به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش سفیرافلاک، وقتی به گلزار سیر و سلوک شهدا نگاه می کنیم، از دور عطر گلبرگ های عاشقانه را بین مادر و فرزندان شهدا حس می کنیم. عطری که این روزها بیشتر بوی شبنم بر برگ های صورت مادر در فراق فرزند شهیدش می آید.
مادری که روزی پاهایش را در چشمان کودک گذاشته، پای پسر می نشیند و زمزمه می کند که پسر بزرگم اسماعیل سرشار از مهربانی و محبت بود.
با اینکه دو سال از درگذشت فرزند شهیدش می گذرد، هنوز هم زمزمه دلسوزانه مادر بر سر مزار پسر به گوش می رسد. پس هر زائری که می آید صدای سوزان و چشمان مادرش و تصویر هک شده اسماعیل را با سربندهای حسین(ع) یا رقیه(ع)، یا مهدی(عج)، یا فاطمه(س) یا زینب(س) وصل می کند. میداد .
فاطمه یاراحمدی، مادر شهید گلامی یاراحمدی در گفتگو با خبرنگار سفیرافلاک گفت: 13 ساله بودم که اسماعیل در روزهای سرد زمستان سال 59 بخاری خانه ام شد و هر بار به چهره او نگاه می کردم، تازه بود. روح و جان من را حمل کرد.
وی افزود: شاید یکی از زیباترین لحظات برای هر مادری رشد و رشد فرزندش باشد. علاوه بر همه اینها، عروج سریع روح اسماعیل را در کنار رفتار محبت آمیز و دلسوزانه اش با خانواده، اطرافیان و آشنایان دیدم.»
مادر شهید اسماعیل گلمی یاراحمدی که از دست پسر بسیار ناراحت شده بود با تمام احساس و چشمان پر از اشک و آه سال های رفاقت با فرزندش گفت: اسماعیل هر بار خانه را تمیز و جارو می کرد. دستمالش را با زبان شیرین پشت سرش پاک کرد و گفت: تاکی مادر، خوشحال می شوم کمکت کنم!
یاد روزهایی افتاد که پسر با پدرش به عسلویه می رفت، روزهای گرم و ساعت کار و روزه و خشکی لب های پسرش که باز هم چهره ملکوتی اسماعیل را فریاد می زد.
یاراحمدی خاطرنشان کرد: اسماعیل پس از دو سال خدمت سربازی در یک شرکت مهم به عنوان مسئول کنترل و کیفیت محصولات فعالیت می کند اما پس از مدتی استعفا داد وقتی علت را جویا شدم گفت نمی توانم سکوت کنم. در برابر ظلم
مادر شهید با اشاره به صبر و شکیبایی اسماعیل گفت: تنها چیزی که او را بسیار آزار می داد و حتی می توانست در این مورد عصبانی شود نقض حقوق بشر (حک الناس) بود و خودش فکر می کرد که کوچکترین جزئیات اینطور است. که هیچ کس در مورد آن حق ندارد.”
فرمود: «حتی صبح برای نمازهای زیاد، وقتی از خواب بیدار شد، نمی خواست کسی با صدای او بیدار شود.
وی افزود: پس از مدتی انصراف از شرکت خصوصی، به دنبال کار در سپاه و در نهایت در کدس رفت. از سال 1372 تا زمان شهادت بیش از 8 بار برای انجام مأموریت های مختلف به سوریه رفت و معمولاً در هر مرحله 6 ماه در آنجا می ماند و باید مدت زیادی منتظر بازگشت او باشیم.
مادر شهید گلامی یاراحمدی با اشاره به صحبت های قبل از آخرین سفر اسماعیل گفت: من هیچ وقت از رفتن و دوری او گلایه نکرده ام، چرا که او بارها گفته است که تا آزادی قدس می مانم. آخرین باری که می خواست برای رفتن آماده شود، نه تنها من که همسرم هم شاکی بود که حداقل چند روز پیش بچه هایت می ماند، اسماعیل گفت: «چی شده؟» چرا اینطور رفتار می کنی؟! من نمیرم ولی جواب حضرت زینب (سلام الله علیها) را بده، همانجا گفتم برو پسرم، حضرت زینب به تو رسیدگی می کند.
وی در خصوص مسئولیت این شهید در سوریه گفت: اسماعیل هرگز از مسئولیت خود در سپاه قدس صحبت نکرد. بعدها متوجه شدیم که او فرمانده تیپ پارتیزان امام سجاد(ع) و طراح عملیات حاج قاسم در حماه و دیرالزور سوریه بوده است: «او خیلی به او اعتماد داشت.
وی گفت: همرزمانش با اسماعیل ابراز همدردی کردند که او به آنها گفت بقایایی را که نخورده‌اند دست نخورده نگه دارند تا حتی چند ساعت قبل از شهادتش که داعش به سوریه حمله می‌کند، آنها را جمع‌آوری کرده و نزد بچه‌های سوری ببرد. می بیند که شبیه مهدیار پسر دو ساله اش است و مدتی فرزند شهید را در آغوش می گیرد و گریه می کند.
جراحمدی با اشاره به خبر شهادت اسماعیل گفت: شامگاه 29 آبان 1377 قلبم برای همیشه از تپش ایستاد. انتهای نگاهم راهی بود که اسماعیل گفت به زودی برمی گردم و با هم به سوریه می رویم که بیهوش شدم.»
خانم یاراحمدی همسر شهید گلمی یاراحمدی در گفت و گو با سفیرافلاک گفت: اسماعیل پسر عموی من بود، سال 1365 ازدواج کردیم، فاطمه و مهدیار حاصل ازدواج ما در سال های 88 و 95 بود. اسماعیل خیلی با بچه ها بازی می کرد، رابطه خوبی داشتند.
وی افزود: فاطمه با توجه به سنش تا حدودی شرایط را درک کرده است اما مهدیار مدام به سمت اسماعیل روی می آورد و بی تابی او برای همه ما سنگین است.
همسر شهید گلمی یاراحمدی گفت: اسماعیل چندین بار در سوریه مجروح شده بود، اما ما نمی دانستیم، هیچ وقت به ما نگفت، روزی که تماس گرفتند و گفتند اسماعیل مجروح است و در بیمارستان تهران است، اسماعیل را می شناختم. شهید بود چون اگر مجروح می شد ما را رها نمی کرد.
وی بیان کرد: شهید محمودرضا بیضایی از شهدایی است که اسماعیل از رفتار او الهام گرفته و الگو گرفته است. همیشه می گفت اگر هزار بار بمیرم و زنده بمانم باز هم خدمت در سپاه قدس را انتخاب می کنم.
یاراحمدی گفت: مردم باید قدر خون شهدا را بدانند، اگر مدافعان حرم نبودند امروز معلوم نبود چه سرنوشتی داشتیم.
وی با اشاره به فعالیت های خود و خواهر شهید در صفحه اینستاگرام شهید گلامی یاراحمدی گفت: فرزندان، همسران و خانواده شهدای مدافع حرم باید راه این عزیزان را به بهترین نحو ادامه دهند. فرهنگ خودش است – ایثار و شهادت.
انتهای پیام/