روز جدید نایب رئیس انجمن داروسازان ایران در خصوص وضعیت اقتصادی داروخانه ها می گوید که داروخانه ها وضعیت بد اقتصادی پیدا کرده اند. در واقع همین کمبود دارو دلیلی است که هرکس با 190 تماس می گیرد به داروخانه های دولتی فرستاده می شود و در آنجا شاهد صف های طولانی و ورشکستگی مالی دیگر داروخانه ها هستیم. از سوی دیگر مشکلی که با سوء استفاده های سازمان های بیمه گر دامن می زند این است که داروخانه ها هم اکنون مجبور به تهیه دارو هستند اما متاسفانه به دلیل کمبود نقدینگی ناشی از سوء استفاده های سازمان های بیمه گر نمی توانند خرید خود را به موقع انجام دهند.
سیدعلی فاطمی در گفت و گو با «ازبرانی» در پاسخ به اینکه یکی از دلایل کمبود دارو عدم پذیرش قیمت تعیین شده از سوی کمیسیون قیمت گذاری توسط شرکت های دارویی است، گفت: اکنون دولت مجبور است به دلیل کمبود دارو، به قیمت واردات داروهای بسیار بیشتر از تولید داخلی، اقدام کند. به عنوان مثال حجم شربت های آنتی بیوتیک وارداتی از هند یک سوم حجم شربت های ایرانی است اما از نظر قیمت تفاوتی ندارند. این نشان می‌دهد که دولت باید برای جبران کمبود دارو به واردات متوسل شود، بسیار بیشتر هزینه کند. بنابراین بهتر است در مورد قیمت با تولیدکنندگان به توافق برسند.»
وی با اشاره به اینکه مذاکره بر سر قیمت با تولیدکنندگان کار سختی نیست و تولیدکنندگان زیادی داریم، افزود: بسیاری از هلدینگ های بزرگ دارویی ما دولتی هستند. وزارت بهداشت باید با هلدینگ های دارویی که دولتی هم هستند و متعلق به تامین اجتماعی، وزارت رفاه اجتماعی، بانک ملی و … قیمت هستند، توافق کند. وقتی توافقی صورت نگیرد، تولیدکننده هم تولید را کاهش می دهد. درست است که تولیدکننده دولتی هستند اما سهامدار دارند. مثلا هلدینگ شستا که متعلق به تامین اجتماعی است اکثر شرکت های آن در بورس هستند و اگر فردا این شرکت ورشکست می شد باید به سهامداران پاسخگو بود. سهامدار ورشکسته سپس به خیابان می آید و می گوید شرکت های دارویی ما به دلیل بی کفایتی دولت ورشکست شده اند. بنابراین وزارت بهداشت به عنوان یک نهاد ناظر باید قیمت گذاری عادلانه ای انجام دهد.»
فاطمی با تاکید بر اینکه بیشتر داروهای کشور ما توسط دولت تولید می شود، خاطرنشان کرد: بخش دولتی دو طرف این موضوع است، چگونه می توانند اختلاف نظر داشته باشند؟ سازمان غذا و دارو در بحث دارویاری که در 2 تیرماه انجام شد، قیمتی را تعیین کرد که بسیاری از شرکت های تولیدی از آن راضی بودند و آن را تولید کردند. البته برخی از تولیدکنندگان آنتی بیوتیک از قیمت های تعیین شده راضی نبودند که به نظرم حق داشتند. استدلال آنها این بود که سهم قیمت ماده موثره در قیمت کل داروهای معمولی حدود 30 درصد و آنتی بیوتیک ها 60-70 درصد است. بنابراین آنتی بیوتیک ها از مواد موثرتر استفاده می کنند و باید قیمت بالاتری تعیین کرد وگرنه با قیمت فعلی شیشه ضرر خواهند کرد.
نایب رئیس انجمن داروسازان ایران ادامه داد: در آن زمان وزارت بهداشت نظر تولیدکنندگان را تایید نکرد و آنها نیز در مرداد و شهریور تولید خود را کاهش دادند و در مهرماه با کمبود دارو مواجه شدیم و آبان ماه.” وزارت بهداشت در پایان مهر اجازه افزایش قیمت داد و قیمت آنتی بیوتیک های داخلی را از 30 به 40 به 130 درصد افزایش داد و آنها هم شروع به تولید کردند اما بعد از مرگ سهراب تبدیل به نوش دارو شد. کمبود داروها وارد بازار شدند و اکنون به سادگی با قیمت جدید تولید می شوند.
فاطمی با بیان اینکه زمین درمانی ما به خشکی تبدیل شده است و اشباع شدن از دارو زمان بر است، تصریح کرد: چرا آخر وقت داروی مهر را معرفی کردید که چند ماه طول می کشد تا به دست مردم برسد؟».
وی درباره انتقاد تولیدکنندگان دارو از وزارت بهداشت گفت: انتقادی که اکنون به وزارت بهداشت به عنوان نهاد تنظیم کننده عرضه و تقاضا در بازار داریم این است که همزمان با اجرای طرح ضروار. باید یک سری پیش بینی ها در مورد قیمت داروهای داخلی یا در صورت نیاز به واردات داروهای خارجی انجام دهیم تا بازار با کمبود دارو مواجه نشود.
فاطمی درباره وضعیت اقتصادی داروخانه ها نیز گفت: داروخانه ها وضعیت بد اقتصادی پیدا کردند. در واقع همین کمبود دارو باعث می شود هرکس با 190 تماس بگیرد به داروخانه های دولتی فرستاده می شود. در هر استان دو یا سه داروخانه بزرگ دولتی وجود ندارد و از آنجایی که دولت نمی تواند هزار جعبه کپسول آموکسی سیلین را بین داروخانه های دیگر هر شهر توزیع کند، در این شرایط معاونت غذا و دارو و دانشگاه ها در تلاش هستند تا همه چی رو بفروش دو سه تا داروخانه دانشگاهی و هلال احمر که هست بده. بیماری که به طور معمول تمام نسخه های خود را از داروخانه دریافت می کند. حالا تصور کنید وقتی می‌خواهد تمام نسخه‌اش را از همان داروخانه‌های دولتی تهیه کند، شاهد تشکیل صف‌های طولانی و ورشکستگی مالی دیگر داروخانه‌ها باشیم.
نایب رئیس انجمن داروسازان ایران در پایان خاطرنشان کرد: از سوی دیگر مشکلی که بدعهدی سازمان های بیمه گر به آن دامن می زند این است که داروخانه ها اکنون مجبور به تهیه دارو هستند اما متاسفانه نمی توانند سررسید را خریداری کنند. تا کمبود نقدینگی بدلیل سوء نیت سازمان های بیمه گر به موقع انجام دهید. در گذشته، خرید در داروخانه‌ها با مهلت‌های زمانی مرتبط بود، یعنی. گاهی اوقات می شد چک داد و پول را چند ماه بعد پرداخت کرد، اما امروز به دلیل کمبود دارو، شرکت های توزیع می گویند باید فورا تسویه حساب کنند، در حالی که بیمه دو سه ماه از داروخانه پول می خواهد. بعداً قبلاً سهم بیمه بیش از 70٪ نبود، اما اکنون این سهم 90-95٪ قیمت نسخه است. «متاسفانه هیچ وقت وضعیت اقتصادی داروخانه ها اینگونه نبوده است.