یازدهم همسو با دولت رئیس جمهور است، اما در مجلس آینده افرادی هستند که خود را جلوتر از رهبری می دانند و به دلیل مواضع سیاسی و تمایل به امتیاز گرفتن از دولت، سعی در تندرو شدن دارند، البته اینطور نیست. یعنی انقلابی‌تر یا وفادارتر به موازین شرع هستند، اما نگاه تیزبین‌تری دارند و بر این اساس ممکن است گاهی تذکرات رهبری را نادیده بگیرند، همانطور که در دولت اتفاق افتاد. احمدی نژاد و سریعتر از رهبری حرکت کردند.
وقتی وضعیت فرزندان تندروها را رصد می کنیم، متوجه می شویم که 90 درصد مواضع آنها نادرست است.
در مجموع جریان های سیاسی فعلی مردمی ریشه دار و اصیل نیستند و سابقه مبارزاتی چندانی که نیروهای اصیل اصولگرا یا اصلاح طلب و خط امامی قبل از انقلاب داشتند را ندارند. لذا برای نشان دادن موضع انقلابی و سیاسی بیشتر مواضع افراطی تری می گیرند. اگر خیلی سریعتر از رهبران اصلی انقلاب علیه غرب و اعطای آزادی های فرهنگی شعار می دهند، اما وقتی وارد زندگی آنها و فرزندان و روابط آنها می شویم می فهمیم که 90 درصد مواضع آنها رسمی و فقط سیاسی است. موقعیت ها
در مجلس دوازدهم این موضع تندتر و افراطی تر می شود، به این معنا که جنگ طلایی شدیدی بین خود ایجاد می کنند تا بتوانند امتیازات بیشتری از دولت رئیس جمهور برای انتصابات وزیری و استانی و در حوزه مالی برای شرکت ها بگیرند. پشت پرده ایجاد کرده اند، پس پشت پرده نبرد اقتصادی و گرفتن امتیازات مالی و مناصب دولتی خواهد بود، اما در ظاهر می تواند یک جبهه سیاسی و انقلابی باشد.
دعوا و آشوب در مجلس دوازدهم
* یعنی مثل مجلس دوازدهم در مسائلی مثل امنیت، شفافیت و ….
بله، کمی سریعتر. البته در مجلس یازدهم جریان قالیباف و حامیان آن نسبت به جبهه پایدار که یک جریان بی ریشه است تا حدودی معتدل هستند. در مجموع، این جریان اصولگرا می خواهد در مجلس آینده سریعتر عمل کند، اما نتیجه آن برای کشور چندان به ارمغان نمی آورد، زیرا آنها هیچ برنامه ای برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی و مشکلات سیاسی خارجی و داخلی ندارند که به این نتیجه رسیده ایم. بن بست در بسیاری از مسائل
واقعاً از جلوی این مجلس نمی‌توان خواند که طرحی برای حل مشکل ارائه می‌دهند، بنابراین به نظر می‌رسد که دعوا در این مجلس بر سر این است که چه کسی انقلابی‌تر است و چه کسی تندتر و تندتر شعار می‌دهد، خب، یک فرد انقلابی تر که شعارهای تهاجمی تر می دهد و سر و صدا می کند، در واقع هرج و مرج حاکم می شود و منافع مردم در اولویت مجلس نخواهد بود.
ما به جای شورای ملی، شورایی داریم
*یعنی نمایندگان مجلس دوازدهم برای گرفتن امتیاز به دولت مراجعه می کنند؟
بله، همانطور که مردم از نظارت مجلس یازدهم چیزی عایدشان نشد، مجلس هم در مورد پرونده چای دباش کاری نکرد و تا به امروز توضیح قانع کننده ای از مجلس که به این موضوع رسیدگی کرده و به مشتریانش توضیح داده است نشنیده ایم.
در واقع نمایندگان این نوع مجالس وکیل و منتخب مردم به حساب نمی آیند تا مسئول پاسخگویی تلقی شوند، بلکه نماینده حلقه ها به حساب می آیند، یعنی. شورای ملی جلسه بخشنامه ای دارد!
منتخبان مجلس آینده برای توزیع جام با یکدیگر رقابت می کنند نه برای حل مشکلات مردم
در واقع در اتاق فکر لیست تهیه کردند و در غیاب رقیب اصلی و اکثریت مردم در مجلس، حداقل باید 4 میلیون نفر در انتخابات شرکت می کردند، اما این اتفاق نیفتاد، بنابراین این نمایندگان منتخب مردم تلقی نمی شوند، اما نمایندگان مجلس یازدهم نماینده مردم محسوب نمی شوند و به همین دلیل احساس وظیفه نمی کنند، مثلا در مورد چای دباش می توانستند از وزرا بخواهند بحث کنند و ببینند چه بر سر کشور آمده است. ملت و خزانه کشور بپرسید این پول به کی داده شده و کجا رفته است.
من فکر می کنم این موضوع در مجلس دوازدهم تشدید می شود و منتخبان برای توزیع جام ها رقابت می کنند نه اینکه چگونه مشکلات مردم را حل کنند. اگر منتخبان مردم برنامه مشخصی برای حل مشکلات مردم ارائه نکرده اند، یعنی این طرح را در مجلس دوازدهم برای حل مشکلات مردم داریم.
در مجلس آینده عرصه بر قالیشویی ها تنگ می شود
* به نظر شما چهره هایی مانند قالیباف قربانی یا همراهی می شوند یا …
در مجموع، اگرچه در مدیریت شهرداری قالیباف مشکلاتی وجود داشت و حتی معاون وی، شریفی نیز تحت تعقیب قرار گرفت و دستگاه قضایی هیچگاه به طور جدی به مقصر بودن یا نبودن قالیباف که سابقه جنگ و فرماندهی دارد، رسیدگی نکرد، اما افراد معتدل تری وجود دارد. موقعیت
فکر می کنم مجلس دوازدهم عرصه را برای افرادی مثل کلیباف تنگ می کند که او را مجبور کنند در هیئت رئیسه یا کمیسیون ها مثلاً تا سطح معاونت رئیس جمهور امتیاز بیشتری بدهد یا از طریق او از دولت امتیاز بگیرد و سکوت کند وگرنه. تا پایان مجلس دوازدهم با این چالش جدی مواجه خواهد شد.
رهامی: اگر پیام از بالا برسد، کلیباف رئیس مجلس می شود اما…/انتخابین مجلس دوازدهم برای تقسیم جام ها با یکدیگر رقابت می کنند.
قالیباف با حمایت جدی از بالا می تواند رئیس مجلس شود
*با توجه به فضایی که در زمان انتخاب رئیس مجلس ایجاد شد، آیا پیش بینی می کنید که کلیباف روی صندلی ریاست بماند؟
فعلاً رقابت بر سر این است که نگذاریم کلیباف رئیس مجلس شود مگر اینکه پیام و حمایت جدی از بالا وجود داشته باشد که من چنین فرصتی می دهم. در واقع برای کاهش تنش و جلوگیری از افتادن تریبون مجلس به دست افرادی که هر روز تنش و هزینه های جدیدی برای کشور ایجاد می کنند، می توان این پیام را داد که قالیباف به عنوان رئیس مجلس باقی بماند. مجلس، سپس وارد معاملات داخلی بین خود شوند. آنها نمی توانند با اصلاح طلبان یا جریان معتدل تر برخورد کنند.
من فکر می کنم این رقابت بین اصولگرایان خواهد بود، قالیباف می ماند و از او امتیاز می گیرند، اما اگر از بالا پیامی نباشد و جدی وارد نشوند، تا زمانی که قالیباف از ریاست جمهوری برکنار شود، کاملا به چالش می کشند. تا حد امکان یا با اکثریت، یک فرد ضعیف و ضعیف می تواند رئیس مجلس شود و آن هم با امتیازاتی در هیئت رئیسه و کمیسیون ها.
از آیت الله طالقانی به امثال کاظم صدیکی رسیدیم!
* مثلاً شاید شاهد حضور رسائی ها و پیامبران در هیئت رئیسه مجلس باشیم؟
به هر حال این افراد مدعی هستند که ما از شورایی به ریاست هاشمی رفسنجانی به عنوان دست راست امام خمینی(ره) به قالیباف رسیدیم. البته این روند نزولی را در جاهای دیگر نیز می توان مشاهده کرد، به عنوان مثال اولین خطیب نماز جمعه تهران مرحوم طالقانی با سابقه سیاسی بسیار بالا که یکی از محبوب ترین روحانیون در جامعه سیاسی بود. آیت الله منتظری با ایشان یکی از بهترین خطبای نماز جمعه کشور بود، ما به سراغ کسانی رفتیم که در داخل یا خارج از نام بردن آنها خجالت می کشد و محافل مسلمان اهل سنت و برخی دوستان و ما گفتیم این است. خطیب جمعه. تهران، چون نه تنها سطح علمی آنها قابل مقایسه با طالقانی و منتظری نیست، بلکه از نظر آلودگی به مشکلات دنیوی، همان طور که برای صدیکی آمده است، در مورد دولت هم همینطور است، اما در دولت به افرادی رسیدیم که فقط از نظر سطح علمی، توانایی و مدیریت نیست. این بزرگان قابل قیاس نیستند، اما به اندازه شاگردانشان شایستگی کار ندارند، هر چند از روی متن و نوشته نمی توانند چیزی را توضیح دهند!
در مجموع بسیار متاسفم که به این وضعیت رسیده ایم که در نتیجه اجرای سیاست های حذف و تطهیر از طریق نظارت اختیاری و امثال اینها و کنار گذاشتن افراد شایسته و توانمند، افرادی که نمی توانند کوچکترین بحران را حل کنند. دولت، مسئول شد. و بحران ها هر روز در حال انباشته شدن هستند.