دکتر نعمت احمدی وکیل دادگستری در روزنامه آرمان ملی نوشت: عمل فعالیت سیاسی باید تحت عنوان فعالیت سیاسی تعریف شود و قانون جرایم سیاسی در آن لحاظ شود.
در رویدادهای جاری علیرغم اینکه دانشجویان قصد اصلاح دارند، در اکثر موارد جز تخریب و تحریک، در تعریف جرم سیاسی در قانون جاری قرار نمی گیرند.
اگر استاد دانشگاهی خوش نیت در جمع دانشجویان معترض ظاهر شود، طبیعی است که دانشجویان به احترام حضور استاد خود دست به خشونت نخواهند زد.
فرض کنید به گروهی از دانشجویانی که به دلیل ممانعت از حضور چند دختر و پسر به صورت مختلط در یک فضای باز در دانشگاه شریف در سلف سرویس دانشگاه شرکت کردند، با اصطلاحاتی که در این نوع موارد استفاده می شود، آن را می نامیم. اجتماع و توطئه علیه امنیت. آیا افرادی که هیئت منصفه جامعه هستند این اتهام را به آقای فردوسی پور که به قصد سخنرانی علیه امنیت کشور در جلسه دانشجویی شرکت کرده بود می پذیرند یا از آقای فردوسی پور تشکر می کنند. حضور به موقع و حساب شده ایشان با عنایت به آن بزرگوار که بله مانع از حرکت بیشتر دانشجویان شد.
اگر از این حرکت حساب شده و در قالب جرم سیاسی حمایت کنیم، با این فرض که خدای ناکرده ماموران حضور آقای فردوسی پور را غیرقانونی بدانند، آیا کسی می پذیرد که جرم امنیتی رخ داده است؟ هم شخصیت مثبت آقای فردوسی پور و هم حضور به موقع ایشان در جمع دانشجویان اتفاقی بود که می توانست توسط سایر اساتید و سایر مناصب و جوامع عینیت پیدا کند و فضای حضور دانشجویان را تلطیف کند و از اعمال مخرب و یا اعمال زشت جلوگیری کند.