کلیساهایی که بعداً این اسکلت ها را دریافت کردند، آنها را با لباس هایی از الماس و طلا تزئین می کردند، حتی حدقه چشم آنها را پر می کردند و گاهی دندان های خود را با طلا و زیورآلات تزئین می کردند. با این حال، در قرن 18، به دلیل پول زیاد و تجملاتی که این اسکلت ها تجسم می یافتند، وجود آنها تقریباً تحقیرآمیز تلقی می شد و به همین دلیل بسیاری از آنها پنهان یا نابود شدند.
در 31 مه 1578، کارگران تاکستان در رم گذرگاهی را کشف کردند که به شبکه گسترده ای از دخمه های فراموش شده در زیر منطقه سالاریا منتهی می شد. این گورستان مربوط به دوره اولیه مسیحیت است و قدمت آن بین قرن اول تا پنجم میلادی است.
زمانی که این مقبره ها کشف شد، کلیسای کاتولیک ده ها سال بود که با اصلاحات پروتستان مبارزه می کرد. علیرغم این واقعیت که برخی از بقایای انسان به عنوان آثار مقدس برای قرن ها مورد احترام قرار می گرفت، اصلاح طلبان پروتستان معتقد بودند که حفظ آنها بت پرستی است. آنها معتقد بودند که اجساد، حتی اجساد مقدسین، باید در خاک تجزیه شوند. به همین دلیل، بقایای بی‌شماری از قرن‌ها پیش در جریان اصلاحات مذهبی پروتستان دفن یا تخریب شد.
این یادگارها از دیرباز در میان مردم عادی محبوب بوده و کلیسای کاتولیک آنها را به بسیاری از کشورهای اروپای شمالی فرستاده است. آنها به چیزی برای جایگزینی بقایایی که قبلاً از بین رفته بودند نیاز داشتند. اما مقدسین جدید را کجا می توان یافت؟ استخوان های کشف شده در گورستان رومی مانند یک نعمت بود! در طول چند دهه بعد، مقبره های زیرزمینی دیگری کشف شد. استخوان ها، اسکلت ها، استخوان های ترقوه و سایر بقایای افراد دفن شده به عنوان بقایای شهدا به کلیساهای مختلف کاتولیک فروخته شد.
راهبه‌های سخت‌کوش و مهربان این کلیساها زنان بسیار ماهری بودند، در واقع آنها بودند که لباس‌هایی را برای پوشاندن استخوان‌های برهنه دخمه می‌ساختند و از سنگ‌های قیمتی برای تزئین آن استفاده می‌کردند.
این اسکلت ها بدون شک نمادی از اعتبار و شکوه هستند، نام های لاتین دارند و از جمجمه تا پا با طلا و الماس پوشیده شده اند. تزئینات آنها متفاوت است، اما اغلب از نظر جزئیات غنی است، لباس هایی از مخمل و ابریشم دوزی شده با نخ طلا و سنگ های قیمتی، کریستال های واقعی یا گران قیمت. حتی برخی از آنها زره نقره ای می پوشند.
با توجه به زمان، هزینه و تلاشی که برای تزیین مقدسین انجام شده است، تاسف آور است که فکر کنیم تعداد کمی از آنها تا به امروز باقی مانده اند. در قرن نوزدهم، از آنجایی که این اسکلت ها تحقیرآمیز و ترسناک به شمار می رفتند، بسیاری از جواهرات آن ها دزدیده، پنهان یا از بین رفتند. از تمام مقدسین مقبره هایی که زمانی سراسر اروپا را پر می کردند، تنها حدود ده درصد از آنها باقی مانده است و تنها تعداد کمی از آنها در معرض دید عموم قرار گرفته اند.
