اقدامات ویژه در شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ امشب دومین شب از لیالی مبارکه قدر است. مرحوم شیخ عباس کومی در کتاب شریف مفاتیحه الجنان خود در امور خاص در شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان چنین نقل کرده است:

فضیلت این شب نورانی بیش از شب نوزدهم است و «اعمال این شب» باید با زبور و احیا و عبادت و دعای «توحیدهای هفتگانه» و تلاوت قرآن و صد رکعت انجام شود. آه های نماز و «دعای جوش کبیر» و غیره. و در زبور و احیا و سعی در عبادت بر آن شب و شب بیست و سوم اصرار کرد; در داستان ها تاکید شده که شب قدر یکی از این دو شب است.

در روایات متعددی آمده است که از معصوم پرسیدند: مشخص کن کدام یک از این دو شب، شب قدر است؟ تصريح نكرد، ولى فرمود: چه آسان است دو شب در آنچه مى خواهى «يا هنگامى كه گفت: خوب نيست در هر دو شب خوبى كنى» و مانند آن. [روایات باز هم هست.] شیخنا السوپرا فیمی فیما أملی المشراخال من را دنبال کنید. و شیخ صدوق ما در جلسه ای در مذهب امامیه در آنچه به بزرگان املاء کرد فرمود: «کسی که این دو شب را با مباحث علمی احیا کند بهتر است».

به هر حال از همان شب شروع به خواندن «دعاهای شب دهه آخر ماه» کنید، از جمله دعای شیخ کلینی در کتاب کافی امام صادق علیه السلام که باید در دهه آخر هر شب بخواند. ماه رمضان:

موقعیت مقدماتی باگری آباد بهریمان یانی شهر رمضان أوتار الافجار مای لالیتی اوزا ولک، زنب أو أو عوض اکتبر vs.

پناه می برم به عظمت فطرت بزرگت، میهمان نوازی تو، تا ماه رمضان از کنارم بگذرد یا سحر این شب بدرخشد و گناه یا عاقبت منفی چیزی که مرا عذاب می دهد با تو رها کنیم.

شیپیمی در زمینه بلادالمین نقل می کند: امام صادق (علیه السلام در برابر دهه آخر این ماه بعد از دهه آخر این ماه بعد از نمازهای واجب، بر خود اسراف کنیم و ما را از محرومان قرار دهیم و مباشیم. ما را جزو محرومان قرار ده

خدایا ما را به آنچه از ماه رمضان گذشته است حق عطا کن و کوتاهی های ما را در عبادت در این ماه ببخش و ماه رمضان را از ما بپذیر و ما را به نفاق بر خود متهم مکن و ما را از جمله بخشنده و نه از جانب مهربان. محروم.

و فرمود: هر که این دعا را بخواند، خداوند گناهی را که در آخر ماه رمضان بر او وارد شده، بیامرزد و تا آخر ماه او را از گناه باز دارد.

سعید بن طاووس در کتاب اقبال از ابن ابی عمیر از مراسموس نقل می کند: امام صادق علیه السلام از دهه آخر این ماه هر شب می خواند:

الله عزنک، الهازل رمضان: اسشهر رمضان القردان اینلی القرونه هودی لالناس و من ناطهم الحیدی و صفر (القاقی).

خداوند؛ شما در کتاب مکاشفه فرمودید:[آن روزهای چند و اندک که روزه در آن واجب گشته] این ماه رمضان است؛ ماهی که قرآن در آن نازل شده است; [قرآنی که همۀ آیاتش] مردم را راهنمایی می کند و دلایل روشنی برای راهنمایی و شناخت دارد [حق از باطل] با نازل كردن قرآن در او، قداست او را تسبيح كردي و او را به شب قدر اختصاص دادي، شبي كه او را از هزار ماه برتر ساختي.

الله حقه رمضان رمضون زمین زمین دلربا یا صفری ما أم اسم أن اسم أن اسم أن أنس أنس أنس أنس أنس أن أنس أنس أنم أن اسم أله أنس أنلوم أله ألوم ألم السّلام الومالک و -صالحون

پروردگارا، این روزهای ماه رمضان است که گذشت و شبهای آن گم شد و رسولان مرسل و بندگان شایسته پرسیدند;

علی محمد و علی محمد و محمد ختاح رهتی، النار، طرحتک، توتپه علی بائوکوک و هاری، و دعا، و دعا، و دعا، و علی علی بابرمن یوم الژووف، سلامتی من أعالح القالة.

بر محمد و آل محمّد درود فرست و وجودم را از آتش آزاد گردان و با رحمت خود وارد بهشتم شوی و برای آمرزش و میهمان نوازی به من رحمت و محبت کن و قربم را بپذیر و دعایم را مستجاب کن و نجاتم ده. . روز وحشت، مرا ببخش به خاطر تمام ترسی که برای قیامت من آماده کرده ای،

بجای سوار الکریم، ابج الاعظم انادان أیمدان، رمضان علامدان الزینب، و و نریة نی نی من من متی ملامه من متی ملامه.

خدایا پناه می برم به ذات بزرگوارت و به جلال بزرگت تا روزها و شب های ماه رمضان بگذرد و این برای من یک عمل منفی یا گناهی باشد که تو مرا به آن متهم کنی و یا اشتباهی که می خواهی از من انتقام بگیری و برای من به آنها رحم نکن، مولای من، مولای من، مولای من، خواهش می کنم خدایی جز تو نیست، در حالی که معبودی جز تو نبود.

ننتان نانت آدی یل الشریع انگامان و نلتالی بازای فهری فهریف المدال یا سمله یا الله یا المدال.

اگر در این ماه از من راضی بودی، لذتت را از من زیاد کن، و اگر از من راضی نبودی، از این پس ای مهربان ترین مهربانان، خدایا نیازمندی که نداده ای. تولد و هیچکس با او برابری نمی کند.

و زیاد بگو:

یا مسهل الحدید لدود، یا محقق اسلام، الاسلام و مصیبت جاسموب، علی محمد، سید علی محمد، علی محمد، جاودانه، جاودانه، بدیل وَلَا تَلَا تَلَا تَفَ.

ای نرم کننده ی آهن بر داوود علیه السلام، ای تباه کننده ی بدبختی ها و مصیبت های بزرگ از ایوب علیه السلام، ای برطرف کننده ی غم بزرگ یعقوب علیه السلام، ای تباه کننده ی مصیبت ها و بلاهای بزرگ. غم یوسف درود خدا بر او باد بر محمّد و آل محمّد چنان که سزاوار توست بفرست تا بر آنان درود فرست و آنچه را که سزاوار توست با من کن نه آن گونه که من سزاوارم.

و از جمله این دعاها دعایی است که در کتاب «کافی» به صورت مستند و در کتاب «مکنا» و «مصبه» بدون ذکر سند نقل شده است: که باید در شب اول دهه سوم خوانده شود. در شب بیست و یکم است:

یا ملج الفائل النهار و منجار فیلال و مخرج مهمات من و المحی من و ملکم. العلیا و والکربا علی محمد و علی محمد حیده الشاداء و اجافی فی علیان و اجافی فی علیان و پیوند و غیره مسلم است و لذا جزء لی و آتنا فیانیه حسنات. ، وافی النهابه حسنرا و شکنجه های النار و عقوبت الجکر و فییه محک و استفاده از والت و لیما و لیما و آل محمد و السلام.

ای وارد کننده شب و روز، و وارد کننده روز و شب، و حامل زنده از مرده، و حامل مرده از زنده، خدایا که تو بهترین حروف و بهترین نمونه ها و عظمت و برکت هستی. و به من اطمينان بده كه قلبم به آن مي آيد و ايماني كه ترديد را از من دور مي كند و به آنچه به من داده اي خرسندم و در دنيا و ماورا به ما اجر نيكو عطا كن و ما را از آتش سوزان حفظ كن و امروز شام آن را ذكر كن. و شکر من و شوق توفیق و توبه و توفیق آنچه برای محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) به دست آورده ای.

کفعمی از سعید بن باقی نقل می کند: بخواند در شب بیست و دوم:

اللهم سن علی محمد و آل محمد، و لی حلما، جان باب باب باب باب المسیل و هادی تامین به علی، علی، و ثروتمندان به تنگدستی به هر فقر و طراوت، خطرات هر ضعف و جوانی به طور کلی، و طراوت تمام آستر و طراوت همه غضب و قدمت تمام آزمايشگر و علماء بالا بردن لي به تمام امنيت و يقيناً رفع شبهات و دعاي لي به الجاكيه و در اين ساعت. ساعت از ساعت؛ یا کریم و تکاشی لی به تمام رحم و تکامل دماغ و بین دماغ حتی بهابه بهادمی الاوات برای وحشت زده یا آلارم.

خداوند؛ بر محمد و آل محمّد درود فرست و مرا چنان شکیبا گردان که درِ جاهلیت را بر من ببندد و از هدایتی که تو به من می دهی تا از هر فریب و مال و ثروتی که با آن درِ فقر و تنگدستی را به روی من می بندی، ببندد. که هر ناتوانی را از من سلب میکنی و شرافتی را که با آن از هر ذلتی برایم ارزش قائل هستی، و مقام بلندی را که با آن از هر سقوطی به من برمی گردانی، و امنیت را که با آن هر ترسی را از من می بری و سلامتی کامل را که آن را از هر مصیبتی می پوشاند و از دانشی که در را به روی همه امنیت می گشایی، و امنیت را که شک و شبهه را از من دور می کنی و نمازی را که امشب و در این ساعت، این ساعت، این سفره طاعت را بر آن پراکنده ای. ساعت، این ساعت مهمان‌نواز و ترسی که بر من رحمت می‌کنی و سد بازدارنده‌ای که میان من و گناهانم آشکار می‌شود تا در پیشگاه معصومان رستگار شوم به حق نیکی، ای عزیزترین از مهربانان

می گویند شب بیست و یکم وقتی حماد بن عثمان به زیارت امام صادق علیه السلام آمد، پرسید: غسل کردی؟ فرمود: آرى، عذر مى خواهم; پس حضرت حصیری درخواست کرد و از حمد خواست که به او نزدیک شود و او شروع به دعا کرد و پیوسته دعا کرد و حماد نیز با حضرت حمیری نماز خواند تا نمازشان تمام شد; سپس امام صادق علیه السلام دعا کرد و حمد تا سحر آمین گفت;

آنگاه امام اذان و اقامه گفت و عده ای از خادمان خود را فراخواند و جلو ایستاد و نماز صبح را خواند; در رکعت اول بعد از سوره حمد سوره قدر و در رکعت دوم بعد از سوره حمد سوره توحید را خواند و برای زن و مرد مؤمن و مسلمان شد;

سپس رکوع کرد و حدود یک ساعت از امام صدایی جز صدای نفس درنمی آمد. سپس این دعا را خواند:

شیخ کلینی می گوید امام بکر (علیه السلام) شب بیست و یکم و بیست و سوم را تا نیمه شب خواند و سپس شروع به دعا کرد.

در نظر داشته باشید که در هر شب از شب های این دهه، غسل مستحب است. روایت شده: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در هر شب این دهه غسل ​​می کردند; همچنین اعتکاف در این دهه بسیار مستحب و بهتر است و بهترین زمان اعتکاف در این دهه است و گفته شده است که اعتکاف در این دهه برابر با دو حج و دو مرگ است.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند که چون دهه آخر ماه مبارک رمضان بود در مسجد اعتکاف کرد. برای این امام مقنعه مو می پوشیدند و این آقا صلیب را محکم دور زیارت بست و تخت را پیچید.

و به خاطر داشته باشید که در چنین شبی در چهلمین سال شهادت امیرالمومنین (علیه السلام) مصیبت های آل محمد (صلی الله علیه و آله) و شیعیانشان تجدید می شود و چنین نقل شده است: آن شب به عنوان شب شهادت امام حسین (علیه السلام) او را از زمین بیرون نکردند مگر اینکه خون تازه ای در زیر او بود.

شيخ مفيد گفت: امشب صلوات فراوان بفرست و سعى كن بر ستمگران آل محمد (صلى الله عليه وآله) لعن كنى و قاتل اميرالمؤمنين (عليه السلام) را لعنت كن.