به این بازیگران باید گفت که چطور وقتی جلوی دوربین مدیران تلویزیون بودی و دستمزد خوبی می گرفتی، زحمت حجاب نداشتی، اما حالا که از چاله دور شده ای و کسی به تو نمی دهد. یک نقش، ناگهان آن را از روی روسری بر می دارید.
کتایون ریاحی توضیح دهد که زمانی که در سریال «یوسف پیامبر» در سریال مذهبی به کارگردانی ولی به نام «فرج الله سلحشور» کار می کرد، گلایه ای از وضعیت فعلی نداشت. در همان زمان مرحوم سلحشور از فساد و روابط ناسالم در سینما گلایه و گلایه داشت و اگر آزادی می خواهید چرا پشت او نمی ایستید و به فساد سینما اعتراض نمی کنید تا بعد خودتان با جنبش MeToo فساد در سینما را از بین ببرید. .
یا چرا وقتی کتایون ریاحی در یک سریال مذهبی دیگر به نام «شب 10» جلوی دوربین رفت، خیلی دغدغه دین و مسئله حجاب نداشت و حالا که دیگر پیشنهاد خاصی ندارد و می داند که می خواهد. با بازی در سریال ها پول در نمی آورد، او قد یک معترض را نشان می دهد.
باران کوثری در سریال های تلویزیونی ویژه ایفای نقش می کرد و برای نقش هایش چادر می پوشید و مشکلی با آن نداشت. باران کوثری اگر اعتقادی به حجاب نداشت پس چرا رفتار ریاکارانه ای داشت و در سریال هایی که مجبور بود بر خلاف میل باطن خود چادر بپوشد بازی می کرد.
هنگامه قاضیانی نیز وضعیتی مشابه این بازیگران دارد. او در فیلم هایی با مضامین دفاع مقدس ایفای نقش کرد و برخی از این فیلم ها نیز توسط نهادهای دولتی از جمله حوزه هنری تولید شد. غازیانی در فیلم دلبری که مدت زیادی از فیلمبرداری آن نمی گذرد، نقش همسر جانباز را بازی کرد، در چند سکانس با محجبه جلوی دوربین رفت و اعتراضی به این موضوع نداشت. شاید چون در آن زمان پول حاکمان به آنها رسید، چادر زدن مشکلی نداشت.
هانیه طوسلی زمانی با بازی در سریال های تلویزیونی ویژه ای که در ماه رمضان پخش می شد به شهرت رسید. او در سریال «میوه ممنوعه» بازی کرد و احتمالا از آنجایی که در آن زمان برای معروف شدن باید در سریال بازی می کرد، همکاری با دولت را بد ندانست.
شقایق دهقان و دیگر بازیگرانی که امروز در داخل و خارج از کشور همراه با اپوزیسیون در تلاش برای گشایش حجاب دختران ایرانی هستند.
مردم این دوگانگی سلبریتی ها را باور نمی کنند. رفتار آنها در این مدت ریاکارانه است. زمانی که منافعشان به آنها دیکته می شد این گونه رفتار می کردند و حالا که پولدار هستند و علاقه ای به کار با تلویزیون ندارند، خلاف عرف و شرع رفتار می کنند.
در فرهنگ رایج ما به کسانی که ظاهر و باطنشان با هم تطابق ندارد، منافق می گویند. منافق یعنی کسی که رفتارش در جمع با رفتارش در خلوت متفاوت است. یعنی کسی که تظاهر به انجام بعضی کارها در ملاء عام می کند و وقتی خصوصی می شود رفتارش تغییر می کند. اگر این بازیگران اعتقادی به حجاب نداشتند پس این همه سال با رفتارهای ریاکارانه و منافقانه و برای کسب درآمد در سریال ها و فیلم های دولتی بازی می کردند؟
همه این بازیگران باید توضیح دهند که چطور وقتی پول خوبی به حسابشان ریخته شد، هیچ اعتراض و مشکلی با حجاب و قوانین کشور نداشتند و حالا که همکاری شان قطع شده، ناگهان به همه چیز اعتراض می کنند. درک این رفتار دوگانه برای مردم دشوار است. آنها باید در مورد پولی که دریافت کرده‌اند و رفتاری که انجام داده‌اند شفاف باشند و از دورویی و ریاکاری خود دست بردارند.